කොකිස් යුද්දේ දිනූගෙ ප්‍රධානත්වයෙන් ඉවර වෙලා ගියාට දිනූනම් ඉන්නෙ තාම මූණ එල්ලන්..
" මොකද බං ඔය.."
කේසකර ඇහුවේ එළියෙ බංකුවේ ඉදන් ඉන්න දිනූ ලගින්ම වාඩි වෙන ගමන්..
" දිනූ.."
කේසර එයාට කොච්චර කතා කරත් දිනූ ඉන්නෙ කේසර දිහා නොබලා ඔහේ වෙල දිහා බලාන..
" ඇයි දැන් තරහා වෙලා..ම්ම්ම්..මං අත පුච්ච ගත්ත එකටද.."
" ඒක දැන් හොදයි නේ..ඔයා එක එක ඒවා ගෑවනේ එකේ.."
" දිනූ.."
" උබ කතා කරන් නැද්ද දැන්..හා හිටපන්කො එහෙනම් ඔහොම.."
දිනූට කොච්චර කතා කරත් එයා කේසර එක්ක කතා කරන් නැති නිසා කේසරත් අනිත් පැත්ත හැරුනා..බංකුවට වෙලා ඉදන් දෙන්නා දෙපැත්ත බලාගෙන..ඒත් ඉතින්..
" ම්ම්ම්ම්ම්.."
" කේසර..."
නොහිතූ වෙලාවක දිනූගෙ කම්මුල එබෙන්නම කේසරගෙන් හම්බුන ආදරණීය හාදුව නිසා දිනූ කම්මුලත් අල්ලන් ඇස් දෙක බෝල කරන් කේසර පැත්තට හැරුනා..
" මොකද කරන්නෙ අර ළමයි දෙන්නත් ඉන්නවා.."
දිනූ කිව්වෙ මිදුලට වෙලා කියව කියව ඉන්න දෙව්යි විනෝදුයි දිහා බලාන..
" මරු ළමයි දෙන්නා..මෙන්න මෙහෙ එනවා.."
කේසර දිනූව ලගට අරන් දිනූගෙ පිට එයාගෙ පපුවෙන් හේත්තු කර ගත්තා..
" සුවදයි.."
" මං ලග කොහොමත් සුවදයි නේ.."
" ම්ම්ම් ඒක තමා නේද.."
" කේසර.."
" ඇයි මැණික.."
" ඔයාට කියන්න දෙයක් තියනවා.."
දිනූ කේසරගෙ අතක් අල්ලන් ඇගිලි එක්ක සෙල්ලන් කරන්න ගත්තා..
" කියන්න ඉතින් මොකක්ද.."
" පබසර එනවලු රෑ වෙලා..අපි මොකද කරන්නෙ එතකොට.."
දිනූගෙ කතාවට කේසර පිට කරේ දිග හුස්මක්..
" රශ්මිකට කියන්න වෙයි එහෙනම්.."
" එයාට අව්ල් යයි නේ.."
YOU ARE READING
පිහාටුවක් සේ 🤍 ( yizhan )
Romance" ඉවසන් ඉන්නකො මගෙ මැණික මං කොහොම හරි ඔයාව මගේ කර ගන්නවා.." එයා හැමදාම කිව්වෙ ඕක..ඒ හිත මට ආදරේ කරත් වෙන කෙනෙක්ට අයිති උන හිතකට ආදරේ කරන මං කරන්නෙ වැරැද්දක්ද..
