Omuzlarındaki uzun ceketi, topuklu ayakkabısı, elindeki Hermes Kelly çantasıyla uzun koridorda yürüyordu. Topuklu ayakkabısının sesi kulakları dolduruyordu. Ulaşmak istediği kapının önüne geldiğinde durdu, kendinden emin duruşu, gözlerindeki merhametsiz bakışı her şeyiyle bir bütündü. Kapıyı çalmaya gerek durmadan girdi içeri. Yuvarlak bir masada 12 adam oturuyordu, bu dünyayı yöneten 12 adam. İçerinden sadece biri gökten inmişçesine sırıtıyordu, onun olduğu koltuğa ilerledi. Herkesin gözü üzerindeydi, durmak istediği yere geldiğinde durdu. Önündeki adam arkasını dönemedi, sonunun geldiğini az çok biliyordu. Bu masada oturmayı hiç istememişti, ama oturtmuşlardı. Çantasının içindeki silahı yavaşça çıkardı, kimsenin onun durdurmaya cesaret edemeyeceğini biliyordu. Çantasını masanın üzerine koydu, silahı önündeki adamın başına dayadı. Gözünü bile kırpmadan silahını ateşledi. Adamın kafası önündeki masaya düşerken çantasına sıçrayan kanları görünce yüzünü buruşturdu.
"Bana bir Kelly borçlusunuz, şimdi masadan fazlalıklar kalkmışken asıl sahip yerine otursun öyle değil mi?"
Elini kaldırıp arkadaki adamlarına işaret verdi, önündeki ceset kalkmıştı. Boşalan yere oturdu.
"Ben Tomris Seyran Kılıç."
Bakışlarını herkesin üzerinde sakince gezdi.
"Baybars Kılıç'ın varisi, Kılıç aşiretinin gözbebeği ve buranın asıl sahibi."
Çok inanarak yazacağım bir kurgu, uzun soluklu, derin ters köşeli bir kurgu olacak. Şuan paylaşıyorum ama bölüm ne zaman gelir bilemem. Vuslatın finali olacak, dildara yoğunlaşacağım. Aynı zamanda bunu da yazacağım ama atmayacağım biraz stok yapmayı planlıyorum. Gene de yorumlarınız çok kıymetli merakla bekliyorum :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUZGUN
Mystery / Thriller"Bu yaşta bu zeka, bu merhametsizlik sanki büyümüşte küçükmüş gibisin." Gülmüştü, bilseydi babasının onun nasıl yetiştirdiğini belki az bile derdi. "Kuzgunları bilir misiniz?" "Aşina değilim pek." "Kuzgunlar türünün en zekisi, en siyahı, en merhame...
