Küçük Ukala

17

Gözyaşlarım yavaş yavaş akmaya başladı. Artık sonumun geldiğini anladım. Gözlerimi kapayıp cesaretle konuştum.

"Eğer... Herkes kurtulacaksa yap gitsin."

Manjiro'nun elinin titrediğini farkettim

"Siktir."(Mikey)

Ağzından küfür savurarak elinin titremesini durdurmaya çalıştı.  Kendimi çoktan ölüme hazırlamıştım.

"Siktir!" Dedi bir kez daha

Mikey'in ağladığını gördüm.

"Neden? Neden sana karşı gelemiyorum? Onca kişiyi öldürmüşken neden sana karşı hiç birşey yapamıyorum?"(Mikey)

Birden arabadan inip benim olduğum tarafa geldi. Kapımı açıp beni dışarı çıkardı. Hastaneden yeni çıkmamı umursamadan sıkıca sarıldı. Gözyaşları boynumu ıslatıyordu. Hiç bir karşılık vermedim. Tepkide vermedim bomboş duruyordum.  Benden ayrılıp elinde tuttuğu silahı avcumun içine tutuşturdu. Önümde diz çöküp bana baktı

"Öldür beni."(Mikey)

Gözlerim şok içinde ona bakıyordu.

"Manjiro ne diyosun saçmalama!"

"Hayatını karartmadım mı? Benden nefret etmiyormusun? Öldürsene beni!"(Mikey)

Yüzüne attığım tokatla yana savruldu. Hiçbir tepki vermedi.

"Neden öldürmüyorsun?"(Mikey)

Sessizce sorduğu soruyla bende yanına çöktüm.

"Ben böyleyim Manjiro. Merhamet duygum var benim. Düşmanımda olsan seni öldüremem. Vicdan azabı çekeceğim şeyler yapmam. Hayatım boyunca pişmanlık duyacağım şeylere bulaşmam. Ama sen farklısın. İçinde sevgi eksik. Sen sevilmeye muhtaçsın. Nasıl bir ortamda büyüdüğünü bilmiyorum. Neler yaşadın bilmiyorum. Ama şiddetle hiç bişeyi çözemezsin Manjiro. Artık yanında olmaya karar verdim. Sorunlarını beraber aşalım..."

Dediğim şeye şok içinde baktı. Bende kendime baya şaşırmıştım. Sanırım Manjiro'dan hoşlanıyordum ama Kazutora'ya karşı şerefsizlik yaptığımın farkındayım. Acaba Kazutora ile heves için mi çıktım yoksa onu gerçekten seviyor muyum? Kafam çok karışıktı. Ne yapacağımı bilmiyorum. Mikey gözyaşlarını silip bana bakmaya devam etti. Ayağa kalkıp onunda kalkması için elimi uzattım. İlk önce tereddüt etsede uzattığım elimi tutup o da ayağa kalktı. Nerden cesaret geldiyse o ayağa kalkar kalkmaz yakasından tutup dudaklarına yapıştım. Ayrıldığımızda bana şaşkınlıkla bakıyordu. Arkamızdan gelen polis sirenleri ile olduğum yerde kalakaldım. Manjiro gözlerini kapatıp sakince nefes aldı. Bir elini nazikçe omzuma koydu

"Buna gerek kalmayacak."(Mikey)

Aklından ne geçtiğini anladım. Elinden tutup telaşla onu çekiştirdim

"MANJİRO SAÇMALAMA YÜRÜ KAÇALIM ŞURDAN!"

Yerinden bile kıpırdamıyordu.

"Ne halt etmeye çalışıyorsun lanet herif! Yürüsene!"

Artık çok geçti. Polisler iyice yaklaşmıştı. Manjiro ben görmeden elindeki silahı kafasına dayadı. Gözleri doluydu. Silahı elinden almama kalmadan tetiği çekti.

"Elveda Akemi..."(Mikey)

Daha sonra kanlar içinde yere yığıldı. Ne yapacağımı bilmeden orada donakaldım. Çünkü kan beni tutuyordu. Manjiro'nun bedeninin üzerine bayıldım sonrası karanlık.

(Hâlâ kimse gebermedi lan)