Bir Umut Yeter

Bölüm 22 ( Final)

9 ay sonra

Dilan'dan

( Sabah uyandımda karnın ağırmaya başladı. Doğum sancıları başladı. Baran hala uyuyordu. Onu uyandım.)

- Dilan. Iyi misin gülüm?

- Iyi değilim karnım acıyor.

- Tamam hemen hastaneye gidiyoruz.

( Baran ile hastaneye gittik. Operasyon salona girdim...)

Baran'dan

( Dilan amilyata girdi. Biz ise bekliyorduk. 1 saat sonra amilyatan doktor çıktı.)

- Doktor. Karım nısıl? Oğlum nısıl?

- Ikiside gayet iyi Baran bey. Dilan hanımı şimdi normal bir odaya alıcağız. Bebeğinizide daha sonra getirecekler.

- Peki doktor sağol.

( Doktor gitti ve Dilanı normal bir odaya aldılar. 30 dk sonra Dilan uyandı. Biraz karnı ağrıyordu ama geçecekti.)

-Meleğim...

-Aşkım. Nısılsın? Nısıl hissediyorsun kendini?

- Ben iyim de...bebeğimiz...oğlumuz...?

- O da iyi çok iyi hemde. Birazdan getirecekler.

- Peki aşkım.

( O sırada hemşire oğlumuzu getirdi. Dilan kucağına aldı oğlumuzu. Çok duygulandı.)

- Oğlum... hoş geldin bu dünyada meleğim. Seni sabırsızla bekledik biliyor musun.

( Dedi ve oğlumuzu öptü. Daha sonra bana uzatı.)

- Sende al kucağına.

- Ama...

- Al korkma.

( Dedi ve oğlumuzu kolarıma verdi. Onu kolarımda almak dünyanın en güzel  şeydi. Ikimzde çok duygulandık.)

- E annesi oğlumuzu adı için karar verdin mi?

- Evet evet .Karar verdim. Oğlumuzu adı. Miran olacak.

- Miran...Bu dünyaya hoş geldin Miran...

( O gece hastaneye kaldık. Yarın eve döndük. Herkes bizi sabırsızla bekliyolardı. Dilan ve Miran ile odamıza gittik. Üçümüz  çok mutluyduk. Tam mutlu bir aile tablo gibi olmuştuk...)

1 yıl sonra

( Bu gün Miranın doğum günüydü. Dilan her yerden koşturuyordu. )

- Dilan bir sakin ol güzelim. Bak her şey mis gibi oldu. Bir rahat nefes al artık.

- Çok şükür bitti . Miranda çok ağladı bu gün. Off.

- Tamam sakin ol. Başardın dünyanın en iyi annesi.

- Birlikte başardık dünyanın en iyi babası.

- Hadi odamıza gidelim ve hazırlanalım.

- Olur hadi gidelim.

( Dilan ile odaya gittik ve üstümüzü değiştirdik. Dilan çok güzel olmuştu. Belini kavradım ve kendimi yanıma yaklaştım.)

- Yine her zaman gibi çok güzel olmuşsun.

- Teşekkür ederim canım sende çok şıksın.

- Dilan. Bir şey diyeeceğim.

- Söyle hayatım.

- Biz başka bir çocuk da yapalım mı?

- Oha Baran daha çok erken. Miran viraz büyüsün sonra bakarız.

- Bakarız mı?

- Tamam yaparız ama şimdi değil.

- Peki tamam. Inelim o zaman.

- Hadi bakalım.

( Dilan ile aşağı indik ve salona geçtik. O gün çok eylendik. Sonunda üçümüz mumları üfledik. Dünyanın en mutlu insanıydın...Evli. Mutlu. Çucuklu...

( Başka hikâyelerde görüşmek üzere❤️❤️)