LOVE KNOT [COMPLETE ]

Part-2

[Unicode]

ခြေလေးချောင်း စားပွဲအသေးလေးပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ အမေ့ဓာတ်ပုံလေးကိုကြည့်ပြီး...ကျွန်တော့ရင်ထဲ နာကျင်နေရတယ်။

'အမေ ကျုပ်မမကိုစောင့်ရှောက်ပေးမှာပါ...ကျုပ်အမေ့စကားနားထောင်ချင်ပါတယ်...ဒါပေမယ့် ကျုပ်ကသည်းမခံနိုင်ဘူးဗျ..အထူးသဖြင့် မမကိုပြောရင် ကျုပ်ပိုတောင်မခံမရက်နိုင်ဖြစ်တယ်။

သားမိုက်ကိုအမေခွင့်မလွှတ်လဲရပါတယ်...မမကိုစိတ်ချလက်ချထားခဲ့လို့ရတယ်..ကျုပ်ကအရာအားလုံးထက် မမကိုတန်ဖိုးအထားဆုံးပဲ'

"ထယ်‌ယောင်းလေး တင်းခံမနေပါနဲ့ ငိုချလိုက်...မင်းအမေလည်း ဝဋ်ကြွေးတွေကုန်သွားတယ်လို့သဘောထားလိုက်ပါ"

အမေဖြစ်သူရဲ့ဓာတ်ပုံကို အသက်မပါတဲ့လူတစ်ယောက်လိုထိုင်ကြည့်နေတဲ့သူ့ကို...သူတို့ခေါင်းရင်းအိမ်ကအဒေါ်ကြီးက နှစ်သိမ့်ပေးရှာတယ်

ကျွန်တော်မမကိုကြည့်လိုက်တော့..အရုပ်လေးကိုပိုက်ပြီး ထောင့်လေးမှာငိုနေတယ်။

'ဘာလို့ကျွန်တော်တို့ကျမှ အခုလိုတွေကြုံနေရတာလဲဗျာ'

"မင်းမချသေးဘူးလား ဆွဲစရာရှိရင်မြန်မြန်ဆွဲတော့ဟ"

"ဝူဂျင်ရာ စိတ်လောလိုက်တာ ဖြေးဖြေးပေါ့"

"ရှည်မနေနဲ့ မင်းဆွဲစရာရှိတာမြန်မြန်ဆွဲ"

အမေ့ရဲ့နာရေးမှာ ‌ဖဲထိုင်ရိုက်နေတဲ့အဖေ့ကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လက်သီးကိုတင်းအောင်ဆုပ်ထားမိတယ်။

'ကျွန်တော် မုန်းတဲ့လူတွေထဲမှာအဖေကထိပ်ဆုံးကပဲ'

အမေဆုံးသွားပြီးတည်းက ကျွန်တော်တို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ဘဝက စတင်ပြီး ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျရတော့တာပါပဲ

"လာလာလာ...လာလားလာ..လားလာလားလာလာ"

သီချင်းလေးတညည်းညည်းနဲ့ ပန်းပွင့်လေးကိုလက်မှာကိုင်ပြီး ခုန်ပေါက်သွားနေတဲ့ ဆိုယွန်

အခုလိုနေတာတောင် လှပလွန်းတဲ့သူမက...ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်လေးသာနေရင် မြင်သူတကာငေးမဝနိုင်ပါပဲ