FŞD | Gretchen'in Gözyaşları

Gretchen'in Gözyaşları | Faust Şeytana Dönüştü 2

ÖZGÜR
Can verir umutlarım, can çekişir korkular,
Ölürsem korkarım fakat dertlerim olmaz bana yar.
İhanettir tesir eden hayallerim umutlarıma,
Susar dilim benden kaçarsa diye sırlar.

DEVRİM
Dertlerden kaçan kendisi duruyor tam karşımda,
Kaçmakla kurtulacak sanıyor aslında.
İhanet kendine işlediğin bu zulümdü.
Seni izlemek bile kalbimi ikiye böldü.

ÖZGÜR
Söylemek kolaydı, bir de haliyle deli olmayınca tabii.
Asıl cesaret ayakta durabilmek benim yaptığım gibi.
Ceza mıydı bu, tanrının bana bahşettiği,
Yoksa gizli bir armağan mı cennetten gelen bu adi?

HARUN
Sırlar elbet kavuşur doğrulara,
Mahkum kavuşur gökyüzüne de,
Senin de hasretin son bulur burada.
Ama kaçmakla bitmez bu cendere.
Sorsana bir devrim miydi sendeki enkaz,
Kurtuldun sandığında biter mi ihtiras?

EYLÜL
Ya saklandığında gerçeklerden,
Bir nehir misali akar doğrular.
Yıkansın şehir, yıkansın bu arzular.
Yıkılmıyorsan bir sebebi var.

DEVRİM
Yıkıldığında tutarım seni ardından.
Arkandaki karanlığı ışığınla aydınlatman yeter bana.
Söyle bana, anlat sevgilim,
Seni bu kadar üzen şeyin sebebi ne?

ÖZGÜR
Çığlık atıyor susmalarım, yalvarıyor, duymuyor musun?
Bir kez olsun şüphe etmedim senden biliyorsun.
Ama konuşmak istesem bile dilim izin vermez buna.
Hep düşerim ben, bilirsin, sarılsam da umuda.

NURAY HANIM
Korktuğun asıl kişi sensin,
Sen kaçtığın kişisin.
Aynalar küsmüş sana,
Sen küs olsan da başkasına.
Geçmişinle barışmak imtihanın,
Sen barışmak istesen de düşmanınla.

ÖZGÜR
Ben sorunluyum, hastayım.
Yarım akıllı, bir başkayım.
Hayallerim insan gibi,
Fakat düşüncelerim bir mayın.

ORHAN
Sen uçmak isteyip bundan korkan bir güvercinsin.
Büyüsen de hiç değişmeyeceksin.
Kanatların kırık değil, kalbin öyle olsa da.
Sorun uçamamakta değil, zihnine koyduğun sınırda.

ÖZGÜR
Özgür değilim, sanım öyle olsa da.
Aradığın kişi ben değilim.
Asıl hüviyetimi kaybetmekteyim.

ELVİN
Sen düşündüğünden daha fazlasın.
Öyle olmadığını umsan da.
Sen gördüğüm en büyük deniz,
En küçük yıldızsın aslında.
İçinde büyük bir hazine,
Uzaktan parıltısız küçük bir nokta gibi görünüyor olsa da.
Daha çok detay var yakınlaştıkça anlaşılan, fark edilen.

ÖZGÜR
Beni olmadığım bir kalıba sok,
O kalıp olmazsa sök at onu,
Başka büyük bir kaba dök.
En nihayetinde dolacaktır biri
Veya taşacaktır dışarı.
Ziyan olmaz bile dolduran bensem kabı.
Susarım kaybetsem de asıl sanımı.

EGE
Kısıtlama kendini, uç özgür bir kuş gibi.
Kırılmaz kanatların rüzgarın sertliğinde.
Diyar sığdırmaz seni içine, uçabildiğinde.
Sen göklerden çok fazlasına aitsin diye.

ÖZGÜR
Ne özgürüm ben, ne de uçabilen bir kuş.
Ben ben olsam uçmak da mı suç?
Olmadığım biri olmak niye bu kadar önemli?
Benliğimden sadece nefret mi etmeli?

KUŞLAR
Sen biz değilsin fakat kanatların var ardında görmediğin,
Uçmak da farklı bir eylem aslında, sadece daha öğrenmedin.
Bir gün öğreneceksin bunu, uçacaksın özgür kuşlar gibi.
Fakat bir hurafedir özgür olmak, göremeden dibi.

GÖKYÜZÜ
Asılı duruyor kanatlar, değmese de göğe.
Cihan duysun, duysun bütün ırklar kanatların sesini.
Gretchen ağlıyor, gözyaşları bir yağmur gibi.
Gıdıklıyor soğuk bir rüzgar, göğe değen ensesini.

ÖZGÜR
Kandırmayın beni, inanırım hep küçük bir çocuktan farksız,
Kanatlar çırpsa da kuşlar özgürlüğe uçamaz kanatsız.
Böylesine yaşamak da ördüğü kaderimin bir ağı,
Gretchen'in gözyaşları ıslatır kapkara toprağı.

❆

Tekrar merhabalar. İkinci kitaba başlamadan evvel, bu kitabı yazmamı sağlayan ve bizatihi ondan esinlendiğim Faust gibi yazmak ve kitabın karakterlerinden küçük bir tiyatro yapmak istedim. İkinci kitap, yine normal bir yazıyla devam edecek olsa da ben bu şiir işini çok sevdim. İlerde birkaç özel bölüm yazmak istiyorum böyle. Hem karakterlerin iç dünyalarını, hem de hikayenin verdiği ana fikri böyle daha net anlayabiliyoruz. Beni biraz bile tanıyan şiir yazmayı ne kadar çok sevdiğimi çok iyi bilir. Bu sevgim, kitapta bile bazı bilinç akışlarında tesir eder. FŞD, ve ikinci kitapla birlikte Gretchen'in Gözyaşları da benim ciddiyetle kavrulduğum bir şiir kitabı gibi aslında. İlk başta bir tanıtım yazmaya çalışsam bile, ikinci kitap için bunu bir türlü başaramadım. Ben de en sonunda bir şiir yazmaya karar verdim. Zaten gerisini kalemime bırakmam yetti. Bir anda sözcükler dağ oldu ve tanıtım diyebileceğim küçük bir piyes çıktı ortaya. Sadece ikini kitap da değil, ilk kitap dahilinde de çok özel bir tanıtım oldu benim için. Son olarak, hoş geldiniz. Kitabı yazmaya devam ediyorum fakat bir süre buralar boş olacak. Kafa dinlemeye, kalemimi soğutmaya çalışıyorum. Belki Goethe gibi çok uzun bir ara vermeyeceğim fakat ilk kitabın toyluğundan kurtulacağım. O karamsar havayı dağıtıp daha özel, daha hayattan ve özellikle de Özgür'ün hayatından bir kitap yazacağım. Buraya kadar bile bana eşlik ettiyseniz sonrasını da merak ettiğinize inanarak beni beklemenizi temenni ediyorum.