Broken Vessel (AMOG Series #1)

Kabanata 18

Kabanata 18

No connection 

After the day of our exam, I didn't receive any texts from Obed. Akala ko okay lang o baka busy lang siya. Pero it has been a week that he didn't communicate with me. I saw his day yesterday, and I tried to message him again but was still in delivery mode.

“He hasn't texted me for a week now.” Iyan na ang naging una kong sabi simula kaninang umaga.

I tried to find him in the campus pero hindi ko siya nag hahanap kahit sa mga kaibigan namin.

Ysa gazed at me. Nagtatanong ang  mukha habang nilingon ako.

“Ha? Bakit naman?” Sabi niya habang sinusubo ang biscuit na binili namin kanina. 

Nandito kami sa pangalawang cafeteria sa campus namin. Iyong open place sa gilid lang ng basketball court dahil naglaro si Tan at Gab. Ngumuso ako sa kaniya.

“He didn't read all of my texts… I don't know why…” para akong naiiyak.

I rested my head on the table and sighed heavily. Para akong may malaking problema na naka dagan sa akin ngayon.

“Eh, bakit naman? Di ba okay pa kayo? Baka naman busy si Obed. Alam mo naman na lagi siyang sumasama sa preaching nila.” She tried to think positive.

“What if I did something wrong?”

“Ngi.” Ramdam kong sumama ang mukha niya. “Bakit may ginawa ka ba talaga kung bakit niya hindi sinasagot ang mga texts mo?”

“I don't know, Ysa!”

Months had passed; hindi na nga nagparamdam si Obed. Even after the end of the school year, hindi niya na ako sinasagot sa text. I kept on chatting with him, but I didn't get any response from him. I didn't try to ask our friends because I don't want them to know what our relationship truly is. Kaya naghintay ako ng dalawang buwan sa kaniya. It seems like he ghosted me. Walang nakakaalam doon.

I only cry during my entire break. Amare keeps updating me, but nag-deactivated ako sa aking account. I don't know; I feel so hurt a lot because Obed is kind of ignoring me. Naisip ko pa nga na puntahan siya sa church niya. But I choose to wait. I chose to wait for his text. But it didn't come at all.

Hindi ko matanggap ang nangyari. It's so painful to keep this to myself. I don't know why I need to cry, but it really hurts me. Wala kasi akong matandang ginawang mali sa kaniya, eh. He didn't even text me after the final exam. Umalis na siya kaagad. Hindi naman siya obligado, pero kasi nasanay ako sa kaniya na lagi niyang sinasabi sa akin kung saan siya o ano ang ginagawa niya.

I tried to find him on campus once again. Dahil nga okay pa naman kami bago dumating ang exam day.

Somehow, I feel so unlucky. Dahil hindi ko na siya naabutan sa room. Palagi nalang nakaalis na. 

“Bee, huwag mong hanapin si Obed. Maghanap ka nalang ng ibang gugustuhin. Payong kaibigan lang…” wika ni Mashlee sa akin sabay alis.

Bigo ako napalingon kay Ysa. Malungkot ang  mukha habang tinitigan ako. Hindi ko mapigilan ang hindi maluha. I went to her and gave me a hug. I need comfort right now.

“Bee… tahan na…” I couldn't stop my tears falling. I couldn't even fake my smile. 

“Bakit hindi ko maintindihan, Ysa…” naiiyak kong sabi sa kaniya.

Talagang hindi ko maintindihan, hindi ba naman siya nagpaparamdam sa akin. May nagawa ba ako? May kulang pa ba? May gusto ba siya na wala ako? Ano? Anong gusto niya? Nagseselos ba siya? Hindi ko alam!