𝙼𝚛. 𝚅𝚊𝚖𝚙𝚒𝚛𝚎 𖤍 𝙷𝚠𝚊𝚗𝚐 𝙷𝚢𝚞𝚗𝙹𝚒𝚗

𖤍War (15)

Pinterest hesabıma göz atmağı unutma
@Armlibear

Keyifli okumalar♡

___

"Ne işin var burda Choi Yeonjun?!"

İsmini yeni öğrendiğim iğrenç yaratık Hyunjine hiçte memnun olmamış bakışlarla bakıyordu.

"Oou Hwang Hyunjin! Görmeyeli uzun zaman oldu. İyiyim sen nasılsın?"

"Gevezelik yapa. Ne yapıyorsun burda?!"

Hyunjin karşıma geçerek benim görünüş alanıma girdi ve suratsız'ı görmemi engelledi.

'Aferin be Hyunjin!'

~Ne demek Yui..

Hey Yui ne alaka?!

Cevap yok..

Zaten hep böyle. Ben konuşmaya başlayınca herkes susuyor.

Hyunjin Yeonjun'a yaklaşmaya başlayınca kendimi hazırlıklı tutmuştum. Kavga çıkarsa ayırmak, o olmazsa bağırıp yardım çağırmak, oda olmazsa kendi imkanlarımla bir şey yapmak.

'Fikirin iyi olsa da, kafan iyi değil senin.'

Kes Yui!

Bang Chan'nın aniden "Hey! N'oluyor orada?!" Sormasıyla, Yeonjun'un sözü yarım kalmıştı. Üçümüzde sesin geldiği tarafa dönünce tüm çocukların Bang Chan'ın arkasından geldiğini gördüm.

Jeongin de burdaydı ama, yanımda durmuş ikiliye değilde gözü benim üzerimdeydi. Çenesini kasmış, kaşlarını çatmış vaziyyete sadece bana bakıyordu. O artık çok değişmiş bir hal olmıştı.

"Senin burda ne işin var Yeonjun?" Bang Chan'ın sorsuyla onda döndüm. Yüzündeki şaşkınlı bir halide sinirlik yerlerini almıştı.

Yeonjun bakışlarını bana çekerek,"Yeonson'u görmeye gelmiştim ama, görünen o ki siz burda olduğunuz süreçte konuşmamız imkansız." Diyerek yüzündeki iğrenç sırıtışı gizlememişti.

Choi Yeonjun, seni yeni yeni tanıyorum ama, bayağı iğrenç birine benziyorsun.

'Katılıyorum aşkım~'

Bu ortam hiçte bana göre değildi. Kaos istemiyordum çünkü, artık bunu kaldıracak kapasitem yoktu. Artık arkadaşlarıda burda olduğuna göre benim burda işim yok diye düşünüyorum.

"Siz kendi aranızda konuşun ama, şu an sizin kavgalarınızı çekecek durumum yok." Aralarından ayrıldığımda herkesin gözü bendeydi.

Hızlıca arka bahçenin kapısından eve geçerek, ikinci kata kendi odama (!) çıkarak kapıyı kapattım. Çok geçmeden kapının açılmasıyla oraya döndüm.

"Benden kolay kolay kurtulamayacaksın Yeonson."

Kaşlarımı son derece çattım. Son zamanlar ani değişimi artık benim canımı sıkmıştı.

"Neyden bahs ediyorsun Jeongin?!. Her saat beni rahatsız etmek hoşuma mı gidiyor??" İşaret parmağımla kapıyı gösterdirdim. "Dışarı çıkar mısın lütfen?"

Artık konuşmamı bilr hiçe saymış olacak ki yüzündeki yarım gülümsemeyle üzerime doğru gelmeye başlamıştı. İçimdeki heyecan ve korku bir biriyle savaşırken ben burda Jeongin'le ayrı bir savaştaydım.

O benim üzerime geldikçe normal olarak bende arkaya gidiyordum. Artık odada başka yer kalmamış olacak ki, yatağımdan dolayı başka bir yere gidemiyordum.