Part-6

608 41 2
                                    

[Unicode]

ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ထိုင်နေမိတယ်။

"ဘယ်လိုလူလဲ ငါနော်စိတ်ရှိလက်ရှိလုပ်ရင်..အဲ့လူထွက်ပေါက်ရှိမှာမဟုတ်တော့ဘူး၊စိတ်လျှော့ကင်မ်ထယ်ယောင်း...မမ ကလေးမွေးဖို့တွက်ပိုက်ဆံလိုနေလို့သာ မဟုတ်ရင်..အဲ့အလုပ်ကထွက်ပစ်တယ်၊တစ်ရက်ပဲရှိသေးတယ်...အလုပ်လုပ်ရတာအချိုးကိုမပြေဘူး"

"ထယ်ထယ်"

"ဟင် မမဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ငါဗိုက်ဆာတယ်"

"ခဏစောင့်နော် "

ထယ်ယောင်း ချက်ချင်းပဲမီးဖိုချောင်ထဲဝင်သွားပြီး သူ့အမတွက်လုပ်ပေးနေတယ်။

စားသောက်ပြီးကြလို့ အိပ်ရာထဲဝင်လိုက်တယ်၊အလုပ်ကပင်ပန်းတယ်တော့မဟုတ်၊လူကပဲစိတ်ရှုပ်စရာကောင်းနေသည်။

ထယ်ယောင်း မနက်စောစောထသွားရမှာမလို့..စောစောအိပ်ရာဝင်လိုက်တယ်။

ည၁၁နာရီ၊

အိပ်ကောင်းနေတုန်းမှာဝင်လာတဲ့ဖုန်း၊ ထယ်ယောင်း ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်ပြီး စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့ခေါင်းကုတ်လိုက်တယ်။

"Hello"

တစ်ဖက်က ဘာမှပြန်မပြောတော့ ထယ်ယောင်း ဖုန်းကိုတစ်ချက်ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး

"Hello...ခင်ဗျားဖုန်းခေါ်ပြီးဘာမှမပြောတော့ဘူးလား"

"လာခဲ့လို့ရမလား"

"ဘာ!!..ဒါလူအိပ်ချိန် ခင်ဗျားလူလိုတော့နားလည်သင့်တယ်"

"မင်းက bodyguard လေ"

"ခင်ဗျားက သေဘေးကြုံနေလို့လား"

"လာရင် bonus ပေးမယ်"

"ခင်ဗျား!"

"လာခဲ့ပေးပါ"

တိမ်ဝင်သွားတဲ့အသံလေးကြောင့် ထယ်ယောင်းခြေဖျားလက်ဖျားတွေပါအေးလာတယ်၊သူ့လိုတစ်လောကလုံးနဲ့တစ်ယောက် မိုက်လာတဲ့လူက အိပ်နေတာကိုနှောင့်ယှက်လို့ဆိုပြီးပြောဆိုလို့ရပေမယ့်...ဒီချိန်ကြီးခေါ်တာတောင် သွားခဲ့မိတယ်။

အရေးကြီးလို့ဆိုပြီး အမဂျီကိုနှိုးပြီးပြောခဲ့ရတာအားတော့နာသား၊ ညဘက်လည်းဖြစ်တော့ taxiငှားရခက်တယ်။

LOVE KNOT [COMPLETE ]Where stories live. Discover now