Hüma

Bölüm: 2

Duygu beni güzel bir yere getirmiş ve birazdan gelecek olan arkadaşıyla beni tanıştıracaktı evet sonunda arkadaş edinebilmiştim havanın güzel olması da ayrı bi güzeldi Duygu konuştukça daha çok ısınıyor daha çok bu çekingen hallerim gidiyordu tatlı bir siması ve güzel bir sohbeti vardı tam bir fotoğrafçı bir edayla giyinmiş o güzel havaya bürünmüş güzel olan her şeyin fotoğrafını çekiyordu acaba onu ev arkadaşım olmasını isteseydim onu kırar ya da farklı anlayabilir miydi denemek gerekirdi nasıl olsa güzel bi arkadaşlık kurmuştuk umarım o da beni severdi neler yaptığını nereden geldiğini birbirimize sorarak birbirimizi tanımaya çalışıyor birbirimizi çözmeye çalışıyorduk benim aksime çok pozitif bakıyordu her şeye umarım benim bu hallerimden sıkılmazdı

"Peki biri var mı hayatında"

 diye bir soru yönelttim birden duraksadı yüzüne hafif ama acı bir gülümseme yerleştirdi

"Evet " 

dedi acaba sormalı mıydım ona bu gülümsemeyi yerleştiren olay neydi diye yoksa onu kırar mıydım onu da hiç kazanmadan kaybeder miydim diye düşündüm sonra sormaya karar verdim

"Peki onunla devam ediyor musun yoksa aranızdaki ilişki bitti mi"

 diye sordum cevabından hem korkuyor hem de heyecanlanıyordum neden bu kadar meraklı bi kız olmuştum seni ilgilendirmez derse ne diyeceğimi bile bilmiyordum.

"Bitti"

Dedi kısa ve kısık bir sesle acaba neden ve nasıl bitmişti daha fazla zorlamamak adına bir daha soru sormadım ve o da konuyu değiştirmeye çalıştı birden masaya biri oturdu dışarıdan büyük gibi duran ama çocuk ruhuyla inanın içini ısıtabiliyordu bunu anlamamak için kör olmak gerekirdi birbirimize bakıyorduk çok güzel kızdı

"Ceren" 

Dedi birden ismi Ceren di

"Yade"

Dedim bana bakışları bi o kadar güzelken bi o kadar şaşkındı acaba neden bu kadar şaşkındı pdr okuyordu ve buna rağmen çok enerji dolu çocuksu ve bi o kadarda tatlı gözüküyordu sohbet muhabbet derken akşam olmuştu çok sıcak ve cana yakın insanlardı. Onlardan ayrılmış biraz yürümek istemiştim yürüdükçe iyi hissediyor ve sürekli bir şeyler düşünüyordum istediğim yerdeydim hayallerim olan yerde ama ben neden eski şeyleri düşünüyor ve yoluma bakmıyordum ki işte başlıyorduk yine bir yerlere yığılıp kalacaktım bu olmamalıydı hayır şu an değildi hemen bi yer bulup oturmuştum midem bulunmaya ve gözlerim bulanık görmeye başlamıştı başımın sağ tarafından bir ağrı saplandı tamam geliyordu artık biliyordum kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı ah bende nerede kalmıştı diyordum işte yine oluyordu yine yeniyordu beni bu hastalık artık nefesimde hızlandığına göre ataklarım başlıyordu olmamalıydı zamanı değildi yine insalar benden korkup kaçacaktı tekrar mı aynı şeyler dedim ne komik ama küçük bi hastalığa yenilen bi kız evet artık son dereceye gelmiş ve bayılacaktım tam başımı vuracakken bi el hissettim başımın altında göremiyordum o kişiyi ama çok fazla parfüm doldu ciğerlerim nasıl bu kadar güzel kokabilir bir parfüm peki ben neden bu kadar güvende ve rahat hissediyordum onu göremiyor ama bi şekilde onun güvenli olduğunu hissediyordum ama neden dedim neden şimdi gözlerim bulanık görmeye başladı onu görmek ve en azından iyim merak etmeyin demek istiyordum dişlerim ve çenem kitlenmeye başladı artık bayılacak ve belki de onu bir daha hiç göremeyecek bi teşekkür bile edemeyecektim karanlık beni içine çekerken kokusu ciğerlerimi doldurdu. Gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladığımda kolumda bi ağrı hissettim neydi bu ağrı diye baktığımda yine şaşırmadığım bi olaydı ben yine hastanedeyim ama bu sefer kimse yoktu yanımda hiç kimse bu beni biraz üzmüştü en son biri vardı yanımda neredeydi acaba o kişi hastaneden çıkmıştım artık tahammülüm kalmamıştı eve geldiğimde direk kendimi yatağa atmış ve uyumuştum. Sabah yine gözlerimi kısarak uyandım dünkü kıyafetlerimi çıkarıp kendimi sıcak suyun altına bırakmıştım pijamalarımı da giyindikten sonra güzel bir kahvaltı yapmıştım biraz bir şeyler izlemiş sıkılmıştım   Duyguyla vakit geçirmek için ona yazdım memnuniyetle kabul etmiş bu seferde beni güzel sıcak ve küçük bir yere getirmiş oturuyorduk artık ona benim bir hastalığım olduğunu söylemem gerekiyordu