Szpitalna miłość na wieki - Carlise Cullen i Kate Murphy [ZAWIESZONA]

Rozdział 1

Dzisiaj zaczynam staż w szpitalu w Forks. Tata mojej koleżanki z dzieciństwa - Belli powiedział, że to będzie dobre miejsce na odbycie stażu. Dlatego postanowiłam spróbować. Jako, że jestem osobą, która nie lubi się spóźniać byłam w szpitalu przed czasem. Staż zaczynałam o godzinie 8.00, więc w szpitalu byłam 15 minut przed czasem. Dzisiaj miałam poznać opiekuna mojego stażu. Słyszałam tylko tyle, że to najlepszy lekarz który pracował w tym szpitalu. Miałam nadzieję, że nie będzie to osoba, która będzie mi robiła problemów podczas stażu. Na zegarze wybiła godzina 8.00. Podszedł do mnie pewien mężczyzna, ale różnił się od innych. Miał blond włosy zaczesane do tyłu, ubrany w niebieską koszule, czarne spodnie i biały lekarski kitel. To co różniło go od innych mężczyzn był kolor jego skóry. Jego skóra była biała jak śnieg a oczy złote

- Mam rozumieć, że pani Kate Murphy? - zapytał mnie mężczyzna, stając przede mną

- Zgadza się. Zaczynam dzisiaj tutaj staż i czekam właśnie na opiekuna stażu - odpowiedziałam, patrząc na mężczyznę

- Tak się składa, że ja będę opiekunem stażu. Carlisle Cullen. Mam nadzieję że nasza współpraca będzie przebiegać pomyślnie - powiedział dr. Cullen, wyciągając dłoń na powitanie

- Ja również - uścisnęłam jego dłoń i delikatnie się uśmiechnęłam

Kiedy uścisnęłam jego dłoń poczułam, że ma zimne dłonie. Trochę się zdziwiłam, ale nie dałam tego po sobie poznać. Podczas pierwszego dnia stażu nie działo się nic ciekawego. Dr. Cullen przedstawił mnie reszcie personelu w szpitalu. Przez pierwszy dzień trzymałam się blisko niego i obserwowałam go bacznie przy pracy. Po skończonym dniu wracałam do domu. Cały czas miałam w głowie jedno pytanie:,,Dlaczego dr. Cullen wygląda zupełnie inaczej niż inni mężczyźni? ".

Wróciłam do pustego domu. Od dwóch lat mieszkam sama, ponieważ moi rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Postanowiłam przeprowadzić się z Nowego Jorku do Forks. Do miejsca, w którym się urodziłam i wychowałam. Kiedy wracałam do Forks nie byłam pewna czy to dobry pomysł. Ale kiedy zobaczyłam znajome tereny pomyślałam: "Jak dobrze wrócić do domu". Wyjęłam z szuflady zdjęcie moich rodziców. Spojrzałam na mojego tatę

- Byłbyś ze mnie dumny tato. Chcę zostać lekarzem, tak jak ty. Dzisiaj zaczęłam staż w szpitalu. Wiadomo, początki nie są łatwe, ale mam nadzieję, że z każdym dniem będzie lepiej. Będę tak dobrym lekarzem jak ty. Obiecuje Ci tato - powiedziałam, cały czas patrząc na osobę mojego taty

Przytuliłam zdjęcie do siebie i postawiłam zdjęcie na szafce obok mojego łóżka. Wieczorem poszłam się umyć i zjadłam kolację. Kiedy kładłam się spać nadal w głowie miałam twarz dr. Cullena.