Tılsım •Tom Marvolo Riddle•

İlk Sohbet

Bana küçüklüğümden kalma bir hatıra, süpürgeye bindiriliyorum ve hızla kaçırılıyorum. Peki ya sonra? Bana herşeyi unutturan, bu güçlü oblivate büyüsü kime ait?
Neden hatırladığım tek anı bu ve tekrar ediyor?
Belkide bambaşka birşey?

***

Hızlı bir nefes darlığı ile yataktan sıçrıyor, kafamı çarpıyorum ve kahretsin o anlık acıyla inliyorum.

"Siktir!"

Odadaki diğer kızlar hareketlendi ki bu benim bağırışım yüzünden. Morgana kafasını kaldırdı ve karşılık olarak bağırdı.
"Ne sikime bağırıyorsun Pearl!"

Dorea da bir inilti çıkararak konuştu. "Sessiz olup uykumu mahvetmeyi keser misiniiiz?"

Mahçup hissettim. "Kusura bakmayın kızlar." Diyerek mırıldandım ama Morgana tatmin olmamış gibiydi. Yataktan kalktı o sırada da konuşmaya devam etti.

"Aklım çıktı kızım, n'oldu niye bağırdın?"

"Ah, sadece bir kabus. Üzgünüm."

"Sorun değil." Diyerek üzerini değiştirmek için lavaboya gitti, bende saati kontrol etmek için çalar saatime baktım.
Saat 06.30'du, bende ayaklandım ve yatağımı düzelttim o sırada da Morgana Slytherin formasını giymiş lavabodan çıkmıştı. Peşinden de ben gidip formamı giyindim. Çıktığımda Morgana beni bekliyordu, Dorea mışıl mışıl uyuyordu bende gecikmemesi için çalar saatimi Dorea'nın yatağının yanındaki komodine koydum ve Morgana ile birlikte yurt odamızdan çıktık.

Ortak salona kadar indiğimizde Morgana konuşmaya başladı. "Yine mi aynı kabusu görmeye başladın?"

Sanki başka bir yöne dalmış gibi bir anda Morgana'ya döndüm. "Ha, nasıl?" Morgana tekrarladı. "Kabusların diyorum, tekrardan görmeye mi başladın?" Dedi, derin bir nefes çektim ve cevapladım. "Sanırım, yine aynı anı..." Morgana dudağını büzdü, konuştu. "Kahretsin ya..." Kafamı salladım. "Ah, hayır. Bu sefer engelleyip kaçmaya çalışmayacağım, ne olduğunu öğrenmeye çalışacağım." Morgana bana emin olamamış bir yüz ifadesiyle baktı. "Nasıl yani?" Dudağımı büzdüm. "Bilmiyorum, onu da sonra düşünürüm." Dedim ve kıkırdadım, ben kıkırdayınca Morgana'da kıkırdandı.

"Morgana!" Arkamızdan tanıdık bir ses duyunca Morgana ile beraber arkamızı döndük. Kaşımızdaki Corban'dı, döndüğümüzde Morgana'ya göz kırptı ve yanımıza geldi.

"Bugün erkencisiniz, tahmin edeyim Dorea yine uyuyor." Dedi ve sırıttı, bizde güldük ardından Morgana cevapladı.

"Evet uyuyor, her zamanki gibi tam onikiden Corban." Tekrar kıkırdadık ve bu sefer ben konuşmaya katıldım.

"Bence artık bu durum bir samsara gibi olduğu için, tahmin etmesi o kadar da zor değil." Dedim ve kıkırdamalarımız çoğaldı.
Morgana ve Corban başbaşa daha rahat sohbet ederler diye Morgana'ya görüşürüz diyerek ortak salondan çıktım.

Kahvaltımı yapmak için Büyük Salon'a gittim, tahmin edilebileceği üzere tek tük öğrenciler dışında kimse yoktu. Tanıdık birileri var mı diye bakındım fakat gördüğüm tanıdık tek şahıs Theodore Nott'idi. En fazla ne olabilir ki diyerek yanına gittim ve karşısına oturdum.

"Günaydın Nott." Hafif bir tebessüm ettim, Theodore bana hafif şaşırmış bir bakış attı.

"Günaydın, Bagshot." Gülümsemeye çalıştı.