Büyücüler, cadılar, periler ve daha nicesini barındıran bu evrende büyük bir savaş oldu. Bu savaşın sonunda ölenlerin kanı toprağı besledi. Günümüzde bu toprakta yaşam nasıl? Herkes birer savaşçı mı yoksa hayatlarını normal bir şekilde mi yaşıyorlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı: Yıldızlardan Düştük - Anla Artık Çocuk Bittikçe tekrar ve tekrar açabilirsiniz. 🌪️
꒰ঌ ໒꒱
Güzel bir güne uyanmıştım. Vücudum hiç olmadığı kadar dinlenmişti. Hafif bir baş ağrısı olmasına rağmen kendimi çok iyi hissediyordum. Güneş ışığı odama çarparken yatağımdan çıktım. Lavaboda rutin işleri hallettikten sonra okul için üstümü giymeye başladım. Heyecanlıydım. Bugün Akmeriç bize ders verecekti. Sonrasında da tek başıma biraz kılıçla antrenman yapacaktım. Sınavdan geçememiştim ve bu yüzden gelecek sınavda kendimi göstermem gerekiyordu.
Üzerime giydiğim beyaz gömleği, eteğimin içine soktum. Ardından kısa triko kazağını giydiğimde çok güzel gözüküyordum. Saçlarımı örüp perçemlerimi serbest bıraktım. Hafif de bir makyaj yaptığımda evden çıktım. Derin bir nefes alıp bugünün güzel olmasını diledim.
Okula geldiğimde direkt sınıfa gittim. Burçin de gelmişti. Kısa bir günaydınlaşmanın ardından Akmeriç sınıfa girdi. Onu gördüğümde gülümsedim. O da bana gülümsedi. Aramız iyi olduğu için mutluydum, özellikle son yaşanılanlardan sonra.
"Günaydın arkadaşlar, bugün sizlere küçük bir su kütlesini nasıl büyütebileceğinizi öğreteceğim."
Herkesin önünde küçük bir kap vardı ve bu kabın yarısı suyla doluydu.
"Yavaş yavaş ilerlemek adına önce bu yarım kap suya odaklanın. Önce onu büyütün." Suya odaklandığımda gözlerim kapanmıştı. Onu kaptan dışarı çıkardığımı ve büyüttüğümü düşündüm. Gözlerimi araladığımda su olduğu yerde duruyordu.
"Aklınızdaki herşeyi silmelisiniz." Aklımda bir şey yoktu. Herşey arka plandaydı ama yine de yapamıyordum. Akmeriç yanıma geldi.
"Suya dokunabilirsin. Elin ıslakken suyu daha kolay hissedebilir ve şekillendirebilirsin." Kafamı salladım ve bir kap suya dokundum. Ellerim ıslandığında tekrar odaklandım. Dediği gibi daha kolaydı ve suyu kaptan çıkarabilmiştim. Şimdi sıra büyümesini düşünmekteydi. Avuçlarım arasındaki mesafeyi açarak hükmettiğim suyun büyüdüğünü, genişlediğini hayal ettim. Hayal ettiğim gibi oldu. Su yavaş yavaş büyümeye başladı.
"Tebrikler arkadaşlar. Bir çoğunuz başardı." dedi Akmeriç. Eliyle bir hamle yaptı ve büyüttüğümüz sudan büyük bir parça koparıp kendi avuç içine çekti. Ardından avucunu kapattı ve su da kayboldu.
"Şimdi önünüzdeki suyu büyütün."
Sadece bir damla olan suya odaklanmak daha zordu. Kendimi zorlayarak bunu yapmaya çalıştım. Damlanın büyüdüğünü, şekil aldığını hatta küçük bir dalga oluşturduğunu düşündüm. Nitekim bunu başarmıştım. Damlayı büyüttüm ve biraz önceki boyutuna geri getirdim. O sıra Akmeriç bir hareket yaptı ve biraz önce avucunda toplayıp yok ettiği suyu, büyüttüğüm suyla birleştirdi.
