Büyücüler, cadılar, periler ve daha nicesini barındıran bu evrende büyük bir savaş oldu. Bu savaşın sonunda ölenlerin kanı toprağı besledi. Günümüzde bu toprakta yaşam nasıl? Herkes birer savaşçı mı yoksa hayatlarını normal bir şekilde mi yaşıyorlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir yanımda geleceğim, diğer yanımda ise büyük bir sır vardı.
Son bölüm hatırlatması
"Selenay çok kötü şeyler dönüyor." Kaşlarımı çattım.
"Ne gibi?"
"Hatırlıyor musun, evine son geldiğim geceyi?"
"Evet."
"O gece Ata'yı gördüm."
꒰ঌ ໒꒱
"O ne demek Akmeriç?" Kaşlarım çatılmıştı. Gözlerini gözlerimden ayırıp arkamda kalan ekrana çevirdi. Ben de ekrana dönüp baktığımda sınav kaldığı yerden devam ediyordu. İkinci tur başlamıştı.
"Şimdi gitmezsek geç kalacaksın." dedi ve binanın çıkışına ilerledi. Bir hışımla kolundan tutup onu durdurdum.
"Önce bana ne demek istediğini söyle." dedim. Sesimin sakin çıkması için çaba gösteriyordum.
"Selenay, bu sınav önemli ve geç kalamazsın. Sınavdan sonra konuşacağız. Sana söz veriyorum."
Gözlerine baktım sorgular bir şekilde. Onun sözüne inanmalı mıydım? Hem de yıllar sonra...
"Hadi, Selenay. Geç kalacağız!"
Bir yanımda geleceğim, diğer yanımda ise büyük bir sır vardı. Geleceğimi seçtim.
Arenaya vardığımda ismim söylenmişti. Tam zamanında yetişmiştim fakat rakibimin adını duymamıştım. Arenanın ortasında durup basamaklara çevirdim gözlerimi. Rakibimi görmek için bir hareketlilik bekledim ve beklediğim hareketlilik geldi. Burçin idi.
İçimden bir küfür savurduğumda arada kalmışlığı dibine kadar yaşıyordum. Ne yapacaktım? Yine geleceğimi mi seçmeliydim? O benim en yakın arkadaşımdı ve o da çok çalışmıştı.
"Başlayabilirsiniz." Anlatıcının komutu ile olduğum yerden hareket edemedim. Nasıl saldırabilirdim ki?
Burçin de benden farksız değildi. Birbirimize bakıyorduk. Ne o benden atak bekliyordu, ne de ben ondan. Bir süre birbirimize bakakaldığımızda anlatıcının ikinci 'başlayın.' komutu bir uyarı niteliğindeydi.
"Arkadaşlar sınavdasınız. Artık başlayın yoksa birinci turda elenenlerle aynı noktadan başlarsınız." Tehdit içerikli bu şart ikimizi de tedirgin etmişti. Yine de Burçin'den atak bekledim ve beklediğim atak gelmişti. O başlamasaydı ben de başlayamazdım.
