"Yapmadım de."
Annesine baktı gözleri dolmuştu.
"Yapmazsın, bir insan kızına bunu yapmaz."
Birkaç adım attı annesi ona doğru elini kaldırıp gelmesini engelledi.
"Sadece bir cevap, yaptım ya da yapmadım."
Annesi sustu. Geri geri gitti yavaş yavaş. Sırtı bir duvara değince olduğu yere çöktü usulca.
"Bu siktiğimin hayatında kimseye güvenemeyecek miyim artık? Bir insan annesine bile güvenemezse kime güvenir."
Elleriyle dizlerini dövdü.
"Bittim, anne bittim ben. Bak bana kalmadım ben. Sırtımdaki bıçaklar hep en sevdiklerim tarafından saplandı. Allah aşkına ben nasıl ayağa kalkayım?"
Bitmişti, sözleri yalan değildi. Öfkesini kusacak hali bile yoktu.
"Daha 5 yaşındaydım eğitilmeye başladığımda, birini ilk kez öldürdüğümde 17 yaşındaydım anne. Siz istediniz, aile dediniz. Koruyacaksın dediniz gerekirse öleceksin dediniz anne yaptım, gözüm kırpmadı yaptım söyle anne söyle ben bu aileden değil miyim? Beni neden korumadın kendinden? Bana bunu niye yaptın? 1,5 sene önünde eridim ben senin. Başka bir adamla evlenmeyi kabul ettim. Ben senin kızınım anne, nasıl bana şantaj yaptırırsın? Söyle nasıl Utkanla bir olup beni köşeye sıkıştırırsın? Nasıl he nasıl? Söyle ne geçti eline? Ne oldu? Ben kendime sıktım anne, ben onun aşkından kendine sıktım."
Dermanı yoktu ama duvara tutunarak kalktı ayağa. Eliyle göğsüne vurdu, vurdu, vurdu.
"Onu kalbimden atmak için kalbime sıktım anne ama bak atamadım. Belki ben öleceğim bir gün ama o çıkmayacak içinden."
Aysel hanım hızla kızının yanına gitti. Elini kaldırıp Seyrana tokat attı, kafası yana düşerken aynı hızla kaldırdı Seyran kafasını.
"Abini öldürdü o senin."
Aralarındaki mesafeyi sıfıra indirdi, burun buruna geldi annesiyle. Dudağının kenarından akan kan umrunda olmadı, sinirle dişlerinin arasından konuştu.
"Sende beni. Üstelik gözünü bile kırpmadan sapladın o hançeri kalbime. Söyle ben elimdeki bu güçle sana ne yapayım Aysel Hanım. Söyle, yarattığın bu şeytan sana napsın?"
Tatatatadaaam paylaşmıyorum ama yazıyorum :) bekleyen kişiler yazdığı için onlar için ufacık paylaşmak istedim :) Seyran ve annesinin yüzleşmesinin ufak bir kısmı :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUZGUN
Детектив / Триллер"Bu yaşta bu zeka, bu merhametsizlik sanki büyümüşte küçükmüş gibisin." Gülmüştü, bilseydi babasının onun nasıl yetiştirdiğini belki az bile derdi. "Kuzgunları bilir misiniz?" "Aşina değilim pek." "Kuzgunlar türünün en zekisi, en siyahı, en merhame...
