U.K.S.K.

Kurtuluş vesilem

-Selam ver şimdi.

-Esselamu aleyküm ve rah..

- Önce sağa selam vereceksin Yiğit.

-He tamam.

Başını sağa çevirerek sağa selam verdi.

-Oluyor mu?

- Bir iki tane küçük pürüzlerimiz var ama oluyor oluyor. Cemaatle namaz kılarken onları da düzeltirsin

Yiğit Efe, Deva'nın yönlendirdiği kuruma haftada 3 gün giderek hem aklındaki soruların cevabını buluyor hemde dini eğitimini alıyordu.

-Allah razı olsun Metin Abi.

-Cümlemizden kardeşim.

-Koca bir boşluktaymışım meğer. diyerek iç çekti.

-Çok şükür ki Mevlâ tuttu elinden. Sahi o rüyanda gördüğün kız kim?

-O.. kurtuluş vesilem.

- Nasip işte Mevlâ yoluna çevirecek ya rüyayı da o kızı da vesile kılmış..Set işini ne yaptın?

-Şuan sadece tasavvuf konulu bir dizide oynuyorum işte. Başka rol kabul etmiyorum.Şimdi bırakacağımı söylesem tazminat isteyecekler. Huzursuzluk çıkarmasınlar diye bitene kadar sesimi çıkarmayacağım. Zaten şunun şurasında 2 bölüm kaldı.

- Selametle çıkarsın inşaallah şu işten.

-İnşaallah. Abi bir de benim ev meselem var. Şöyle buralara yakın satılık ev var mı bildiğin?

-Buralara yakınn.. Vardı sanırım. Ben bi araştırayım, sana dönerim.Ha bu arada iş demişken artist olmayı bırakınca elinde iş de olmayacak.Sana burdan iş ayarlayalım ne dersin?

-Artık işsiz kalacağım değil mi?

-Bunu yavaş yavaş sindirsen iyi olacak.

...

-Mert nerdesin kardeşim?

-Yoldayım kardeşim. Birazdan gelirim.

-Sesini alamıyorum.Gelince konuşuruz o zaman.

Mert bugün pek iyi gelmeyecekti anlaşılan. Müzikli bir ortamdan geliyordu sesi.

....

Kapı çalınınca salonda arkadaşını bekleyen Yiğit hemen kapıya yöneldi. Kapıyı açar açmaz flaşlar patlamaya mikrofonlar kendisine uzatılmaya başladı.

-Yiğit Bey uzun süredir burada yaşadığınız haberini aldık doğru mu?

-Evinizi terk ettiğiniz iddiaları var söylemek istediniz bir şey var mı?

-Arkadaşlar müsaade edin de evime gireyim. diyerek sallana sallana içeri girmeye çalışan Mert'i kolundan tutup içeri çekti.

-İyi akşamlar arkadaşlar. deyip kapıyı kapattı.

Mert'e baktı, sarhoştu.

-Valla nasıl öğrendiler bilmiyorum. dedi zoraki konuşarak.

- Gel odana götüreyim seni.

Koluna girip odasına kadar taşıdı. Yattığı anda sızmıştı zaten.

Üzülüyordu arkadaşı için. Onunda doğru yolu bulmasını istiyordu. Tamam, Mert onun kararlarına saygı duyuyordu. Ama arkadaşının gözünün önünde yitip gitmesi canını sıkıyordu.

.....

Sabah kahvaltı yaparken arkadaşına başka bir eve taşınacağını artık söylemeye karar verdi.

-Dün birkaç ev araştırdım.

Mert ise bunu beklemiyordu açıkçası şaşırmıştı.

-Neden? Yani burda rahat edemiyor musun Yiğit?

- Hayır, aksine sen bana evini ardına kadar açtın. Ben hiçbir rahatsızlık hissetmedim. Ama seninde bir ailen var ve önümüzdeki ay kalmaya gelecekler. Ayrıca tanımadığım insanlar değil rahatsızlık duymam. Ama derneğe yakın bir yerde kalsam benim için daha kolay olacak.

-Ev alabilecek kadar var mı peki?

-Biraz birikimim vardı. İyi kötü idare edeceğim bir ev alınır yani.

-Oğlum alışmıştım ben sana bee.

-Arada gelirsin bana. Bu sefer sen bende kalırsın.

- Bıktırana kadar kalırsam görürsün.

- Bıkan n'olsun?

-Kokan çorap olsun.

Arkadaşının sözlerine içtenlikle gülerken bu zamana kadar yaptığı fedakarlıklar geldi aklına. Ona çok minnettardı.

-Mert

-Hmm

-Her şey için sağol kardeşim.

-Iyy burası fazla romantik olmaya başladı. Basınç yükselmeden dağılalım. diyerek kahvaltı masasından kalkıp hazırlanmak için odasına gitti.

O sırada Yiğit Efe'nin telefonu çaldı. Metin Abi yazdığını görünce heyecanla açtı telefonu.

-Selamun aleyküm Yiğit.

-Ve aleyküm selam abi.

-Sana göre bi ev buldum. Bugün setten sonra gelirsin görürüz olur mu?

-Olur tabi abi.

-Tamam o zaman Allah'a emanet ol.

-Sende abi.

Bu sözü çok sevmişti. "Allah'a emanet olmak" Çok ayrıcalıklı bir cümleydi ona göre. Çünkü sadece Allah'a iman edenler bu cümlenin samimiyetini anlayabilirdi.

O gün Camii de içine bir tohum atılmıştı Yiğit Efe'nin. Şimdi ise içindeki tohum, filizlenip fidan olmaya yüz tutuyordu.

Ve bir kez daha şükretti onu vâr edene...

******