អូនជាកម្មសិទ្ធិបង [Not Finished]✔️

ភាគ.៣០

អូនជាកម្មសិទ្ធិបង
Part.30
___________

ឡានស៊េរីទំនើបបានបោលមកឈប់ចតនៅមុខក្រុមហ៊ុនរបស់ជុងហ្គុកដោយផ្ទាល់!!

«ម្ចាស់តូចដល់ហើយបាទ»ម្នាក់ក្នុងចំណោម2នាក់ដែលអង្គុយក្នុងឡានជាមួយថេយ៉ុង តែពួកគេនៅអង្គុយជិតកន្លែងបញ្ជាចង្កូត និងងាកមកប្រាប់ថេយ៉ុងដែលតាំងពីឡើងឡានមកគឺអង្គុយអោបកន្ត្រកបាយជាប់បែបនេះមិនព្រមដាក់ចុះ!!
ថេយ៉ុងសម្លឹងអើតមើលអគារនេះឥតប្រិចភ្នែក ចង្អើតមើលឡើងចង់គ្រិចក វាខ្ពស់ច្រើនជាន់ម្លឹងឬ!

«នេះឬជាកន្លែងការងាររបស់ស្វាមីខ្ញុំ»ថេយ៉ុងនិយាយតិចៗល្មមឮតែម្នាក់ឯងនិងលួចមានមោទនភាពដែលមានប្តីពូកែរបែបនេះ !

«ចាំពួកខ្ញុំជូនម្ចាស់តូចចូលទៅទាន»ពួកគេបម្រុងនិងស្រវ៉ាចេញពីឡាន តែមានសម្តីតូចមកកាន់ដំណើររបស់ពួក

«មិនចាំបាច់ទេ ពួកលោកទៅសម្រាកចុះ ខ្ញុំនិងដើរទៅរកគាត់ដោយខ្លួនឯង»ដៃតូចៗបើកទ្វាឡានចុះ

«តែ..អ៊ើ.ម្ចាស់តូចគឺ...»ថេយ៉ុងងាកទៅសម្លឹងមើលមុខពួកគេ
«ខ្ញុំថាមិនចាំបាច់ទេ ខ្ញុំអាចចូលទៅបានណា»រាងតូចក្រវីដៃមិនចង់ឲពួកគេមករវល់ជាមួយនិងខ្លួនច្រើន ឲពួកគេទៅធ្វើការងារវាចំណេញជាងមកបម្រើខ្លួនច្រើនណាស់
_____
ជើងតូចៗកំពុងដើរទៅក្នុងអគារជាមួយរឹកពាប្រញាប់ប្រញាល់បន្តិច
ចូលមកដល់ខាងក្នុងភ្លាម ភ្នែកមនុស្សជាច្រើនគូរកំពុងបាញ់សម្តៅមករករាងតូចថេយ៉ុងគ្រប់គ្នា ថេយ៉ុងហាក់រអៀសចិត្តនិងធ្វើខ្លួនមិនត្រូវមិនតិចដែល ដែលមានភ្នែកជាច្រើនគូរតាមសម្លឹងមើលឥតដាក់បែបនេះ

«ជាអ្នកណាទៅណ៎ តែងខ្លួនពិបាកមើលណាស់»បុគ្គលិកស្រីម្នាក់និយាយឮមិនខ្លាចម្ចាស់សមីខ្លួនគេឮអ្វីបន្តិច ដោយឃើញតែសម្លៀកបំពាក់តែមើលមុខមិនច្បាស់ ដោយរាងតូចបានពាក់ម៉ាសជិតអស់ទៅហើយ !!!
ថេយ៉ុងខ្ចិលគិតច្រើនក៏ដើរតិចទៅរកបន្ទប់ធ្វើការរបស់ស្វាមីទាំងមិនស្គាល់បន្ទប់ធ្វើការច្បាស់លាស់ផង !!
ទម្រាំដើរផុតពីកន្លែងបុគ្គលិកអម្បាញ់មិញនេះ ថេយ៉ុងភើតពោះណាស់ទៅហើយ ខ្លួនសូមស្បថខ្លួនមិនដែលជួបប្រទះហេតុការណ៍បែបនិងទាល់តែសោះ!!
ថេយ៉ុងកំពុងសម្លឹងរកមើលបន្ទប់ជុងហ្គុក តែមិនដឹងថាដើរទៅផ្លូវណាបន្ទាប់បើផ្លូវខ្វាត់ខ្វែងអគារធំប៉ុណ្នាប៉ុណ្នី រកមេចអាចនិងឃើញទៅ តែស្រាប់តែខួរក្បាលនឹកឃើញដល់ជំនិតរបស់ជុងហ្គុក..