Love You Still

/15/

In life, we sometimes end up needing to let go of a person we love. We could have exited the relationship because it was no longer right for us.

There are many reasons to give up this relationship. He didn't treated me as his wife. He didn't love me. And it was so selfish of me to marry him even he didn't want to.

I tried really hard. Gusto kong magsorry sa batang ako na hindi ako yung naging babaeng gusto nya para kay Gino.

Hindi ko sukat akalain na darating ako sa ganitong punto.

This is a moment that I realize that I am not the person he really need no matter how hard I try

Maybe sometimes, people consider giving up on love because it looks like the relationship is not working as expected. So, even though I claim to love the person, I feel no sense of accomplishment.

He's right. I'm really a p*thetic.

Pagtapos maligo ay nagbihis lang ako at tumulak na palabas. I found him in living room. Naka white shirt ito at black na pajamas. Naka dequatro ito habang may kausap.

Naupo ako sa may gilid na sofa. I place the pillow in my lap.

Dinadaga ang dibdib ko sa kaba. Madali lang pala isipin pero ang hirap sabihin.

Nang makita ako ay nagpaalam sya sa kausap nya. He shifted his position.

"What do you want to say?" Pinatay nito ang phone nya at humarap sa akin. Crossarms.

"Diba... Gusto mo.." parang malulunok ko pa ang laway ko.

"What?"

"Na makipag hiwalay?" Tinignan ko sya sa mata. Nagbabakasakali.

Tumaas ang kilay nya. "Makikipag hiwalay kana?"

Natahimik kami ng ilang segundo. Hinahanap ko ang mga salitang bibitawan ko ngayon. Napalunok ako bago magsalita. "Oo.. pero may favor ako." Napapikit ako.

"What is it?"

Nilaro ko ang mga daliri ko. "Date me in one month. Then ako ng bahala sa lahat Gino, ako na kakausap sa parents natin." Hindi ako tumingin sa kanya.

Iyan ang bagay na nais ko bago ko iwanan ang lahat sa amin. I want to spend more time with him. Kahit isang buwan lang okay na sa akin iyon.

"Are you serious?" He asked confused.

"Yes. Sorry for everything."

Napaiwas ito ng tingin. "One month? That's too long."

Naglikot ang mga mata ko. Hindi sya payag. "How about two weeks?"

"Make it one week. Payag ako."

One week? Hindi ba parang sobra naman ata sya. Maghihiwalay na kami tapos two weeks na nga lang hinihingi ko ay ayaw nya pa. Talagang gusto na nya ako mawala sa buhay nya ng agad-agaran.

May naisip akong idagdag.

"Sige pero may kondisyon ako.."

"Ano na naman?" Naiirita nitong tanong.

"You'll pretend that you really in love with me."