NALİN ERDEM
"Sen avuçlarımda yıpranmış defterime karalamaya cüret edemediğim sözüm, karanlık odalarda yalnızlığım duyar da üzülür diye mırıldanmaya korktuğum ezgimdin Ozan. Hiç haberin olmadı. Oysa ben henüz besteleyemediğim şarkımın en isyankâr not...
Baktım günümüz sahnesini yetiştiremeyeceğim iki bölümün geçmiş sahnelerini birleştirip attım 🐣
Keyifli okumalar gülüm 😘
🎻🎻🎻
Bölümdeki şarkı: *Bülbül Havalanmış Yüksekten Uçar - Grup Abdal
🎻🎻🎻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Sana dair her şeyi sakladım sinemde. Anılarla besledim, büyüttüm kendimle. Çünkü bilirsin, sır tutmak ciddi bir mesele bende.'
1984
Hozan'lar başka okula gidiyormuş. Ben onlardan evvel çıkıp abimle eski evin olduğu mahalledeki okuluma gitmek zorunda kalmıştım. Sınıftaki çocuklar okulun bahçesinde oynarlarken ben onlarla oynamak istemedim. Hozan'la duvara tırmandığımız gece geldi aklıma. Okulun duvarına da tırmanabilir miyim, merak ettim. Biraz denedim. Burası fazla düzdü, çok çıkamıyordum.
Üst sınıflardan birkaç kişi tırmanırken görmüştü beni. Yanıma gelip okuldan kaçmaya çalışıp çalışmadığımı sordular. Okuldan kaçmak gibi bir amacım olmadığı için ben de onlara salak olup olmadıklarını sordum. Üçü de sinirlenmişti. Benden büyük olmalarına güvendiler. Beni duvara itti biri. Diğer ikisi gelip iki yanımdan kollarımı tutmuşlardı.
Kollarım hep acıyordu benim. Bağırdım. Bağırdım diye sus diyerek ayağını ayağıma vurdu beni iten.
Sınıf öğretmenim bağırma sesime geldiğinde çocuklar beni hemen bırakmış, okuldan kaçmaya çalıştığım için tutarak bana engel olduklarını söylemiştiler. Öğretmen onlara inandı. Çıkışta anneme şikâyet edeceğini söyledi. Anneme şikâyet edemeyeceğini söyledim. Biz annemle boşanalı çok zaman olmuştu.
Öğretmen beni korkutmak için okuldan atılmak istemiyorsam kurallara uymam gerektiğini söyledi. Aklıma bir fikir geldi. Eğer okuldan atılırsam belki Hozan'ların okuluna gidebilirdim. Emindim ki orası daha eğlenceliydi. Hozan'ın sınıfı daha büyük, Hozan'ın bahçesi daha geniş olmalıydı.
Planımı yapmış, sonraki teneffüsü beklemiştim. Zil çalıp öğretmen sınıftan çıkınca çantamı camdan atıp, aşağı koştum. Herkes ne yaptığımı anlamaya çalışır gibi bana baktığından çantamı hemen alıp sırtıma taktım.
Duvar düzdü. Tırmanılmıyordu. Bu yüzden giriş kapısının kapalı demirine koşup tırmandım. Nöbetçi öğretmen beni gördüğü gibi bağırarak kapıya koşarken ben öbür tarafa geçmiştim bile. Yol boş olduğu için zıplayarak karşıya geçtim hemen.
Ardımdan demir kapının açılma sesi gelmişti. Öğretmen peşimden gelecekti demek ki. Yakalanırsam beni geri okula sokardı. Ben Hozan'ın okuluna gidecektim. Bu yüzden hiç beklemeden koşmaya başladım. Sakalı beyaz olan göbekli öğretmenden çok daha hızlıydım. Ardımdan dur diye bağırmaları azaldığında koşacak enerjisi de bitmişti sonunda.
