Suddenly - jaywon

İlk ve Son Zaman (F)

Hakim bakış açısı ile

" Ayy! Gelmişler çoktan. "

Araba durduğunda, bembeyaz gözüken bahçeyi inceledi Jungwon. Beklediğinin aksine bahçede bir kaç daha fazla araba görünce anlamıştı herkesin çoktan yerini aldığını. Üzerinde ki battaniyeyi sıyırıp, arabadan indiğinde başını sürekli hareket ettirdiğinden ötürü kaymış olan bereyi düzeltti hafifçe.

Gözleri dolu dolu oldu bir anda. Ancak bu yaştan değildi. Yani henüz...

Sadece göz yıldızlarının verdiği ışık gözlerini dolu dolu hissettirmişti. Özlemişti bu evi.

En çokta kulaklarına artık yabancı olan sesleri, iki sene önce ki küçük halini... İki sene de bir çok düşüncesi değişmişti, geliştiğini hissediyordu az çok. İnsanın dünü bugününü tutmazken, nasıl olur da iki yıl değişime kayıtsız kalırdı? Elbette bir şeyler olmuştu.

Jungwon öylece değişen şeylere göz atarken, karın soğukluğu rüzgar aracılığı ile taşınıp ellerini üşütmüştü usul usul. Şimdi ise, ellerini avuçları arasına alan sıcak el, parmaklarını kenetlememeyi seçip sadece sıcaklık vermeye odaklanmıştı sanki.

" Girelim hadi. "

Jay'in verdiği yön ile kapıda biten ikili, kısa süreli bir kapıyı çalış gerçekleştirdi. En az çalışları kadar kısa olan bir karşılama gelirken kapı Sunoo tarafından açılmıştı.

" Jungwon! " Sunoo tatlı bir edayla uzattı sık sık kullandığı ismi. Kollarını açıp beklediği esnada kollarının arasına giren serinlik, sıcacık olan Sunoo'ya sarılan Jungwon'u gülümsetmişti.

En samimisiydi belki bu bunca ki bütün sarılmalarının. Diğerleri için de aynı şey söylenebilirdi aslında. Çünkü özlem, sabrın yanında samimiyeti de beraberinde getirirdi.

Yavaşça ayrılan Sunoo ve Jungwon ile beraber, bir kaç saniye ne yapacağını bilememezlik salona çökmüş olsa da bir anda bir şey oldu, herkes eskisi gibi davranmaya karar vermiş gibiydi.

Sanki önceden anlaşılmış gibi.

Jay'in de dediğinin üzerine, kelimeler yetersiz kaldığında bazen o ambiyansın hatırlattığı anılar toparlıyordu etrafı. Yapbozun eksik parçasını sessizce koyuveriyordu yerine.

Sunoo ve Jungwon ikilisinin başlattığı sarılma faslı bittiğinde Niki hariç herkes yerleşti masaya yerini bilirmişcesine.

Niki odasına gittiğinde Jungwon meraklı bakışlarını masadakilerde gezdirdi.
Ufak bir sarılma geçmişti aralarında ama halen kendisini affetmediğini sanıp korktu bir an.

" Bu evin ilk sahibini getirecek. Bizi yıllar sonra bir araya getirmeyi başaran kişiyi. "

Heeseung burukça konuştuğunda, bunu demeye hakkının olduğunu düşünmüştü. Belki bunca olanlar onun vermiş oldu sebebiyettendi ama ne yapılabilirdi? Hataları telafi etmek, hataların olduğu günleri unutturmaktan kat ve kat daha iyiydi.

Niki kucağında adeta tüy yumağı olan Dorfin ile geldiğinde usulca Jungwon'un yanında durdu. Burada ki herkes gibi o da biliyordu ki özlemin yanında taşıdığı suçluluk duygusu, onu burada ki kalbini en çok yoran kişi yapıyordu.

Kollarına yavaşça bırakılan Dorfin ile, görüşünü buğulaştıran dolu gözlerini kırpıştırdı Jungwon. Dorfin onu öpücüklere boğan dudakların sahibini çoktan unutmuş olsa da, doğru kişinin kollarında olmanın verdiği güvenden midir bilinmez usluca kendini sevdirmekle meşguldü.

" Onu bulan kişi bir şey demedi mi? Nasıl ikna ettiniz? "

Jay sevgilisinin kucağında ki Dorfin'in başını severken konuşmuştu. İki yıl boyunca bu akıllı köpeğe ev sahipliği yapan kişi nasıl olur da böylesine kolay bırakırdı merak konusuydu açıkçası.