PROLOGUE 02

55 31 0
                                    

PROLOGUE 02:

"Napakaganda at napakabait nang iyong munting prinsesa”

“Oo ngay, ako ay napakapalad dahil ako ay nagkaroon nang anak na katulad ni Arianne” —hari

“Napakabait nang prinsesa”

“Don't come near our princess!” — Luke

“stay away from my princess” —Phonix

“I will protect you, My princess” —Eros

“Anak, always love everyone okay, wag na wag na wag kang matmgtatanim nang sama nang loob Jan sa puso mo, tandaan mong maging mabait ka kahit kanino” —Reyna

“opo ina!” —lil me

“Anak, wag na wag na wag kang maiingit okay, talikuran kaman nila, nandidito ako para sayo. Di Kita iiwan” — reyna

“Ibitay ang prinsesa”
“Ibitay ang prinsesa”
“Ibitay ang prinsesa”

NAPAMULAT ako sa aking mata ang mga ala-ala ay nanumbalik saaking isipan, naramdaman ko ang pawis saking leeg

Mabilis ang aking pag hinga, aking pinunasan ang pawis saaking noo, saglit akong natigilan.

“t-teka”

“Arriane? Anak?” nalingon ako sa may pinto, then I saw my mother the Queen.

I froze, W-what happened? I was executed? W-why I am here? And mother? Is she alive?

“Ina!” mabilis akong bumaba sa kama at inambahan siya nang yakap, tila naguguluhan ito ngunit niyakap din ako kalaunan.

“anak? Are you okay? You had a nightmare?” nag aalalang ani nito.

“Ina, buhay ka Hindi ka patay, ina Miss na miss na kita” hikbi ko sa mga balikat nito, ramdam ko ang pag hagud nito sa likod ko

“Anak, its just a dream”ani nito, humiwalay siya sa yakap at hinawakan ang aking pesngi ko

“look honey, I'm alive. I won't leave you, it's just a dream okay” ani nito habang pinupunasan ang luha sa pesnge ko

“go, fixed yourself. Its your 17th birthday!” masiglang ani nito, I was stunned.

“17?” patanong na ani ko, but I'm 19 years old already!

“yes honey, go fixed your self! We will wait for you downstairs! Iloveyouu honey! Happy birthday!” magiliw na ani nito at hinalikan ako sa pesnge bago kumaripas nang takbo sabay sarado sa pinto

Napabuntong hininga na lamang ako, I'm 19 now, baka nakalimutan lang ni mommy, and I'm so happy that she's alive! Maybe the execution is cancelled.

“You're a criminal!”

“you killed mom!”

“Di kita kapatid!”

Napayukom ang aking kamao at umiling-iling ako, galit ako, galit na galit. Wala silang ginawa, Di nila pinakinggan ang paliwanag ko.

LIL FLASHBACK

“I saw sister Arraine, holding a knife nung palabas siya sa kwarto ni mom” it was Tiffany

“N-No! I-i-I didn't~” diko natuloy ang aking sa sabihin nang tumabingi ang pesnge ko, humapdi din iyon

“How dare you! Bakit mo pinatay ang sarili mong ina!”

“I really didn't do i~” muling tumabingi ang pesnge ko dahil sinampal akong muli ni ama.

END OF FLASHBACK

Umiling ako at naglakad, papunta sa salamin. Nagulantang ako nang makita ang kabouan ko, makinis at sobrang puti nang aking balat, Buhay na Buhay ang aking Purple na buhok at kumikinang ang aking asul na mga mata, and I looked young.

Napaatras ako sa gulat, nang may mapagtantong bagay “Did I just, t-travel back in time?” ani ko, h-how? Panong bumalik ako sa nakaraan?

Nang makabawi ay umayos ako nang tayo at taas noong tiningnan ang salamin, a evil smirked forms on my lips.

I was a soft, kind hearted Princess way back then, but now shall we make a lil bit changes? Oh~it's my 17th birthday, so it means na nandito na si Tiffany, now I know why my so called brother is not here.

They're busy, bonding with there 'sister' that's why on my 17th birthday sa first life ko, si ina lang ang naka alala na kaarawan ko.

Namanhid na ang puso ko, ang pagmamahal ko sakanila ay nanatili ngunit ang galit at puot ay nangingibabaw, I don't want to be  weak and clumsy anymore.

“Maybe a small revenge” I said as I rise my brows before I  smirked again.

I'm fabulous with this fierce look.

Travel back in TimeWhere stories live. Discover now