Abimin Arkadaşı +18

B|3

"Melin, büyüleyicisin." Beni kendine biraz daha yaklaştırdı. Boynuma eğildi ve sert bir öpücük kondurdu.

Sonra ise gözlerime baktı. Nasıl baktığını açıklamak mümkün değildi. Şarkı bitti ama biz devam ettik. Çünkü şuan ne etraftaki insanlar, ne olduğumuz durum hiç önemli değildi.

Sadece biz'dik.

Fakat o an'ı biri bozdu. Hiç tahmin etmeyeceğim biri. "Sevgilim, ne oluyor burada?"

Mert Efe gelmişti.

"Ne?" Yavuz abi bir adım geri gitti. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Bu da nereden çıkmıştı? "Bu da kim?" dedi, Efe. Ağzımı açmama fırsat kalmadan Yavuz abi araya girdi.

"Sevgilinle sana mutluluklar Melin." Gözlerindeki hayal kırıklığı kalbimi bin parçaya ayırmıştı. Beni dinlemeden arkasını döndü ve mekandan ayrıldı. Gözümden düşen yaşı sildim.

Kafamı topladım ve Efe'ye döndüm. "Ne saçmalıyorsun sen!" Bağırışımla mekandaki gözler bize döndü. "Sevgilim, neden böyle yapıyorsun?"

Sinir bozukluğuyla bir kahkaha attım. "Belanı siktirtme Efe, git şuradan." dedim. Yanından ayrılacağım sırada kolumu sıktı ve kendine çevirdi.

"NE DEDİN SEN?" dediğinde korkuyla ona baktım. Ondan tam anlamıyla nefret ediyordum. "Siktir git, beni aldattığın kızların yanına dedim."

Elini kaldırdığı sırada yüzümü çevirdim  fakat vurmamıştı. Döndüğümde Efe yerdeydi. Abim gelmişti. İlayda bana sarılıp oradan uzaklaştırırken arkama bile bakmadım. O bunu haketmişti.

Gecemizi mahvetmişti.

Telefonumu çıkardım fakat şarjım bitmişti. "Bebeğim, sana bir şey yaptı mı?" Derin bir nefes aldım. "Hayır, yine aynı Efe." dedim. "Yavuz nerede?" diye sorduğunda gözlerimin dolmasına engel olamadım.

"Gitti, işi çıktığını söylemişti en son." Yalan söylemek zorunda kaldım. Şuan bunu konuşmanın zamanı değildi. "Efe ne yüzle gelmiş?" diye sordu. "Bilmiyorum, bir şey demedi. Zaten siz geldiniz hemen."

Abim yaklaşık yarım saat sonra yanımıza geldi. "Sana bir şey yaptı mı o orospu çocuğu?" Gözümdeki yaşları sildim ve ona sarıldım. "Yapmadı." dememle derin bir nefes aldı. "Korkma güzelim, ben yanındayken sana bir şey yapamaz."

Gözümdeki yaşları sildi. "Hadi gidelim." dedi ve elimden tuttu. Arabaya bindim ve yola çıkmamızla birlikte gözlerim kapanmaya başladı.

Dayanamadım ve yavaşça gözlerimi kapattım. "Dayanamıyorum onu böyle görmeye." Abimin sesiydi. "Çok acı çekti İlayda, sadece bu aralar iyi görüyordum onu. Yine Efe geldi ve her şeyin içine etti."

Yutkundum. Uyudum sanıyordu fakat duyuyordum. "Farkındayım, gözlerinde eskisi gibi ışıltı yoktu." dedi İlayda. Sonrasını hatırlamıyordum.

Gözlerimi açtığımda abimin kucağındaydım. Yatağa yatırıyordu. "Uyu güzelim, korkma benim." Yatağa yatırdıktan sonra üzerimi örttü. "Birlikte yatalım mı?" dedim. Gözlerim kapalı ve sesim uykumdan dolayı kısıktı.

Yanıma uzandı. Göğsüne çekti ve ona sarıldım. "İyi geceler Melin'im."

&

Sabah uyandığımda abim yanımda yoktu. Saate baktığımda öğleni geçmiş olduğunu gördüm. Şirkette olmalıydı. Yavaşça doğruldum ve telefonuma uzandım. Kahretsin, şarjı bitmişti.

Hızlıca şarja taktım ve banyoya geçip yüzümü yıkadıktan sonra geri odama geçtim.

Açılıyordu.

Onu aramam lazımdı. Neden ona açıklama yapma gereği duyuyordum? Ya da o neden Efe'yi görünce arkasına bile bakmadan gitmişti?

Telefonum açıldığında hızlıca Yavuz abiyi aradım. Çaldı fakat ilk çalışta kapattı. Bir daha aradım fakat bu sefer hiç çalmadı.

Telefonu şarjda bıraktım ve aşağı indim. Kendime sandviç yaptım ve film izleyerek yedim. Aklımdan bir an bile çıkmamıştı. Yavuz abi bizim şirketteydi fakat bir aylık izindeydi.

Evine mi gitseydim? Ne saçmalıyordum, evine gidip ne yapacaktım. Yukarı çıktım ve arayıp aramadığına baktım. Aramamıştı.

Sonrasında ise mesaj attım.

Melin: Görünenin ne kadar yanlış anlaşıldığını biliyorum ama onunla aramda bir şey yok. Beni dinlemen lazım.

Anında gördü ve yazmadı. Akşama kadar bekledim ve hala yazmamıştı. Abim eve geldi ve birlikte yemek yedik.

Saat geç olduğunda iyice uykum gelmişti. Odama çıktım ve telefonuma baktım. Yavuz abi mesaj atmıştı. Heyecanla mesaja girdim fakat bunu beklemiyordum.

Yavuz Abi: Bana neden açıklama yapma zorunluluğunda hissediyorsun Melin? Ben senin sadece abinin arkadaşıyım, ötesi olmadığımı biliyorum. Biliyorsun.

Yavuz Abi: Lütfen bir daha yazma, bu konu hakkında konuşmak istediğim son konu.

Yavuz Abi: Size mutluluklar.