Büyük bir başarıyla mezun olduğu tıp faklütesinden sonra baş asistan doktor olan Doğa, döneminin doktorlarıyla beraber hayatlar kurtarmak için adımlarını atmışlardır. Hayatı gerçekten sade olan Doğa, kendisini mesleğine adamıştır. Ta ki hastaneye bü...
Güllerim lütfen satırlara yorum yapın ve vote vermeyi unutmayın!! Bölüm Şarkıları; Hadise-Stir me up Lord Huron- The Night We Met Yalın- Ben Bilmem
Havalimanına doğru gidiyorduk. Emre ve Güneş Emre'nin arabasıda, biz de Sarp'ın arabasında Beste, Onur, Sarp ve ben gidiyorduk. Beste ile ben arkaya oturmuştum. Arabayı Sarp kullanıyordu. Arabayı tek eli ile kullanırken diğer eli ile kotuğun arkasından işaret parmağımı tutuyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Havalimanına geldiğimizde arabadan inmem için Sarp kapımı, Onur ise Beste'nin kapısını açtı. Havalimanının girişinde Emre, Güneş ve Deniz bizi bekliyorlardı. Yaklaşık beş ila on dakika önce gelmiş olamaları gerekiyordu. Deniz koşarak bana ve Beste'ye doğru geliyordu. Birden ikimizin de üstüne atladı.
"Naber laaan." diye bağırdı Deniz. "Çok özledim sizii." dedi. Beste ile ben acıyla inliyorduk. Öyle bir zıplamıştı ki omzumuz kopmuştu.(!)
"Lan ne atlıyon omzum koptu!" diye söylendi Beste. Üstümüzden indiğinde ilk önce bana sonra Beste'ye sıkıca sarıldı. "Ayy çok özlemişim." dedim. Ona daha sıkı sarılarak. O sırada Sarp'a bakıyordum ve gülesim geliyordu. "Savcılık sınavını kazanmışsın bebeğim çok tebrik ederim." dedim. "Tebrikler cano." dedi Beste de.
"Ay sağolun bebeler." O sırada da Güneş yanımıza doğru geliyordu. "Kısanıyorum ama." dedi Güneş Deniz'in yanağından öperek. "Hadi gidelim." dedi Onur. Başımızı salladık ve havalimanından içeri geçtik. Tüm kontrolleri yaptıktan sonra uçağı beklemeye başladık. Sarp ve ben yan yana, Güneş, Deniz ve Beste yan yana ve Onur ve Emre de yan yana oturuyordu. Benim biletim cam kenerına yanıma da Sarp oturacaktı. Onun yanına da bir başkası.
Uçağımız 14:40'da kalkıyordu saat ise 14:27 idi. Yavaş yavaş kapılar açılırken bilet kontorllerini yapıp uçağa doğru yürümeye başladık. O sırada kolumu da Sarp'ın koluna dolamıştım. Uçuş bir saat yirmi dakika sürüyordu. Airpodsumun solunu ona sağına ise kendi kulağıma takmıştım.
Uçağa bindiğimizde koltuklarıma doğru yürüyorduk. Arkalara yakın koltukta oturuyorduk. Ben cam kenarına oturdum. Sarp da yanıma oturdu. Hemen arkamızda Onur ve Emre önümüzde ise Güneş, Deniz ve Beste oturuyordu. Koltukları çok güzel almıştık.
Bizim yanımıza da otuzlarında bir kadın oturdu. Otururken Sarp'ı süzdüğüne şahit oldum ama birşey demedim. Uçak kalktığında Sarp'ın elini tuttum. Uçaklardan korkardım ama fazla değil. Sadece kalkış ve inişlerde birinin elini tutma ihtiyacı duyardım.
Elini tutuğumda bana gülümsedi. Tam elimi geri çekicektim ki buna izin vermedi. Havada yaklaşık yarım saat geçirmiştik ve benim uykum gelmişti. Kafamı Sarp'ın omzuna yasladım ve gözlerimi yumup uyumaya, dalmaya çalışıyordum. Sarp'ın kalp atışlarını dinleyerek...
