μη λες ΠΟΤΕ

ΟΡΚΟΣ

Ο Μάρκους αμέσως έριξε το βλέμμα του πάνω στην Άντα  και πιάνοντας το χέρι της την  έκανε μια στροφή γύρω απο τον εαυτό της.Εκείνη το τράβηξε απότομα,παρόλο που χαμογελούσε και είχε καλή διάθεση,κάτι την τρόμαζε πάνω του,κάτι δε της άρεσε.''Άντα απο δω ο γιος μου Μάρκους,αδερφός του Τομ.Η Άντα νοικιάζει σπίτι στον οικισμό μας''ο πατέρας του κράτησε τους τύπους και ευγενικά τους σύστησε.Η Άντα χαιρέτησε με ένα νεύμα και ''εγώ θα σας αφήσω τώρα.Μάρκους χάρηκα'' είπε και έφυγε αμέσως.

Όταν ο Τομ αντιλλήφθηκε τον αδερφό του πλησίασε.Εκείνος έπεσε πάνω του αγκαλιάζοντάς τον.Όλοι ήξεραν όμως πως η παρουσία του μόνο μπελάδες θα μπορούσε να φέρει ''Τι έγινε?σου τέλειωσαν τα φράγκα και ήρθες?'' τον κορόιδεψε ξέροντας όμως οτι αυτή ήταν η μόνη αλήθεια της άφιξής του.Ο Μάρκους γέλασε και χωρίς να χάσει χρόνο σκούντηξε με τον αγκώνα του τον Τομ ''Ρε αδερφάκι,εκείνο το μωρό μόνο του είναι εδώ?''ρώτησε δείχνοντας με τα μάτια την Άντα.Το μυαλό του Τομ θόλωσε και τον άρπαξε απο το γιακά ''μη κάνεις καμια μαλακία κάηκες!'' ο πατέρας τους, έβαλε τα χέρια του ανάμεσα για να τους χωρίσει ''Τομ φύγε.Και εσύ πρόσεχε τη συμπεριφορά σου'' είπε και ηρέμησε τους γιούς του.

Ο Τομ απομακρύνθηκε και έκανε νόημα στην Άντα να τον συναντήσει.Εκείνη θυμόταν τα λόγια του πατέρα του και δίσταζε.Μετά απο δέκα λεπτά αποχώρησε πηγαίνοντας στο μπάνιο.Ο Τομ την τράβηξε και τη παρέσυρε ακόμα πιο μακρυά ''Σταμάτα'' του έλεγε,την πονούσε και φαινόταν να είναι θυμωμένος.Δε καταλάβαινε τι είχε κάνει και αντιδρούσε ''ΤΟΜ!'' φώναξε και τον έκανε να γυρίσει σε εκείνη ''Δε θα ξαναντυθείς έτσι.Τέτοια ρούχα ξέχνα τα.Αν σε δω άλλη φορά, θα τα σκίσω'' τον κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα ''Είσαι τρελό έτσι?'' του πέταξε στη μούρη και πήγε να φύγει.Ο Τομ όμως δε σταμάταγε,ο αδερφός του ήταν αδίστακτος και αυτό τον τρόμαζε.Αφού έβαλε στο μάτι την Άντα δε θα σταμάταγε.Ένας άγριος κυνηγός που ακούραστα τρέχει στο θύραμά του μέχρι να το πιάσει.Για άλλη μια φορά έγινε σκληρός μαζί της,ένας μορφασμός πόνου αυθόρμητα σχηματίστηκε στο πρόσωπό.Την κράταγε μπροστά του ακίνητη ''Δε θα στο ξαναπω.'' έσκυψε το κεφάλι της.Δε καταλάβαινε πως είχε αλλάξει απο τη μια στιγμή στην άλλη και την έπνιγε το δίκιο.''Δηλαδή...δηλαδη δε σου αρέσει?'' ρώτησε με παράπονο χωρίς να τον κοιτάει.Αυτή η εικόνα τον τρέλανε και την έκλεισε στην αγκαλιά του ''Πολύ μωρό μου,πολύ!'' αναστέναξε ''μου φωνάζεις όμως,με πονάς.Γιατί?Για σένα το έβαλα,μόνο για σένα'' και η Άντα μόλις τον είχε κάνει χώμα.Αμέσως μετάνοιωσε για τη συμπεριφορά του.Τη φίλησε με προσοχή ''Συγνώμη.Κάνε μου τη χάρη όμως σε παρακαλώ.Δε θέλω να κυκλοφορείς έτσι.'' ήταν ήρεμος μα εκείνη ακόμα δε καταλάβαινε ''Δε...δε με εμπιστεύεσαι?'' έσφιξε τα χείλη του ''Φυσικά.Τον αδερφό μου όμως όχι'' η καρδιά της πιάστηκε και μόλις ένιωσε το ίδιο κακό συναίσθημα με εκείνο όταν ο Μάρκους την άγγιξε ''Εντάξη'' αυτό τον ξάφνιασε και απομάκρυνε το κεφάλι του για να δει τα μάτια της.Τη φίλησε και την άφησε να φύγει.

Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να τη προστατέψει.Η σχέση τους κρυφή και εκείνος με δεμένα χέρια.Είχε έρθει η ώρα να χάσει τον ύπνο του,να σκεφτεί τι πρέπει να κάνει.Η Άντα είπε στο Ρίκι οτι θα γυρνούσε σπίτι και έτσι χαιρετόντας και την Τίνα, έφυγε.

Ανέβηκε τα σκαλιά της βεράντας και λίγο πριν ανοίξει ''μόνο ένα βλέμμα σου και ήταν αρκετό'' η καρδιά της χτύπησε δυνατά,η φωνή του την έκανε να γυρίσει αργά.Ο Μάρκους στεκόταν υπερήφανος μπροστά της,σίγουρος για τον εαυτό του.''δε νομίζεις οτι είναι κάπως αργά για επισκέψεις?'' εκείνος έκανε ακόμα ένα βήμα πιο κοντά ''ποτέ δε θα είναι αργά αν έχω ευκαιρία να σε δω.''εκείνη πήγε μπροστά στο πρόσωπό του και τον κοίταξε μέσα στα μάτια ''Εδώ που ήρθες έκανες λάθος!δεν είσαι του γούστου μου, οπότε χάνεις το χρόνο σου και σπαταλάς και τον δικό μου.Καληνύχτα''αυτό σίγουρα δε το περίμενε αλλά δεν ήξερε να χάνει,δεν είχε μάθει και απότομα της έκλεισε το δρόμο.Έβαλε το χέρι του στο σβέρκο της και τη τράβηξε ''μη βιάζεσαι μικρή,μπορεί να μετανοιώσεις.Τα δύσκολα κορίτσια εγώ τα τιμωρώ.'' η Άντα πλησίασε τα χείλη του χωρίς όμως να τον αγγίξει ''Μμμμμ'' έκανε αναστενάζοντας ''μη μου το κάνεις αυτό,δε με βλέπεις που τρέμω?λυπήσου με!'' και με μιας τον έσπρωξε.Άνοιξε τη πόρτα και τη χτύπησε πίσω της αφήνοντάς τον παγωμένο.Μόλις είχε τη πρώτη του εμπειρία απο απόρριψη γυναίκας και μόλις το μυαλό του γύρισε και υποσχέθηκε στον εαυτό του οτι θα την έκανε να το μετανοιώσει!

Και ο Μάρκους τους όρκους στον εαυτό του τους κρατούσε πάντα!Μόνο στον εαυτό του!