"Çünkü çok güzelsin. Sana bakınca iç acıtacak kadar güzel bir manzara görüyorum." Sıcak eller hissettim elimde. Elimi tutarak dudaklarına götürerek öptü. Zorlukla yutkundum. "Parmak uçlarındaki, bana dokunduğun anda uçup giden acılarım bile senin ha...
Gurur, elleri cebinde Alper abiyle kaşları çatık konuşurken, Melike'nin yanımda olmasını isterdim. Belki o da gelmiştir, diye düşünüyordum.
Etrafımıza bakarken insanların korumalara ve Gurur'a çekingen bir bakış atıp önlerine döndüğünü görürken, normal karşıladım bu durumu. Çünkü Gurur'u ve etrafındaki korumaları görsem ben de çekinirdim.
Rahatsızlık ile etrafıma bakınırken Gurur yanıma geldi. "Hadi Elzem, gel bir yemek yiyelim. Hem acıkmışsındır." Demesiyle alt dudağımı dişledim.
"Gelmeden önce Hatice teyzeyle bir şeyler yedim. Aç değilim." Dememle omzumdan sarılarak beni kendine yasladı. "Yalan söylemek sana hiç yakışmıyor Elzem." Dedi sakin bir şekilde. Başımı kaldırarak yüzüne baktım. Başını eğerek bana baktığında gözlüğümü düzelttim.
"Midem küçük ve bir şeyler yemek istemiyorum. Beni zorlamanı da istemiyorum." Derken sesim çatallaşmıştı. Gurur başını sağa sola salladı.
"Yemek yemekle ilgili sorunların olduğunu biliyorum?" Başımı yere eğdim. "Ve bunu birlikte aşacağız."
"Bu konuyu kapatabilir miyiz?" Diye yutkunarak konuştum.
Galiba beni zorlamak istemiyordu ve bu yüzden bana ayak uydurdu.
"Kapatalım da neyden konuşalım Elzem? Durmadan beni terslemenden bir şey konuşamıyoruz." Dediğinde havaalanından çıkmıştık.
Sessiz kalmamla Gurur'un tekrar konuşması bir oldu.
"Çok kısasın." Gözlerimi devirmeye çalıştım fakat olmadı. Gözlerim acıyordu.
Gurur belimden beni havalandırarak kaldırımdan geçirdiğinde utançla boynuna ellerimi doladım. Önümde küçük bir çocuk ve yanında büyük bir bavul vardı. Çocuk kıkırdayarak yerinde zıpladı ve bize parlayan gözlerle baktı. Gülümsedim.
