អូនជាកម្មសិទ្ធិបង [Not Finished]✔️

ភាគទី÷០១

======
*ផ្តើមរឿង

នៅក្នុងអគារជាន់ទី83 ជាកម្មសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់លោកជុងហ្គុក ព្រីលនាល៍

សំឡេងមនុស្សកំពុងនិយាយគ្នានៅក្នុងបន្ទប់អូហ្វីស ជាន់ខ្ពស់បង្អស់គេ

«លោកម្ចាស់ ការដឹកអាវុធនិងចេញនៅយប់ម៉ោង9នេះទាន»ណូលែនជាជំនិតរបស់ជុងហ្គុក

«ត្រូវឆែកឆេរឲបានល្អ កុំឲភ្លាត់អ្វីឲសោះ ព្រោះពួកហាស់សុនវាមិនព្រមឲយើងស្រួលទេ វាតាមយាយីយើងគ្រប់កន្លែង ចំជាពពួកខាំមិនងាយលែងពិតមែន ហឹស»

សំឡេងគ្រលរបស់មនុស្សប្រុសម្នាក់បានបន្លឺឡើងយ៉ាងមាំ នៅក្នុងសំម្លៀកបំពាកពណ៍ខ្មៅ ឈុត
ក្វារហ្សេរសាកសមបំផុតនិងរាងកាយដ៏ល្អឥតខ្ចោះបែបនេះ.លោក ជុងហ្គុក ព្រីលនាល៍ ជាអ្នកជំនួញវ័យ30ឆ្នាំ កំពុងអង្គុយគងអន្ទាក់ខ្លាក្នុងបន្ទប់អូហ្វីស

សម្លេងមនុស្សប្រកែកគ្នាក្នុងក្រុមហ៊ុន បើយើងមើលច្បាស់មនុស្សស្រីម្នាក់នេះគឺជាលេខារបស់ជុងហ្គុក និងមនុស្សស្រីម្នាក់ទៀត..

«ខ្ញុំគ្រាន់តែសួរអ្នកនាងថា តើបានណាត់ជាមួយលោកប្រធានឬអត់» លេខារបស់ជុងហ្គុកបានសួរទៅកាន់មនុស្សស្រីនោះ ព្រោះចង់ជួបនិងជុងហ្គុក ច្បាស់ណាស់គឺត្រូវមានការណាត់ជាមុនសិន។

«យើងក៏បានប្រាប់នាងរួចហើយថាយើង ជាមនុស្សសំខាន់របស់ជុងហ្គុក នាងត្រចៀកថ្លង់ទេឬយ៉ាងមិច»ស្រីល្អ បបូរមាត់ក្រហម គ្មានអ្នកណាក្រៅពីរ៉ូសម៉ាលី ជាស្រីស្នេហ៍របស់ជុងហ្គុកទេ សម្តីនិយាយម៉ាត់ៗ ឥតក្រែងចិត្តអ្នកណា នាងនិយាយយ៉ាងច្បាស់ទៅកាន់លេខារបស់ជុងហ្គុក

«ចឹងសូមអ្នកនាងចាំបន្តិច ខ្ញុំនឹងទៅជម្រាបលោកប្រធានសិន»លេខារបស់ជុងហ្គុកក៏សម្រេចចិត្តទៅសួរជុងហ្គុកសិន

«មិចមិនឆាប់បោលក្បាលទៅឲលឿនទៅ ចំជាយឺតយ៉ាវពិតមែន» នាងនិយាយទាំងទឹកមុខពោពេញដោយកំហឹង

«ស្រីឥតកេរ្តិ៍ខ្មាស់មករកប្រុសដល់ក្រុមហ៊ុន»សំឡេងមនុស្សស្រីពីនាក់និយាយឡើង បន្ទាប់ពីដើរចេញពីបន្ទប់ទឹក ដាក់បែបបញ្ឈិតបញ្ឈៀងដើម្បីឲកញ្ជ្រោងខ្លះបានឮ