Unicode Ver
အိမ်အကူတွေနဲ့ရှုပ်နေတဲ့ အိမ်အောက်ထပ်ကိုဖြတ်လာပြီး ဂျောင်ဝူးရဲ့ဉီးတည်ရာက ကလေးငယ်ရှိမဲ့အိပ်ခန်းစီ။
ဆိုဖာပေါ်မှာပျင်းရိပျင်းတွဲထိုင်နေတဲ့ ကလေးငယ်က ဂျောင်ဝူး၀င်လာတော့ ခါးမတ်သွား၏။
“ ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ ? ကလေး ”
မျက်နှာချင်းဆိုင်က ဆိုဖာ၌၀င်ထိုင်ကာ necktie ကိုဖြေလျှော့ရင်း မေးလိုက်တော့ ကလေးငယ်က သူ့ကိုစိုက်ကြည့်လာသည်။
“ ကင်မ်ဒိုယောင်းဘယ်မှာလဲ ? ”
ဂျောင်ဝူးရဲ့မျက်ခုံးတစ်ဖက်က ပင့်သွားသည်။ကင်မ်ဒိုယောင်း ? ကင်မ်ဂျွန်ဂယူရဲ့ ညီဆိုတဲ့တစ်ယောက်လား ?
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်မေးခွန်းထုတ်ပြီး ဂျောင်ဝူးခေါင်းရှုပ်သွားရ၏။
“ ကိုယ်မသိဘူး ”
အမှန်အတိုင်း၀န်ခံခြင်းဖြစ်သည်။ဒီကိစ္စက သူတောင်မပါ၀င်လိုက်ရဘဲဖြစ်ပျက်သွားတာမို့ သူတကယ်ဘာဆိုဘာမှမသိပါ။
“ ခင်ဗျား လိမ်နေတာ ! ”
ဂျောင်ဝူးစိတ်ရှုပ်သွားရ၏။အခုအခြေနေနဲ့ဆို ကလေးငယ်မယုံတာလည်း မဆန်းပေ။သို့ပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်လည်း ကင်မ်ဒိုယောင်းဘယ်မှာရှိလဲဆိုတာ မသိတာမို့ အခက်တွေ့နေရသည်။
“ ကင်မ်ဒိုယောင်းကို ဘာလုပ်ဖို့တွေ့ချင်တာလဲ ? ”
အံကြိတ်ထားပြီး ဂျောင်ဝူးစီမှ အကြည့်တစ်စက်မှမခွာတဲ့ ကလေးက ထိုမေးခွန်းကြောင့် အကြည့်တွေ တုန့်ဆိုင်းသွားသည်။
“ ခင်ဗျား ! .. ဒိုယောင်းကို ဘာလုပ်ပစ်လိုက်တာလဲ ? ”
“ ကိုယ်မသိဘူးလို့ပြောပြီးပြီလေ ”
“ ဟား .. ဟာသပဲ ပတ်ခ်ဂျောင်ဝူး ”
သူ့စကားကို မယုံသလိုလှောင်ရယ်နေတဲ့ ကလေးငယ်ကြောင့် မျက်နှာကိုချက်ချင်းတည်ပစ်လိုက်သည်။
“ ကိုယ်သူ့ကိုရှာပေးမယ် ”
“ ကောင်းပြီလေ .. ခင်ဗျားကို ငါကအလကားမရှာခိုင်းပါဘူး ။ အဲ့တာအတွက် ငါ့ကိုခင်ဗျားကြိုက်တာ ခိုင်းလို့ရတယ် ”
