Değiştirilen Gerçekler

On Dokuz

Bölüm şarkıları; 

Mavi Gri - Ölümle yaşam arasında 

MaNga - Işıkları söndürseler bile

"İyi ki doğdun Ayaz, iyi ki doğdun Ayaz, iyi ki doğdun, iyi ki doğdun, mutlu yıllar sana!" 

Elimdeki pastayla salona girdiğimde hepsi klasik doğum günü şarkısını söylemeye başlamıştı.

Ayaz abim gülümseyerek beni izlediğinde benim neredeyse gözlerim dolacaktı. 

Ailemle kutladığım ilk doğum günüydü, umarım son olmazdı.

Abimin yanına vardığımda abim oturduğu tekli koltuktan kalktı. "Hadi, dilek tut da üfle." dediğimde bir saniye bile düşünmeden üfledi.

Demek dileği önceden belliydi.

Gülümseyerek pastayı anneme verdim ve kollarımı abimin beline doladım. "Doğum günüm kutlu olsun abicim." dediğimde o da eğilip bana sarıldı ve saçlarımı öptü.

Ayrılıp kenara geçtiğimde annemden pastayı aldığımda annem sarıldı bu sefer. Gözleri dolu doluydu. "Daha dün bebektin sen, ne ara kocaman oldun?" dediğinde hepimiz güldük. 

1.90 küsürlük kocaman adamın bebekliğini düşünmek biraz garip oluyordu.

Hepsi sırayla sarıldığında annemle birlikte pastayı kesmek üzere mutfağa gittik.

Annem pastayı keserken ben tabakları çıkarttım.

Annem dilimlediği pastayı tabaklara koyduğunda dört tanesini alıp içeriye gittim.

Garsonluk geçmişim vardı, çok fazla tabağı tek seferde taşıyabiliyordum.

Sırayla babama, Alaz abime, Araz abime ve Ayaz abime verdiğimde peşimden gelen annem kalan tabakları dağıttı. Herkes sessizce pastasını yerken Ayaz abim sonunda sessizliği bozdu.

"Eeee, hani hediyelerim nerede?" dediğinde tabağımı kenara koyup heyecanla konuştum. 

"İlk ben vereceğim." deyip koşarak odama çıktım.

Okul çantamın içerisinden aldığım parfümü çıkarttım. Hediye paketi yapmıştım ve içine minik bir not yazmıştım.

Hemen hediyeyi kapıp aşağı indiğimde salona girip abimin yanına vardım. 

Hediyemi uzatıp konuştum.

"Son dakika haberim olduğu için çok düşünüp alınmış bir hediye değil, umarım beğenirsin." dediğimde gülümseyerek hediyeyi aldı. "Güzelim düşünmen bile yeter." dediğinde gülerek az önceki yerime oturdum.

Abim hediyeyi açarken sırıtıyordu.

"Biz yıllardır o kadar şey alıyoruz, eşek herif bir kere şöyle gülmedi." diyen babama göğsümü kabartarak konuştum.

"Eee baba, Asal Karaca değilseniz bir hiç." dediğimde hepsi güldü.

Abim kutuyu açtığında parfümden önce içindeki notu aldı eline, tam sesli okuyacaktı ki durdurdum onu.

"Hayır!" dediğimde durarak bana baktı, sadece o değil hepsi bana dönmüştü. "Yani dur, yalnızken oku anlamında." diye mırıldandığımda kafasını sallayıp notu cebine sıkıştırdı. Parfümü kadife kutusundan çıkartıp kapağını açtı ve burnuna yaklaştırdı. Birkaç defa içine çektiğinde kaşlarını çatıp birkaç defa daha çekti.