Abimin Arkadaşı +18

B|4

Yavuz abi mesaj atmıştı. Heyecanla mesaja girdim fakat bunu beklemiyordum.

Yavuz Abi: Bana neden açıklama yapma zorunluluğunda hissediyorsun Melin? Ben senin sadece abinin arkadaşıyım, ötesi olmadığımı biliyorum. Biliyorsun.

Yavuz Abi: Lütfen bir daha yazma, bu konu hakkında konuşmak istediğim son konu.

Yavuz Abi: Size mutluluklar.

Ne yazacağımı bilmiyordum. Sonrasında baktığımda profil fotoğrafının gittiğini gördüm. Engellemişti.

Telefonu bıraktım. Madem öyleyse neden engelliyordu? Kendisiyle çelişiyordu. Fakat onun kırıldığını biliyordum, Efe ortaya çıkmamalıydı.

İlayda'ya gitmek için hazırlandım ve evden çıktım. Arabama bindikten sonea çantamı yan koltuğa bıraktım. Yaklaşık on dakikaya oradaydım.

Geldiğimde arabadan indim. Onunla dertleşmenin bana iyi geleceğini düşünüyordum.

&

"Öyle işte, ne yapmalıyım bilmiyorum."

Dikkatle sonuna kadar dinlemişti ve her şeyi anlatmıştım. "Neden böyle yapmış olabilir? Sence seni seviyor mu, sana karşı bir şeyler hissediyor olabilir mi? Yoksa neden engellesin ki." Böyle bir şey olmasının imkanı yoktu, ya da vardı.

"Kafam çok karışık, mantıklı düşünemiyorum." dediğimde gülümsedi. "Sen neden ona açıklama yapma gereği duydun? Sen mi ona karşı bir şeyler hissediyorsun?" diye sordu.

Başımı tereddütle iki yana salladım. "Yoksa?" dedi. "Böyle bir şey olsa bile biz olamayız. Abim bunu öğrenirse onunla arkadaşlığını bitirir." dediğimde gülümsedi.

"Her zaman yanındayım, bunu unutma Melin."

Akşam olduğunda abimde buraya gelmişti. Ve yanında Yavuz abi de vardı. İkimizde birbirimize bakmadık. Koltuğa geçti ve oturdu. Ben ona baksamda o gözünü elindeki telefondan ayırmıyordu.

"Bıraksana la şu telefonu." Abimin sesiyle birlikte başını kaldırdı ve ilk bana baktı. Gözlerimi kaçırmadım fakat o kaçırdı. "Tamam."

İlayda kalktı ve masaya çeşitli atıştırmalıklar koydu. "Sen ne yaptın bugün?" Abime döndüm. "İlayda'ya geldim sadece." dedim. Başını salladı. Efe'nin gelip gelmediğinden emin olmak istiyordu.

"Yarın sabah Sinem'lere gideceğiz, gelecek misiniz?" dedi, abim. Sinem, Yavuz'un eski sevgilisiydi. "Sinem ne alaka?" diye sordum. "Hepimizi kahvaltıya çağırdı."

"Geliriz." dedim ve Yavuz'a baktım. Bana bakmamak için kendini zorluyordu. Bir süre sonra abimle İlay sigara içmek için balkona çıktı. Yavuz içmediği için çıkmamıştı.

"Neden engelledin?" Sesimde istemsizce belli olan bir sitem vardı. "Öyle istedim." dediğinde gülümsedim. "Bu olay seni neden bu kadar rahatsız etti?" diye sordum.

"Bu olay beni rahatsız etmedi. Kiminle takılıyorsan takıl, beni ilgilendirmez." dedi. "Onunla aramda bir şey yok, sadece takıntı-" diyeceğim sırada sözümü kesti.