LOVE KNOT [COMPLETE ]

Part-13

[Unicode]

"မျက်နှာကလည်း လငပုတ်ဖမ်းနေသလိုပဲ ထယ်ယောင်းရာ..ဘာလို့အဲ့လိုဖြစ်နေတာလဲ သူက company သူဌေးပဲ အလုပ်ကိစ္စခရီးသွားစရာတွေရှိမှာပဲ မင်းကအတော်ဖြစ်နေတာပဲ"

"မဟုတ်ဘူး ဂျီဘင်းရာ၊ငါလိုက်သွားလိုက်ရမလား"

မျက်လုံးလေးတွေကြည့်ရတာ ကူရာမဲ့နေဟန်၊ ဟိုက 1ပတ်ပဲသွားရမှာ သူကမခွဲနိုင်လောက်တဲ့ထိ အတော်ဖြစ်နေတာ၊ မဟုတ်မှ အတူလိုက်သွားရလောက်အောင် စိတ်မချဘူးတဲ့လား၊ အဲ့လောက်တောင် ချစ်သလား၊

"မဟုတ်သေးဘူးလေ ထယ်ယောင်း၊ဟိုက အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားမှာလေ မင်းကဘာလိုက်လုပ်မှာလဲ မင်းပြောပုံအရဆို အဲ့လူက မင်းကိုအတော်ချစ်နေတာပါ၊မင်းကောင်းကောင်းဖြတ်ကျော်နိုင်မှာပါ"

နားမဝင်တဲ့သူငယ်ချင်းက ခေါင်း ခါယမ်းပြပြီး

"မင်းမသိတာတွေ အများကြီး ရှိတယ် ဂျီဘင်း"

"ရှိမှာပါ တစ်ယောက်တည်းကြိတ်ခံစားနေပြီး ဘယ်တုန်းက ငါ့ကိုပြောပြလို့လဲ၊ ပြော‌တော့သူငယ်ချင်းတဲ့၊ ဒါလား သူငယ်ချင်း"

စကားနာထိုးရင်း ငြိမ်ကျသွားတယ်၊ကောင်းကင်ကို အဓိပ္ပာယ်မဲ့ ငေးကြည့်ရင်း...

"ငါက အစားထိုးခံတစ်ယောက်ပဲလေ၊ ဒါပေမယ့် ငါအဲ့နေရာမှာကို ပျော်မွေ့နေတာဟ၊ 1ပတ်ဆိုတဲ့အချိန်က နည်းလား သူတစ်ခြားတစ်‌‌ယောက်ကို တွေ့သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ငါ့ကိုထားရစ်ခဲ့မှာငါကြောက်တယ်၊ငါ့နားကနေ တစ်‌ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ထွက်သွားကြတာ၊ ငါအဲ့လိုတွေးမိတိုင်း ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမလဲမသိတော့ဘူး"

ထယ်ယောင်းတို့အခြေနေကို သေချာမသိပေမယ့် ထယ်ယောင်းပုံစံက သူကျန်ရစ်ခဲ့မှာကြောက်နေဟန်၊  သူ့ဘဝက အရမ်းခါးခဲ့တာလေ နောက်ဆုံးတစ်‌ယောက်ဖြစ်တဲ့ သူ့အမကတောင် သူ့နားမှာရှိမနေတော့ဘူးလေ၊ အချစ်နဲ့တွေ့တော့လည်း ပင်ပန်းနေရပြန်တယ်၊ခဲမှန်ဖူးတဲ့ စာသူငယ်ဖြစ်တဲ့ သူငယ်ချင်းကိုငေးကြည့်ရင်း ဘယ်လိုနှစ်သိမ့်ရမှန်းမသိ၊အချစ်က မျက်ကန်း တစ္ဆေမကြောက်သလိုဖြစ်နေတယ်လေ။