Modelimiz değişti kızın başka fotoğrafını bulamadığım için modelimiz medyada var
Yengem'den ayrıldığımda gözyaşlarımı sildim haklıydı azad'ın hayatında Şuan ben vardım bundan sonrada ben olacaktım.
"Çok teşekkür ederim iyiki benim yengemsin"
"Tabi canım benden iyisi zor bulunur"
"Egonu çekte seni görelim yengecim "
"Helin!!"
"Tamam tamam birşey demedim "
"Deme zaten"
yengem ben bir azada bakayım "
"Tamam canım görüşürüz "
"Görüşürüz "
Yengemlerin odasına çıktığımda önce Kübraların odasına gittim son durumlarına baktım yarın taburcu olabilirlerdi yengmelerde yarın taburcu olacak azad'da durumuna göre olacaktı Kübraların odasından çıktım.
Azad'ın odasının önünde durdum derin bir nefes alıp kapıyı açtım içeride azad'tan başka kimse yoktu oda uyuyordu odada bulunan koltuğa oturdum.
Azad'ı izlemeye başladım uyurken çok masumdu sinirlendiğinde yüzünde oluşan o ifadeden eser yoktu.
O kadar masum duruyordu ki sanki dokunsam uçup gidecek incinecekti onun varlığına çok alıştım daha 1 aylık evliyiz ama ben ona çok alışmıştım.
Onu kaybetme duygusu kalbimde ağır hasar oluşturuyordu bir anda gelişmişti herşey daha 1 ay önce hayatımda azad'ın a'sı bile yokken şimdi tamami ile onun için atıyordu kalbim ruhum beynim bedenim kısacası herşeyim.
Evet azad biraz odun ama çok tatlı ve ince ruhlu bir odun ama seviyordum işte ne demişler gönül otada konar neyse işte siz devamını biliyosunuz azadın uyanmaya başladığını gördüm.
Uyandığında ilk bana baktı nasıl hissetti diye sorarsanız hiçbir fikrim yok "helin"dedi.
"Efendim"
"Biz ne zaman çıkacağız"
"Doktor son konturollerini yapsın çıkarız"
"Tamam çağırda çıkalım"
"Gelir birazdan "
Evet azad'ta bugün çıkacaktı üst üste üç mutluluk yaşayacağız hem kübralar hem abimler hemde azad'ın çıkacak olması üç aileyide çok mutlu etti.
Dün annemler geldi abimlerin yanında kalıyorlar birkere olsun arıyıp azad nasıl demediler üstüne üstlük benide sormadılar ben abimlerin odasindayken geldiler yüzüme bile bakmadılar.
Bu durum ne kadar umrumda olmasada üzülüyor insan öz ailesinin ihanetine sonuçta yıllarca aynı evde oturup onların ekmeğini yedim .
Azad'a baktığımda pür dikkat bana bakıyordu yüzümde ne gördüğünü bilmiyorum ama öyle bakıyordu ki bir an öldüm falan sandım.
"Azad birşey mı oldu"
"Ne düşündüğünü anlamaya çalışıyorum"
"Birşey düşünmüyorum sadece dalmışım"
"Hmm eminmisin? Mert'in dediklerini kafana sakın takma"
"Yok ya niye takayım sonuçta geçmişinde olan birşey şuan geleceğinde ben varım sadece birazcık merte kırıldım öyle demesi canımı sıktı"
"O hıyarı takma sen ne dediğini bilmiyor "
Buruk bir tebessüm ettim mert koca adamdı ve ne diyip denemesi gerektiğini bilebilecek olgunlukta biri olduğu için bu kadar çok canım sıkıldı üzüldüm.
Ama bu duygularımı azad'a yansıtmak istemiyordum zaten yaralı ve yaşanan olaylardan dolayı üzgündü daha fazla üzülmesini istemedim.
"Biliyorum üzülmedim"
"Üzüldün helin belli etmiyorsun neden benden saklıyorsun benden bu kadar mı çekiniyorsun"
"Ne alakası var azad üzülmedim"
"Üzüldün helin belli etmiyorsun benden çekiniyorsun"
"Hayır çekinmiyorum diyorsam çekinmiyorum "
"Heh çekinmiyormuş tamam helin anlatma bana hiçbirşey istemiyorum kendi kafana göre takıl "
"Azad yeter sen ne olsun istiyorsun "
"Ben hiçbirşey istemiyorum helin sadece bana çekinmeden herşeyi anlatmani istiyorum"
"Anlatıyorum zaten "
"Hayır helin anlatmıyorsun"
Tam birşey diyecekken kapı çalındı ve içeri çok süpriz bir isim girdi kapı çalma düşmanı mert ben şok içinde ona bakıyordum o kapıyı çalmıştı değil mı?
Rüya falan değildi Allah'ım kıyamet alemeti sırıtarak bana baktı ve konuştu"ne oldu yengecim şasırmışa benziyorsun "
"Evet şaşırdım çünkü sen kapıyı çaldın"
"Ne sandın yengecim "
"Öğrendin sonunda demek "
"Tabiki "
"Abicim nasılsın "
"İyiyim sen nasılsın mert "
"İyiyim abicim seninle konuşmam gereken birşey var "
"Ben çıkayım isterseniz "
"Yok yenge burda değil eve çıktığında anlatacağım burda olmaz "
"Peki tamam "
Biraz mertle sohbet etmiştik ardından azad'ın doktoru gelmiş ve çıkış işlemlerini halletmiş çıkmaya hazırlanıyorduk kübralar ve yengemlerde bugün çıkıyordu üç evde birden şenlik olacaktı.
Dışarı çıktığımızda üç taraftan davullar çalıyordu resmen sağır olmuştum ama değerdi sonuçta üç aileninde kıymetlileri eve dönüyordu.
Arabalara binmiş eve doğru gidiyorduk herşey bitmişti kötü günler geride kalmış iyi günler bizi bekliyordu.
Eve geldiğimizde yemeğe oturduk azad vurulduğu için yalnızca çorba içebiliyordu yavaştan katı gıdalarada başladığı için resmen yemeklere aşkla bakıyordu.
Bana bir kere böyle bakmadı
Yemekler yendi çaylar içildi ve biz azad'la odamıza çıkacaktık resmen evde azad'tan kaçıyordum.
Göz göze gelmemek konuşmamak için elimden gelen herşeyi yapıyordum bu ev halkı tarafındanda farkedilmiş olacakki fatma anne gelip bana "bir sorun mu var kızım"diye sormuştu.
"Hayrı yok siz yanlış anladınız gailba"
"Tamam kızım öyle olsun ama bir sorun olursa gelip anlatmaktan çekinme"
"Tamam anne"
Fatma anne gittikten sonra el mecbur odaya çıktım azad yatakta oturmuş beni bekliyordu.
Yüzüne bakmadan giyinme odasına gidip pijamalarımı giydim odaya geri döndüğümde yatağa yattım ve arkamı döndüm arkamdan inlemeye benzer bir ses çıkınca hemen ona döndüm.
"Ne oldu"
"Birşey olduğu yok sorunda bu ya zaten hiç birşey olmadığı halde trip atıyorsun"
"Azad lütfen gece gece başlama gene"
"Ne başlama ya bu gece bu sorun çözülecek"
"Peki madem "
"Beni affetmen için ne yapmam lazım "
Biraz düşündüm aklıma geleni azada söylediğimde yüzünün ifadesini görmeniz lazımdı azadla aramızdaki sorunu hallettikten sonra azad beni kendine çekmiş ve uyumuştuk.
Bölüm sonu
Herkese selam biliyorum bölüm geç geldi ve kısa ama bu hafta içinde uzun bir bölüm yayınlamayı düşünüyorum hepinizi çok öpüyorum kendinize iyi bakın begendiyseniz voteye basmayı ve yorum yapmayı unutmayın hoşçakalın ❣️ 😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TÖRE'NİN ESİRi |BERDEL| (ARA VERİLDİ)
General FictionMardin'in en güçlü asiretlerin'den olan iki aşiret mardid'in en güçlü ikinci aşiretinden ,olan hevin kahraman kendi çabası ile doktor olmuş ve Mardin'de doktorluk yapmaktadır azad şahmaran namidiğer deli ağa şirketleri ile ilgileniyordu Mardin'in e...
