"Çünkü çok güzelsin. Sana bakınca iç acıtacak kadar güzel bir manzara görüyorum." Sıcak eller hissettim elimde. Elimi tutarak dudaklarına götürerek öptü. Zorlukla yutkundum. "Parmak uçlarındaki, bana dokunduğun anda uçup giden acılarım bile senin ha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum ve oy bekliyorum ve seviyorum sizleri♡
◇◇◇
Gözlerim Yelda hanımdayken, onun gözleri ise Gurur ile birleşmiş ellerimizdeydi.
Dün uçaktan indikten sonra hemen konağa gelmiştik. Ben babamın kaldığı odada kalmış hatta kapıyı da kilitlemiştim. Hatice teyzeyi o saatte rahatsız etmek istememiştim. Gurur'un da işleri yüzünden apar topar gitmesi gerekirken, ben de apar topar babamın kaldığı odada uyumuştum.
Sabah Gurur gelmeden kalkmış hazırlanmış ve hemen mutfağa inmiştim. Hatice teyze ve Melike ile hasret gidermiş, az bir şey olsa da kahvaltı etmiştim. Çünkü artık Hatice teyzeyi endişelendirmek istemiyordum. Birileri yemek yediğimi görürse iyi olabilirdi.
Daha sonra konağa Gurur gelmişti. İşte şimdi de salonda birbirimize gergin bakışlarla bakıyor ve Yelda hanımın rahatsız yüz ifadesiyle birleşen ellerimize baktığını görüyorduk.
Fakat artık eskisi gibi iğrenme, tiksinti ve ya küçümseme ifadeleri yoktu mavi gözlerinde bana karşı. Bunun nedenini merak etsem de Yelda hanımla muhattap olmak istemiyordum. Bana yaptıkları ve hakaretlerini unutmamıştım.
Artık içimde birilerini affetmek zoruma gidiyordu. Bıkmıştım bu durumdan. Herkes beni kırıp, dökerken ben neden onları içimde affetmeye çalışacaktım ki?
Kendimi değersiz hissediyordum?
Ve bunu kendime ben yapıyordum.
Gurur ellerini benden ayırarak gömleğinin kollarını katlamaya başladı. Yine sinirli ve gergindi. Galiba işler onu sinirlendirmişti.
Kemikli ve güzel görünen elleriyle gömleğinin kollarını annesine dik dik bakarak katlamaya başladı.
Kollarına yutkunarak baktım. Çok büyüktü. Damarlı ve beyaz kollarında duran pahalı saate baktım. Gurur'un aksesuar taktığını görmemiştim şimdiye kadar. Fakat Gurur'a yakışmıştı. Hatta dikkatli bakınca Gurur'un boynunda da bir kolye gibi bir zincirin olduğunu görmüştüm. Hiç bir zaman çıkmıyordu boynundan.
O gün onu bornozla gördüğümde boynundaki kolye ve göğsündeki güneş figürü dikkatimi çekmişti.
Gurur kardeşini severdi. Ben de Güneş'imi çok severdim...
Gurur kollarını katlamayı bitirerek oğluna dik dik bakan Yelda hanıma baktım.
Yine çok güzeldi. Sarı saçları su dalgasıydı. Üzerine giydiği siyah elbise onu asil göstermiş gibiydi. Yüzünde hafif bir makyaj vardı ve sivri topuklu ayakkabılı bacaklarını çaprazlamış oğluna dik dik bakıyordu.
Aslında gerçekten çok güzel bir kadındı. Bana iyi olmasa da insanlara gerçekten iyi ve yardımseverdi.
Her ay koli koli yardımlar yapar, kız çocuklarının eğitimini üstlenirdi.
