Tılsım •Tom Marvolo Riddle•

Geri Dönüş

Odasına vardığımızda yiyecekleri bir komodine koydu, içeride Tom'dan başka kimse yoktu zaten diğerleri tatil için ailesinin yanına dönmüştü. Yatağa oturduk ikimizde.

"Eee?" Sordu.

"Ne eee?" Ekledim.

"Anlatmak istediğin herhangi birşey?"

"Laf lafı açsın bari, üç ay boyunca ben ekipte değilken neler oldu?"

"Ekipte değilsin, neden anlatayım?"

"Hadi ama Tom, kimi kandırıyorsun?"

"Oof, pekala. Şöyleki artık bir çete, ekip değiliz. Bir birliğiz, Walpurgis şövalyeleri koydum birliğin adını ve ben onların lorduyum."

"Biraz klişe gibi sanki?"

"Sordun, bende söyledim. Buarada sana verdiğim görevi Walburga'ya ve Blaise'e verdim. Birliğimiz oldukça büyüdü, Hogwarts dışından da üyelerimiz var."

"Onu nasıl başardınız?"

"Grindelwald'ın düşüşüyle yeni bir teklif sundum. Hem güce, hem ölümsüzlüğe kavuşacağım, hemde bulanıklardan kurtulup Britanya'ya hüküm süreceğim. Böylece onlar da kazanacak bende, aynı mantık ama ben daha güçlü olacağım ve başarıya ulaşacağım."

"İyi plan...yani, sanırım."

"Sende o sırada bakanlıkta çalışacaksın herhalde, istihbarat sağlarsın ha?" Sordu espriyle karışık, güldüm.

"Ufak tefek yardımlar göz çıkarmaz herhalde." Dedim.

"Grindelwald haberi yayıldığı sırada bakanlıktaydın. Ne yaptınız?" İç çektim.

"O sadece beni kullanmış... Yani konu karışık ama..."

"Anlat hadi, aylardır içinde tutuyorsun." Kafamı salladım ve yaşananları en küçük ayrıntısına kadar anlatmaya başladım, Tom'u durumdan haberdar ettim.

"Demek bu yüzden bir anda herşeyden uzaklaştın. Bu olaylardan önceki samimiyetini, sıcaklığını hissedemiyorum..." Tom'a sarıldım, saçımı okşadı. "Bu gece odamda kalmak ister misin?" Sordu.

"Bilmem... Olabilir." Cevapladım.

"Güzel, uzun zamandır düzgünce konuşamamıştık...böylesi iyi oldu." Kafamı salladım.

"Sence n'apmalıyım Tom?"

"Hala kendine gelememişsin belli ama kendini toparlayabilmek için iyi bir karar almışsın, kafanı daha fazla karıştıracak olaylardan uzaklaşmışsın... Dumbledore da hareketlerinin farkında olmasına rağmen döneceğine ne kadar eminmiş... Hiç karışmadıydı pezevenk." Güldüm.

"Tom, o kadar çok şeyin farkındaymış ki...şok oldum ilk duyduğumda."

"En azından bakanlığın seni öldürmesinden kurtarmışlar."

"O da beni gizli tutarak."

"Olsun, en başta düşmanımız sanıyordum. Yani benim hala düşmanım da..." Güldüm. "Neyse, Hogwarts'taki son zamanlarını dolu dolu geçir, sıkıcı bakanlığa girmek zorundasın sonuçta." Duraksadı. "Birbirimizi birdaha hiç göremeyebiliriz... Karşı taraflarda olacağız."

"Biliyor musun...eğer herşeyi en başa alabilseydim yani bu bilinçle, muhtemelen daha akıllıca kararlar alırdım. Hiçbirşey sandığım kadar kolay değilmiş..."

"Buna eminim." Dedi Tom. "Madem sen bakanlıkta çalıştığım zaman seni göremeyeceğim... Ve sende son özgür zamanlarını buralarda geçireceksin... En azından şu işler ve planlar dışında..."