"Bir şey mi oldu Güzelim?"
Duyduğum sesle kafamı kaldırarak yatağımın üzerinde oturmuş olan Hyunjine baktım.
Nasıl yani benim çağırmamı bekliyordu?
"Sen nasıl-" kelimemi bölen onun sorusu olmuştu.
"Neden çağırdın beni?" Tek kaşını kaldırarak sorduğu soruya sesizce kaldım. Ne diye bilirdim ki?
Üzgünüm Hyunjin, Jeongin bir sapık ve ben bundan rahatsız oluyorum lütfen onu gebert?
Bu Hyunjin için iyi bir fırsat ola bilirdi. Ağzımdan çıkar çıkmaz yapa bilirdi ve bu isteyeceyim en son şey ola bilirdi.
"Hiç, sadece seni özledim." Bunu beklemiyor olacak ki ilk önce şoke olmuş ardından eski tipini almıştı.
"Bana bu kadar çabuk alışacağınl hiç sanmamıştım."
Neden? Eski kurbanların çok mu saftı?
Gerçi bende saf sayılıyordum ama bunu Hyunjinin vampir etkisine brakıyorum.
Tek kaşını kaldırarak, "Şimdi ne olduğunu sen mi anlatıyorsun yoksa ben mi dolaylı yollarla mı öğreniyorum?"
Ne yani yaparmıydı bunu?
~Evet yaparım.
Nasıl yani. Aynı anda ikisini nasıl yapa biliyordu ki?
Yüzüne alamışcasına bakarken oda kafası yana yatırarak bana bakıyordu.
~Hadi söyleyecek misin?
"Hayır."
Oturduğu yerden kalkarak yanıma geldi ve benimle aynı hizaya gelerek yüzümü ellerinin arasına aldı. Ne yapıyordu bu?.
"Hadi söyle, yüzünden okunuyor bir şeyler olduğu. Hem sen beni çağırmasın?"
Söylersem çok kötü oldurdu her şey. Söylemezsem kendi yoluyla öğrenirdi. Şu an çıkmaz sokaktaymışım gibi hiss ediyordum.
Şu bir gün içerisinde değişen Jeongini hiç sevmemiştim ama, eski hatırlara dair bir şey söylemek istemiyordum.
Hem söylersem beni korur mu ki bilemiyorum.
"Son üç saniyen var."
"Hyunjin bunu söyleyemem"
"İki."
"Hayır."
"Bir" yüksek sesle bastırarak söylediği son rakam iki şey sunuyordu bana. Ya söyleyeceksin ya da ben öğreneceyim.
"Sen istedin-"
"Tamam! Söyleyeceyim!"
Yüzüne winner oyuncu tipi koyarak yanıma oturdu. Galiba bu gün çıkış yol yoktu.
İlk önce ayağa kalkarak kapımı açarak kimse varmı diye kontrol etdikten sonra kapıyı kapatarak kilitledim.
Yatağıma yaslanarak yerde oturdum. Hyunjinde benimle aynı yeri alarak merakla yüzüme bakmaya başlamıştı.
Bu konun açılmasını istemiyordum. Onu hiç tanımıyordum. Eskiden iyi olduğunu söyleselerde şimdiki halini hiç kimse tanımıyordu.
"Şu an kendimi hiçte iyi hiss etmiyorum Hyunjin."
"Merak etme ben yanındayım" eliyle kafamı tutarak sinesine çekti. Kokusu burnumu işğale almış vaziyetteydi ama ben bundan rahatsız değildim.
Neden her şey güzele doğru irerlerken bir anda berbatlaşıyordu ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙼𝚛. 𝚅𝚊𝚖𝚙𝚒𝚛𝚎 𖤍 𝙷𝚠𝚊𝚗𝚐 𝙷𝚢𝚞𝚗𝙹𝚒𝚗
Ma cà rồng"Ya her şey bir rüyaysa, o zaman..." "Her şey rüya olmayacak kadar gerçekçi YeonSon.." "...Seni seviyorum." "Seni seviyorum..."
