Son Nefesime Kadar

Bölüm 13

Çardakta oturmuş güneşin dağların ardında kaybuluşunu izliyordum. Dün Denizle konuştukdan sonra eve gelip dinlenmiştim. Önüme koyulan kahveyle düşünçelerimden sıyrıldım.

"Konuşa bilirmiyiz? "

"Olur konuşalım."Kuzey karşıma keçip oturdu.

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı."Ben ilk görüşte aşka inanmayan biriydim. Daha önce de aşk nedir bilmezdim ta ki seni görene kadar. Zaten aşk geldiği zaman sana sormaz ya da söylemez. Sende daha ben ne olduğunu bile anlayamadan girdin kalbime. Ben pek afilli sözler söylemeyi bilmiyorum. Şu anda içimden keçenleri söylüyorum sana.Biliyorum daha iki aydır tanıyoruz bir birimizi. Senden bana bir şans vermeni istiyorum."

Bütün konuşma boyu gözlerini gözlerimden hiç ayırmamıştı. Gözlerindeki umudu, aşkı ve korkuyu görmemek mümkün değildi.

"Kuzey sen çok iyi birisin ama ben üzgünüm. Ben böyle bir şeye hazır değilim. Üzgünüm" diyip yerimden kalktım ve oradan uzaklaştım.

Yaklaşık 1 saatdir odamdaydım.  Dışarıdan bakıldığında dosya inceliyormuş gibi gözüksem  de aklımda sadece Kuzey'le olan konuşma vardı. Kapımın çalınmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp "gel" dedim.

"Uzman çavuş Hüseyin Burhan. Emredin komutanım."

"Rahat asker."

"Konutanım Albay sizi harekât merkezinde bekliyor. Acil toplansınlar dedi."

"Tamam. Çıkabilirsin."

"Emredersiniz komutanım." Diyip odadan çıktı. Ayağa kalkıp masamı düzenledim. Odadan çıkmadan önce son kez üzerimi kontrol edip bordo beremi de düzeltip çıktım odadan.

          🦅

"Oturun çocuklar. Çok önemli bir operasyon için sizi buraya topladık.Görev yeriniz sınır dışında. Ne kadar süreceği belli değil, bir hafta belki bir ay bu tamamen size bağlı. İlk olarak sınıra çok yakın köye baskın yapacaksınız.

Projektörde gördüğünüz adama iyice bakın lakabı timsah. Şaho'nun sağ kolu ilk önce onu yakalamalıyız ki, şahonun yerini öyrenelim. Timsah köylere baskın yaparak çocukları kaçırıp örgüte katılmaya zorluyor, daha küçük erkek ve kız çocuklarınısa kaçırıp para ve silah karşılığında organ mafyasına satıyor. Bu adamı sağ getirmeniz gerekli bize işe yarar çok bilgi verecektir. 2 saatiniz var hazırlanıp pistde olun. Allah yar ve yardımcınız olsun."

"Sağolun."

Odadan çıktığımızda Kuzey konuşmaya başladı. "Komutanı duydunuz 2 saatiniz var gidip hazırlanın."

Bu söz her söylendiğinde yüreğim parçalanıyordu. Ateşin ailesi yoktu, bir tek teyzesi varmış oda keçen yıl vefat etdi. Her göreve çıktığımızda onun gözlerindeki kırgınlığı görüyordum.

Onlar uzaklaşırken bende bahçeye çıktım ilk önce babamı aramıştım üçüncü çalışta açmıştı.

"Albayım nasılsınız?"

"İyiyim güzel gözlüm sen nasılsın. "

"Bende iyiyim babam. Ben göreve gidiyorum baba. Çok vaktim yok uzun bir süre görevde olacağım seni çok seviyorum bunu sakın unutma. Ben buralarda yokken kendine dikkat et. Söz veriyorum döndüğümde ilk iş senin yanına geleceğim."

Ben sözümü bitirdiğimde babamın derin nefesini duydum.

"Leylam, kendine dikkat et olurmu. Sen bana annenin emanetisin. Sesi sonlara doğru kısıldığında gözlerimi sıkıca kapattım.