Odłamki Ciemności ✭ ZAKOŃCZONA TOM 1 ✭

42. Szczęśliwe zakończenie...

(Ten rozdział będzie "szybkimi" momentami z perspektywy Arii, ponieważ dopisuję go, gdy już zakończyłam książkę, nie chciałam robić przeskoku czasowego, który się utworzył między poprzednim a następnym, przepraszam za taką formę i miłego czytania)

 ✨ ✨ ✨

Aria była niepoprawną romantyczką, więc patrzenie na cierpienie brata złamało jej serce, tak jak obserwowanie nieugiętej Florence budziło w niej podziw.

Florence Louis i ona siedzieli w siłowni, chociaż czarnowłosa ledwo po trzech dniach wstała z łóżka, szybko wracała do siebie. Właśnie rozmawiała z Louisem o tym, czy lepsza jest biała, czy mleczna czekolada, gdy w ich polu widzenia znalazł się Leo:
— Nie jest ci zimno? — pyta kobiety, wskazując na odkryte blade ramiona.
— A co uderzysz mnie w twarz, żeby mi się gorąco zrobiło?
Leo zero, Florence jeden.
Aria uśmiechnęła się, ciekawa jak ta rozgrywka potoczy się dalej.

 ⭐ ⭐ ⭐

— Przesuń się — warczy Leo na Louisa, który rozwalony na kanapie właśnie do ust wkładał dwa złożone kawałki pizzy.
— Nie mogę, jestem za ciężki — odsłania wyrzeźbiony brzuch, po którym się klepie.
Florence parska śmiechem.
— Myślałem, że się nie śmiejesz — zwraca złośliwie uwagę ochroniarce.
— Myślałam, że nie bijesz kobiet.
Zaciska pięści, odwraca się na pięcie i znika w mroku posiadłości.
Leo zero, Florence Dwa.

 ⭐ ⭐ ⭐

Wpatrywała się w twarz ochroniarki, właśnie nakładała maść na swoje żebra, Ares pomagał jej zmieniać opatrunek na skroni, poczuła ukłucie w klatce piersiowej, po drugiej stronie pomieszczenia siedział Leo, udając, że czyta książkę, niestety nikt się nie dawał na to nabrać, po pierwsze trzymał przedmiot do góry nogami, po drugie nie odrywał wzroku do ukochanej i brata.
— Potrafisz powalić faceta na ziemię, a do zmiany opatrunku potrzebujesz pomocy?
Wszyscy go ignorują.
— Jak się do mnie nie odezwiesz, uznam, że jesteśmy razem i cię pocałuję — uśmiecha się przebiegle, odkładając dramat.
— Pocałuj mnie, a odgryzę ci język.
— Wolałbym, żebyś go nie odgryzała, bardzo wiele rzeczy potrafię tym językiem.
— Zapewne, a myślałam, że twoje umiejętności kończą się na biciu kobiet.
Leo sapnął, Ares się skrzywił, Aria parsknęła nerwowo śmiechem.
— Przestaniesz mi to wypominać? Ile mam łaskawie przepraszać księżniczkę.
Wstaje, podchodzi do czarnowłosej, Ares spina się, ale Flow to nie rusza. Spogląda na niego jak śmierć na uciekające z człowieka życie.
— Niestety twoja łaskawa księżniczka umarła, zostałam tylko ja; a ja mam głęboko w dupie twoje przepraszam.
— Jak głęboko, z chęcią tam zajrzę.
— Jesteś bezczelny — syczy przez zęby.
Starszy brat oddalił się od buzującej uczuciami dwójki.
— Zakochany, niebezczelny.
Florence znów milczy, tym razem poniosła porażkę
Leo jeden, Florence dwa.

 ⭐ ⭐ ⭐

Rodzeństwo Victory wraz z partnerami oglądali seans w sali kinowej. Aria wtuliła się w szeroką pierś Deana, który bawił się jej kosmykami włosów, od czasu do czasu gładząc plecy. Anna i Hermes zajmowali najciemniejszy kąt pomieszczenia, przykryci puchatym kocem, pochłonięci byli bardziej sobą niż filmem. Ares i Louis z kolei wyglądali para Power Rangersów: pierwszy w różowym dresie barbie, drugi w niebieskim z nadrukiem metalowego zespołu, którego Aria nie kojarzyła.

Najciekawsza para jednak czaiła się tuż przy wyjściu, Florence jak dumna dama siedziała wyprostowana z założonymi rękoma na piersi, wpatrywała się w ekran jak zahipnotyzowana, gdy Leo siedzenie obok zawzięcie wypalał dziurę w twarzy ochroniarki.

Siostra czuła się rozbawiona tym, bo choć wciąż nie usprawiedliwiała jego występku, to w głębi siebie liczyła na szczęśliwe zakończenie tej dwójki.

Spojrzała w oczy ukochanego, świadoma tego, jak wielkie szczęście ją spotkało, bo Aria wierzyła w siłę miłości, wierzyła w jej moc sprawczą, w to, że nie ważne jak wiele burz jest między kochankami, w końcu dotrze do nich słońce.

Tylko życie to nie była bajka, które uwielbiała tak oglądać, szczęśliwe zakończenie nie wszystkim było pisane.

 ✨ ✨ ✨

Jak dobrze pójdzie w piątek będziemy się żegnać z #odłamkamiciemności 
Będę za wami tęsknić 💗