"Çünkü çok güzelsin. Sana bakınca iç acıtacak kadar güzel bir manzara görüyorum." Sıcak eller hissettim elimde. Elimi tutarak dudaklarına götürerek öptü. Zorlukla yutkundum. "Parmak uçlarındaki, bana dokunduğun anda uçup giden acılarım bile senin ha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◇◇◇
"O zavallı adama üzülüyorum Serdar!! O metres bozuntusu yüzünden adam da canına kıydı! Pislik herifin tekisin! İğrenç, sadakat ne bilmeyen bir adamsın! O kadının kokusu hala üzerinde! Söyle o adam sizi yakaladığında o kadını iyi beceriyor muydun? Ha! Söyle!" Göğsüne üst üste yumruk vuran kadınla birlikte Serdar kaşlarını çatarak Necla'nın bileklerini tuttu.
"Kendine gel Necla. Böyle-"
Necla iğrenerek geriye çekildi. "Dokunma bana iğrenç herif. O kadına dokunduğun pis ellerinle sakın bana dokunma." Kendini geriye çekerek ağlamaya başladı. "Söz vermiştin. Bana ve çocuklarına söz vermistin Serdar. Hala görüşüyordun onunla! Hala!" Dedi ve arkasındaki yatağa yığılır gibioturdu.
Serdar gözlerini kaçırdı. "Bilmiyorsun. Hiç bir şey bildiğin yok Necla. Ben ömrüm boyunca hep onu sevdim. Sen annemin beni zorlamasıyla evlendiğim bir kadınsın sadece." Necla duyduğu sözlerle gözlerini yumdu. Yüzünü buruşturdu. Ah bu nasıl acıydı. Kalbi yerinden sökülüyor ve sanki acımasız biri tarafından parçalanırcasına sıkılıyordu.
Yüzündeki yaşlarla karşısındaki adama bağırdı.
"O zaman neden, neden evlendin benimle? O iğrenç kadınla neden günahıma girdiniz? Benimle evlenmek istemediğini söylesen, her zamanki gibi aşkımı içimde yaşardım. Ama şimdi aşkımdan nefret etmeme sebepsin Serdar. Neden?" Dedi. Sesi sanki yangınlarda yanıyor gibiydi. Öyle acılı, öyle can acıtıcıydı.
Serdar da arkasındaki pufa oturdu. Karşısındaki kadına mahçuptu. Fakat elinden bir şey gelmiyordu. "Özür dilerim. Annemin kurbanısın sadece." Diye mırıldandı.
Necla nefretle yüzünü buruşturdu. "Benden olmayan metresin-"
"Sevdiğim kadın hakkında doğru konuş!" Serdar sinirle konuştu. Necla sinirle söylenen adama acıyla baktı.
Yüzü ıslanmıştı yaşlardan. Gözleri hayal kırıklığı içindeydi.
"Seninle evli olan benim Serdar. O kadın seninle oluyorsa metrestir." Serdar başını ovdu. "Ve ben yıllarca ihanetin kanıtını evimde büyüttüm. Senin ona bakışların ama yanımda sevemeyişlerine katlandım. Ona annelik etmeyen kadınla yıllarca düşüp kalkarken, ben sizin lanetli tohumunuza baktım. Neden?! Neden Serdar?!! Çünkü sen o kaltak kadınla ol diye!" Bağrına vurarak söyledikleriyle Serdar nefesini verdi.
"Kızım hakkında doğru konuş Necla. Eğer bu evdeysem kızım sayesinde."
Necla içinde bir yerlerin koptuğunu ve yandığını hissetti. "Gökhan da senin oğlun Serdar. Onu da sevip öpmen lazım." Serdar derin bir nefes aldı.
"Sare'nin kocası öldü. Biz gidiyoruz. Para bıraktım sana. Seni yıllarca götürür o para."
Necla dudağını büktü. "Siktir git. O lanetli tohumu da al. Sonra cehenneme gidin." Dedi. Sesi donuktu.
