|| İlk Kıyafet ||

186 15 1
                                    


"Ah sana sarılsam şimdi
kırılsa yalnızlığımın kemikleri."

Özdemir Asaf

Özdemir Asaf

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🇹🇷


Beklediğimiz koltuklarda geçen saniyelerde kalbim daha da hızlanıyordu. İsmimin çağırılması ile ayağa kalkıp içeriye girdim.

"Hoşgeldiniz"

"Hoşbulduk" dedi Yaman benden önce.

"Şikayetiniz nedir?"

"Hamilelikten şüphe ediyorum, test yaptım ve pozotiitif çıktı."

"Anladım. Biliyorsunuz ki bunun gibi testlerde yanılma payı fazla, bir kan tahlili yapalım. Bir de bakalım cihazla"

İhtimallerin düşük olması beni içten içe üzerken yavaş adımlarla içeriye ilerledim. Masaya yatıp karnımı hafifçe açtım. Yaman ise ayak ucumda dikiliyordu. Karnımı açtığımda yüzünde bir sırıtış oldu. Doktor gelip sıvıyı karnıma döktü ve cihaz ile biraz yaydı. Ardından makineyi çalıştırıp karnımda gezdirmeye başladı.

"Var gibi gözüküyor ama kanda çıkması daha önemli, şuan bu gördüğümüz bir gaz da olabilir biliyorsunuz. Siz kan tahlili yapın, yarın tekrar gelin. Ona göre nasıl bir yol ilerleyeceğimize karar vereceğiz."

Doktor ayağa kalkıp elindeki eldivenleri çıkarıp gittiğinde bende verdiği peçete ile karnımdaki sıvıyı sildim. Ardından ayağa kalktım. Yüzbaşının yanına doğru ilerlerken aynı anda doktorun yanına gidiyorduk. Yüzbaşı elini belime attı ve şakağımı öptü, üzülme dercesine.

"Dediğim gibi kan tahlili verin ve yarın gelin. Umutlarınızın boşa çıkmasını istemem ama gaz olma ihtimali de yüksek"

"Pekâlâ, teşekkür ederiz." Dedim odadan çıkmadan önce. Odadan çıktıktan sonra resepsiyondan laboratuvarın yerini öğrendik. Merdivenlerden inerken yüzbaşı elini belime koyup beni kendisine çekti.

"Üzülme gülüm, deneriz bir daha yaparız"

"Ya Yaman! Ben ona mı üzülüyorum! O kadar ümitlenmiştim, boşa çıkmasını istemem."

"Olsun güzelliğim"

Merdivenlerin sonuna geldiğimizde laboratuvarı gördük. İlerleyip kan odasına girdik..


🇹🇷

Hastaneden çıkmıştık ve yürüyerek askeriyeye gitmeye kara vermiştik. Karşıda gördüğüm bebek mağazanın camının arkasında duran bebek kıyafeti çok hoşuma gitmişti. Bir süre ona baktım.

OKYANUSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin