KUZGUN

12 - KAVUŞMA

Göğsüne yattığı adamın sakallarını okşuyordu Seyran. Hiç onu bu denli uzun sakallı görmemişti.

"Sakalların.. uzamış."

Devam etti okşamaya.

"Ne yaptın 1,5 sene?"

Derin bir nefes aldı Ferit.

"Öldüğünü öğrendiğimde nefes alamadım. Biri kalbimi avuçlarının içine aldı sanki. Kalbimin atmadığını hissettim. Her şeyi yaşadım bu hayatta ama sensizlik. Seyran sensizlik. Sana dokunamayacağımı, dokunmayı bırak bir daha gözlerine bakamayacağımı bilmek. Ölümle eş değerdi."

Sakallarından elini çekip ellerini tutmak için hareketlendi Seyran. Elleri bileklerindeki izlere gelince durdu.

"Ferit."

Yutkundu Ferit.

"Dayanamıyordum sensizliğe. Toprağın altında oluşuna, beni bırakışına kolay yolu seçtim. Aykan kurtardı."

Gözleri doldu Seyranın. Göğsünden kalktı Feritin. Çatallaşmış sesiyle bir şeyler demek istiyordu ama boğazı düğümlenmişti. Onu kaybetme korkusu onu bu hale getirmişken Feritin bu acıyla 1,5 sene nasıl yaşadığını tahmin edemiyordu, tahmin etmek kalbine zor geliyordu. Seyranın yüzünü avuçlarının arasına aldı Ferit.

"O kadar korktum ki yüzünü, sesini unutacağım diye."

Baş parmağıyla yüzünü seviyordu Seyranın.

"Buradasın dimi? Gerçeksin."

1,5 sene Ferit'ten o kadar büyük şeyler götürmüştü ki, gördüğü hayallerden sonra gerçeklik algısını yitirmişti. Alnını Seyranın alnına dayadı.

"Buradasın Seyran. Buradasın."

"Buradayım."

"Para, mal, mülk, masa, bu soyad. Hiçbiri. Hiçbiri önemli değil. Sadece sen. Sadece sen Seyran. Sadece sen."

"Sadece biz."

Gülümsedi Ferit.

"Biz. Herkese, her şeye rağmen biz."

Polina-Aykan

Yanında uyuyan kadına baktı hayran hayran Aykan. 1,5 senede bu denli özlemek akıl karı değildi. Tenini, kokusunu, bakışını, dokunuşunu herşeyini özlemişti Aykan herşeyini. İçindekileri okurcasına gözleri kapalı bir biçimde konuştu Polina.

"Özlenmeyecek kadında değilim sende haklısın?"

"Allah aşkına nasıl yapıyorsun bunu?"

Güzel gök mavisi gözlerini açtı Polina ve Aykana baktı.

"Neyi?"

"İçimdekiler okumayı."

"Rus'um ben Aykan. Kokusunu alıyorum içindekilerin."

Hafif dikleşti yatakta, çarşafı göğüslerine sardı. Aykanda tek kolunu açmış onu göğsüne yatırmıştı. Saçlarından bir tutam alıp oynamaya başladı.

"Naptın ben yokken?"

"İş güç ne yapacağım başka."

"O Utkan şerefsiziyle mi uğraştın?"

"Hayır çatapatlı şeyler olmadı."

"Peki başka?"

Aykanın göğsünden kalktı.

"Ne duymak istiyorsun? Biriyle sevişip sevişmediğimi?"

Kaşlarını çattı Aykan.

"Polina konuşma şöyle."