KIYAMETİ ZORLAMAK

11. İlk Bakış

Hesabımda paylaştığım son duyuruya göz attınız umarım <3

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım lütfen ✨

İyi okumalar 😘😘

Sezen Aksu- Son Bakış

Bakalım Çağlar, Efsun'u ilk gördüğünde ne hissetmişti...

***

"İlk Bakış"

Çağlar Kuzgun

Geleceğinden emindim. Daha önce hiçbir planım sekteye uğramamıştı; yazıp çizdiğim ve kalemini kırdığım kimse kurtulamamıştı bu parmaklardan. Fakat bu kez kırılan bir kalem değil Bakan Kızı'nın duvarları olacaktı.

Sır küpüydü. Berlin duvarının öteki tarafı. Hatta belki de el Dorado.

Gözlerim kahverengi saçlarının özgürce hareketlerine karşın bedenini kısıtlamış bir kadına çarptı. Bu olabilir miydi? Ofelya Zaharyas?

Açıkça titriyordu, bana kendimden şüphe ettirecek kadar üstelik. Oturduğu taburenin yanına ilerlediğimde Boris kuşkulu gözlerle kızı işaret etti. Emin olmadığımı gösteren bir ifade takındım. 

"Önce Hanımefendi." diyerek onun sesini duymamı sağlayacak bir hamle yaptım. Parmakları telefonunu sarmış, başı yerdeydi. Biraz daha ondan tarafa kayacak olsam açıkça çığlığı basıp ağlamaya başlayabilirdi. 

Böyle kadınların günü geldiğinde, kozalarını çatlatıp bir kelebek olabileceğini biliyordum. Bu yüzden onu zorladım ve hafifçe yaklaştım. Eğer yanımdaki ürkek şey Bakan'ın kızı değilse bile artık radarımdaydı.

Başını hafifçe kaldırdı. "Alkolsüz bir içeceğiniz var mı?"

Sesi hiç duymadığım masallardaki bir prensesi anımsatıyordu. Masallara layıktı. "Meyve suyu?" diye sordu Boris. Sorusuna yalnızca başını salladı. Önüne gelen saçını kulağının arkasına aldığında parmaklarından bile asil hareketler akıyordu.

Sessiz kadınları nasıl açacağımı çok iyi biliyordum. Boris meydan okur gibi bakış attığında sessiz bir iddia başlamış gibiydi. "Seni daha önce burada görmedim." diye bir yalan uydurdum. Doğrusu buranın müdavimi sayılamayacak kadar az gelmiştim.

Başını hafifçe bana doğru çevirebilecek kadar dikkatini çekmiştim. Gözleri cebimde takılı kaldığında anahtarlığımdaki ismime bakmasına izin verdim ve bu beni gülümsetti. Yalnızca son hecesini okuyabildiğinden emindim; işte onu merakta bırakacak bir hareket daha. 

Okuduğundan emin olduktan sonra açıkta kalan heceyi içeri attım. Bu ürkek güzelle biraz uğraşabilirdim, en azından Bakan Kızı gelene kadar. Çünkü artık onun öyle büyük mevkideki birinin kızı olmadığını düşünüyordum. Genelde mevki yükseldikçe ego, gösteriş ve kibir artıyordu.

Parmaklarımı uzamış sakallarımda gezdirip "Marka kıyafetler, çantadan sarkan araba anahtarı, yüksek ego." diye uydurdum. Aslında buram buram sadelik akmasına rağmen sırf konuşabilmek için bir dizi yalana başvuruyordum. 

Kaşlarını çattı, yüzünü görebilmek için çok dikkatli bakmam gerekiyordu çünkü bir saniyeden fazla kaldırmıyordu başını. Sözlerimin hemen ardından gözleri öyle kısa bir bakış attı ki gözlerini hayal meyal gördüm. Kehribar hareleri, küçük bir burnu vardı; bir de dudağının kenarında taze gibi görünen yarası.