Küçük Ukala

28

Mikey beni kucağından indirmiyordu. Eve gidene kadar uyuyakalmıştım. Eve gelince odaya çıkarıp yatağa yatırdı. Kendiside yanıma yatıp arkamdan sıkıca sarıldı.

***

Uyandığımda Mikey'e olanları anlatmam gerektiğini biliyordum. Bu yüzden uyku taklidi yapmaya devam ettim.

"Uyanık olduğunu biliyorum Akemi."(Mikey)

Yerimden doğrulup Mikey'e baktım yanımda dikiliyordu.

"Haa öyle mi?"

Yanıma oturup ellerimden tuttu.

"Hadi anlat artık. O herif sana dokundu mu?"(Mikey)

Mikey'e başından beri olan herşeyi anlattım. Çok sinirlenmişti. Ellerimi sıkmaya başladı.

"Mikey elimi acıtıyorsun!"

Ellerimi bırakıp ayağa kalktı. Ellerini saçlarının arasından geçirip yürümeye başladı. Sonra duvara sert bir yumruk geçirdi.

"Sana benimle gelmemeni söylemiştim değil mi!"

Ben ise korkudan sadece onu izliyordum. Komodinin üzerindeki eşyaları fırlatmaya başladı.

"O sikiği öldüreceğim! Kimse benim olana dokunamaz lan!"

"Mikey sakin ol"

Sesim kısık çıkmasına rağmen beni duymuştu.

"O oruspu çocuğu sana dokunmuşken nasıl sakin olabilirim Akemi?"

Ben cevap vermeyince devam etti

"Bundan sonra sadece bu evde duracaksın. Yanımda gelmene müsaade edemem. Herkes seni gözüne kestiriyor."

Sinirlenip ayağa kalktım

"Yani korktuğun için mi beni eve hapsediyorsun ha? Bana sahip çıkamadığın için mi burda kalmak zorundayım? Sen benimle evlenmek üzere olan kişisin doğal olarak karına sahip çıkmayı bilirsin değil mi! Böyle yaparak korkak olduğunu belli ediyorsun Manjiro!"

Üzerime doğru yürüyüp beni duvara yasladı. Kollarını iki yanımdan duvara dayadı. Kaçacak yerim yoktu.

"Bana bak."(Mikey)

Yüzüm yere inikti. Eliyle çenemi sert bir şekilde kavrayıp yüzüne bakmamı sağladı

"Sana bana bakmanı söyledim değil mi!"(Mikey)

Ben hiçbir şekilde tepki vermiyordum.

"Az önce dediklerini bi daha desene! Hadi nasıl korkak olduğumu söyle! Senin için bir sürü adam öldürmüşken sana nasıl sahip çıkamadığımıda söyle hadi Akemi dilin mi tutuldu!"

Eğer alttan almazsam neler yapacağını çok iyi biliyordum. Çenemi tutan elini nazikçe çekmeye çalıştım. Beline sarılıp göğsünde ağlamaya başladım.

"Benim suçum yoktu ama neden onun cezasını çekmek zorundayım? Dışarı çıkmak benimde hakkım!"

Manjiro biraz olsun sakinleşmişti. Beni kucağına alıp yatağa oturdu. Ben ise hâlâ onun kucağında oturuyordum. Yüzüm boynuna gömülüydü. Gözyaşlarım yakasını ıslatıyordu.

"Kızmayacağına söz vermiştin Manjiro. Ama şimdi benim bi adam yüzünden özgürlüğümümü kısıtlıyorsun benim kocam olacaksan korumasını bil. Her şey adam öldürerek olmuyor!"

"Sözümü tutmadığım için özür dilerim sevgilim. Seni ağlattığım için de özür dilerim sevgilim. Beni bırakıp gitmenden korkuyorum. Çok korkuyorum hemde. Ya dışarıdayken kaçarsan? O zaman seni yine bulurum. Ama benden nefret etme. Seni çok seviyorum. Lütfen sende beni sev. Herşey için üzgünüm."

Ağlamayı kesip Manjiro'nun gözlerinin içine baktım.

"Sence de seni bırakıp gitsem şimdiye gitmez miydim Manjiro? Seni sevdiğim için yanında kalıyorum. Ama sen sürekli böyle yaparsan senden nefret ederim. Benim gözümde sadece sen varsın anlıyor musun? Artık normal bir çift olalım-"

Sözümü bitirmeden dudaklarıma yapıştı. Beni yatağa yatırıp üzerime çıktı

"Gerçekten beni seviyor musun?"(Mikey)

"Seviyorum.."

Tekrardan dudaklarıma gömülüp sertçe öpmeye başladı. İnlememeye çalışsamda kendimi durduramıyordum. Bu Manjiro'nun hoşuna gitmiş olacak ki öpüşlerini daha da sertleştirdi. Alt dudağımı hafifçe ısırdı. Daha sonra boynuma inmeye başladı.

Reklam arası 🔪