tanrım,
kimse başlarken sürecin zorluğundan bahsetmez ama en azından başlamayı göze al diye mırıldandım kendime
yazmanın zorluğuyla yüzleşiyorum şu sıralar tanrım. içimde her şey var ve ben hiçbirini dışarıya vuramıyorum. içimde saklı kaldı hepsi.
bu durum beni üzüyor. ve mezarlıktaki adam artık beni ürkütmüyor.
dertlerim derya, yok yok derda.
bilmiyorum. uzun süredir hissetmiyorum, hiçbir şeyi. acıyı, mutluluğu, kederi, yası; sinirlenmiyorum, şaşırmıyorum, sevinmiyorum. hiçbir sey kalmamış gibi elimde. kendimi bile bilmiyorum.
tanrı'nın oluşmamış bir düşüncesi gibi hissediyorum bazen. bu yüzden bu kadar eksik, bu kadar yarım ve bu kadar faydasız hissediyorumdur belki de.
tanrının oluşmamış bir düşüncesi, garip oldu. gülümsedim. sevdim de hoşuma gitti.
hayatım... hep böyle mi olacak diye düşünmeden edemiyorum. kendimi kendi hayatımın merkezine koymamam sanırım hayatımı kaydırıyor.
gülümsemekle yetiniyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
tanrı'ya mektuplar
Cerita Pendekgidiyorum bayım. gidiyorum ve ardımda bıraktığım hiçbir şey umurumda değil. çünkü insan giderken ardında bıraktığı tek şey kendisi oluyor. gidiyorum. gidiyorum ve bu bir veda değil. ölüm hiç değil. gidiyorum ve gidişimde bir anlam gizli değil. yaz...
