MARDİN AĞASI +18(Berdel)

11 BÖLÜM

1 HAFTA SONRA DÜĞÜN GÜNÜ

Ruh hastası, bir hafta nasıl geçti anlamadım alışveriş gelinlik herşeyi yetiştirmeye çalıştım. Sait bu süreçte çok yardımcı olsada hala ona kırgınım, kızgınım daha kız kardeşim dediğim kızın toprağı kurumadı, ben bu evliliği istemiyordum tutturdu seni seviyorum diye. Sevgi böyle birşey mi, zarar mı verir? Bilmiyorum ama canım çok acıyor, sanki 20 yıl yaşlanmış gibi hissediyorum. Yaşım bile tutmuyor resmi nikaha dayım imza atacak, kadere bak. Bir hafta boyunca yengemin göz yaşı durmadı hiç bir yere benle gelmedi, ona kızmıyorum haklı,dün gece dayım yanıma gelip konuştu, artık bir ailem yok... Evleniyorum, bu yüzden o evden kefenim çıkarmış dedi yazık ,biliyorum beni hiç sevmediler hep itip kalktılar ama en azından bu kadar kolay beni silmeselerdi. Düğüne gelmiyceklerini söylediler bizden kimse yok, kimsesiz gibi orda tek olucam. Korkuyorum artık hayatta tekim, hasta ruhlu bir koca bir anı bir anını tutmuyor ben naapıcam bilmiyorum. Kayinvalidem çok iyi bir kadın, hoş sait hariç ailenin diğer üyeleri çok ıyi hepsini ayrı ayrı sevdim, ama aklıma takılan bir durum oldu, sanki saitin kardeşi ateş bazen bana bakarken bakışlarını yakaladım, özlemle bakıyor anlam veremedim, neyse çıkar bunun da kokusu yakında.

Şu anda gelinliğimle odamda bekliyorum son defa etrafa baktım, 16 senemin geçtiği yere...dayım yada yengem hiç yanıma gelmediler, kuşağı bile kendim bağladım artık gitme vakti, yataktan yavaşça kalktım odanın kapısını açıp dışarı çıktım, bahçede beklemeye başladım, uzaktan davul zurna sesi gelmeye başladı. Buraya kadarmış işte, kapıyı çaldılar oturduğum yerden kalktım bahçe kapısını açtım, karşımda sait duruyordu, karşımda 32 diş sırıtıyor, beni görünce gözlerinin içi parladı sanki, sonra tek olduğumu anlayınca gülen yüzü yavaş yavaş soldu kaşlarını çattı anladı kimsenin beni yolcu etmeyeceğini ,üzüntüden gözlerim doldu, başımı öne eğdim. Elimden hiç birşey gelmedi, yavaş yavaş davul zurna sesleri kesildi, ortalık ölüm sessizliğine gömüldü. Sait bahçeden içeri girip anlımdan öptü, artık kendimi tutamadım hıçkırarak ağlamaya başladım. Gözlerine baktım anlasın diye herşeye o sebep olmasa bile bu olanlarda onun da suçu büyük anladı ,uzun uzun baktı yüzüme. Sonra gür sesiyle bağırdı, herkese sesini, dediklerini duyurmak için.

-Ben devran aşiretinin ağası sait devran karşımda duran kadın, hem resmi nikahlı hemde dini nikahlı karımdır, bu yaşıma kadar kimsenin önünde eğilmedim.Karımın önünde herkesin huzurunda diz çöküyorum, unutmayın benim sözümden dahi üstündedir karımın sözü, onun hakkında kötü konuşan, onu üzen kim olursa karşında beni bulur. Bunu böyle hepiniz bilin duyan duymayana söylesin.

Şok olmuş bir şekilde saite bakıyordum oda anladı mutlu olduğumu, bir nebzede olsa kendimi toparladım. Elimden tutarak bahçeden çıkardı beni tekrar davul zurnalar çalmaya başlandı arkamı dönüp bakamadım çıktığım eve, bakarsam dayanamam canım daha çok yanar. Arabaya geçtik saitle ,konvoy halinde mardin sokaklarından geçtikten sonra nihayet düğün salonuna gelmiştik. Arabadan inen sait bana yardım etti arabadan ikimiz inince dinlenmek için gelin odasına geçtik, içimde çözemediğim bir heyecan var, bilmiyorum. Umarım mutlu olurum bundan sonra, sait gözünü üstümden bir saniye bile çekmeden yüzüme bakıyor hala, utanmaya başladım ,sanki yüzümde ne var bu kadar dikkatli bakacak. Dayanamadım,

-Sait yüzümde birşey mi var öyle dikkatli bakıyorsun?

Sesiz sessiz gülmeye başladı, niye gülüyor bu adam ya.

-Yok hatun güzelliğine bakıyorum.

Birde karşımda pis pis sırıtıyor, hıh trip atardım ama neyse. Yavaş yavaş oturduğumuz yerden kalktık. Düğün başlamak üzere, bilmediğim bir heyecan beni sarmalıyor. Allahım sen beni utandırma yardım et, saitin adamlarından biri odaya gelip hazırlanmamızı söyledi, düğün başlıyormuş. Sait elimi sıkıca tuttu, son defa yüzüme bakıp anlımdan öptü. Odadan çıktıktan sonra giriş müziği çalmaya başladı, heyecandan ellerimin içi terliyor çok karabalık, sonuçta mardinin en güçlü ağası evleniyor. Saitle birlikte alkışlar eşliğinde piste geldik dans müziği çalmaya başladı sait, mümkünmüş gibi beni kendine daha çok çekti, kalbimin sesinden hiç birşey duyup hissedemiyorum, Allahım ne oluyor bana. Sait bu halimi gördüğü için yavaşça kulağıma yaklaşıp;

-Bu kadar heyecan yapma yavrum, sakın korkma ben yanındayım en az senin kadar heyecanlıyım bende ilk defa böyle birşey yaşıyorum, rojda ben çok mutluyum, senide mutlu etmek için elimden gelen herşeyi yapıcam birdaha kimse seni üzemiycek, ne olursa olsun rojda gel bana sığın benden birşey saklama olur mu can içim.

-Tamam sait, söz ama sende bir söz ver ne olursa olsun beni dinliyceksin, yargısız infaz yapmıycaksın.

-Söz karım, seni seviyorum.

Gelen itirafıyla beraber elimde olmadan daha çok utanıp heyecanlandım, saitte bu durumun farkında olduğu için gülen gözleriyle daha çok sırıtıp, bana bakmaya devam etti. Mutluyum ilk defa...ilk defa biri beni önemsiyor,sevdiğini söylüyor, düşünmek istemiyorum artık birazda mutlu olmak istiyorum, ama bir tarafımda elif var onun yaşadıkları elimde değil işin içinden çıkamıyorum, yoruldum...

Düğün bitti 20 kilo altın takıldı, saitin bana mehir olarak verdiklerinden hariç, hepsini toplayıp saite verdim bunları benim adıma hesaba atacakmış aile yadigarı olanlar hariç onları takmamı istedi. Bende kabul ettim.
1000 kişiye yakın tebrik kabul ettik saitle, artık ayakta duracak halim yok, ayaklarım koptu ,en sonunda bitti sait bunu fark edince arabayı hazırlamalarını söyledi,saitin ailesinide görüp yavaşça gelin odasına gittik sait, bu gece yola çıkacağımız için rahat birşeyler giyip öyle yola çıkarız dedi bende kabul ettim düz beyaz bir elbise giydim ,odadan çıktıktan sonra sait de spor birşeyler giyip yanıma geldi elimden tekrar tutup, arabaya yürümeye başladık. Arabanın yanına gelince,ikimizde arabaya bindik, hava alanına gitmek için yola koyulduk balayı için Trabzon'a gidiyoruz bir haftalığına karadeniz turu yapacakmışız, bunu duyunca çok sevindim daha önce hiç şehir dışına çıkmadım, çok merak ediyorum. Hava alanına geldik sonunda artık şu yolculuk bitse, ölüyorum yorgunluktan saitte benden farksız değil.

Sonunda artık bitti eziyet, Trabzon'a geldik hemen bizi bir araba ve şoför karşıladı, ah ne değişik bir atmosferi var nemli bir havası var, güzel bir şehire benziyor. Arabaya bindikten sonra direk otele sürdü, yol akıp gidiyor, aynı ömür gibi. Düşündüm yanımda bana aşkla bakan adamı düşündüm, hayatımı, yaşadıklarımı,acıları hepsini düşündüm. Karar verdim, mutlu olmak istiyorum, herşeye ve herkese rağmen...

SEVGİLİ OKURLARIM. KİTABIMA OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. DİĞER BÖLÜMDE +18 BÖLÜM OLACAK. SİZİ BEKLETMEDEN BÖLÜMLERİ ATMAYA DEVAM EDİCEM . KENDİNİZE İYİ BAKIN. İYİ GECELER. SEVİLİYORSUNUZ...😊🤩🤩❤️