Travel back in Time

016

Chapter 16: The most beautiful Guardian

“What was that?” I heard Luke uttered, maya maya pa ay may isang knight na hingal na hingal na tumatakbo papunta sa gawi nila ama.

“Pardon My rudeness King and Queen but the palace is in ambush!” ani nito, “What?!” sigaw ni ama, ito na nga ba ang sinasabi ko eh! It's happening again! Maya-maya pa ay nagsibasagan ang mga bintanang salamin sa itaas.

At Doon lumabas ang mga panther, they seemed. Nakipagsanib ang guardian sa mga master nila?! They're appearance! They become demi human?! What the h3ll? They're more powerful now. Kanya-kanyang summoned naman ng gaurdian ang lahat.

[ganito kasi yun, ang mga malalakas ang namumuno, kaya Di na nila kailangan umasa pa sa mga Knight pero they still needed  Knights to protect those people whose weak, like princess athena(noon) at ang nga bata]

I was so amazed, ang ganda tingnan yung tipong napapalibutan na kami ng mga kalaban pero kampanti ang lahat. “Sh!t! Who the h3ll says that madali lang natatalo ang stallion? I'll k!ll him right here! Right now! All the king and Queens are fvcking here!” sigaw ng parang leader nila.

“Chill boss, Ang none guardian princess lang ang kailangan natin” napakunot na lamang ang noo ko? Ha? Ako? Ako ang kailangan nila? “Mahal na hari! Ang buong bayan! Ang mga tao sa bayan ay bihag ng mga panther!”

“Ama, paano ngayun yan? Hindi naman natin inaasahan ang pag sugod nila? Malakas nga ang nai summoned kong guardian ngunit hindi pa ako bihasa sa kanya” nag aalalang ani ni Tiffany, b-but w-why I have this feeling?

“huwag kang mag alala anak, malalakas ang ating mga kasama. Sigurado akong maililigtas natin ang taong bayan” ani ni ama, at pinat ang ulo ni Tiffany.

“huwag pakasisiguro mga hari at reyna, dahil sa oras na kami ay Inyong maubos at matalo ang mga kasamahan ko ay papaslangin lahat ng tao sa bayan” ani ng isa sa kanila.

“kaya, ibigay niyo na saamin si Princess Arriane” ani nung isapa, ano bang kailangan nila saakin? Bakit ako ang hinahanap nila? “Princess Arriane is de4d.” usal ko, na baling ang tingin nilang lahat saakin. Ramdam ko ang tingin ni ina at ama maging ang iba ko pang kapatid.

“Ako baʼy pinag loloko mo Prinsesa? As far as I know, it was you.”ani ng Mapaglarong na tinig sa gitna nila, nakita ko Doon ang isang lalaki. Matangkad at maputi, kulay itim ang buhok at mapupula ang pares ng kanyang mata, ang nasisiguro ko ay hindi siya isang panther.

Lihim akong napangisi, taas noo akong nag lakad “Well, Arriane is de4d but” I said at huminto sa dulo ng stage. “But Athena everlyn is alive” ani ko habang bumaba ng hagdan sa stage.

“Arriane?! Anong ginagawa mo?” boses iyon ni Phoenix, hindi ko siya pinakinggan at nag patuloy sa pag hakbang ang totoo ay hindi ko alam ang ginagawa ko pero ako ang kailangan nila.

Pakiramdam ko ay may Di inaasan ang mangyayari ngayon, huminto ako ilang pulgada lang ang layo mula sakanila “Anong kailangan niyo sakin” kahit kinakabahan ako ay, naitago ko ang tunay Kong emosyon.

I stay calm, my eyes is still dull and my face is still emotionless. I saw him smirked, I walk towards me habang umatras ang mga kasama niyang panther, huminto siya isang pulgada lang ang layo mula saakin.

“You” simpleng usal nito, I sarcastly laughed I even heard him whispered “D@mn” I stopped and looked at him blankly “Stop, making fun of me. Why are you here? Yung totoo? Hindi naman talaga ako ang kailangan niyo hindi ba? It was Tiffany, my sister?hmm?” hindi siya naka sagot sa sinabi ko.

“see? I'm right well, if you want to take her then, take her—”
“Arriane!” —Eros
“Athena, Athena Eros.” I coldly said that make him close his mouth.

I look at the guy who's infront of me “You can take her, but” I stopped and waited for his response “but?” I smiled so sweetly yet dangerously “you can take her but, k!ll me first.”i said and took 1 stepped, bumwelo ako para sa isang malakas na sipa sa kanya.

Yumuko lamang siya para iwasan iyon, at dahil nga naka gown ako at malakas ang pwersa na ginamit ko para sa sipa ay umikot ako at nawalan ng balanse, mabuti na lamang at nahawakan ng kung sino ang kamay ko kaya agad akong napatayo.

Agad kong binitawan ang kamay niya, at umatake ng isang suntok natamaan siya sa pisnge dahilan para matabinge ang ulo niya, pumwesto pako para ulit sa isang sipa aatras sana ako ng kunti ng may biglang humapit ng bewang ko. Nanlaki ang mga mata ko ng agad-agad ay nasa leeg kona ang maliit na matalim at hawak niya na ang dalawa Kong kamay sa likod.

“You're good, Pwede na” Nainsulto ako sa sinabi niya kaya sinubukan kong ang makakaya ko para maka wala sa hawak niya pero masyado siyang malakas 'arghh! This peace of sh!t'

“Now! Give me the princess Tiffany in exchange of princess Athena Eve and the villagers!” ani nang isa sa mga panther sa likod, “Athena! Look at what you've done!” it was father.

D@mn!bakit ba kasi nagpa dalos-dalos ako? Yan kasi athena! Pasikat! Pabida ka masyado! “Anong kailangan niyo sa kapatid ko” Malamig Kong tanong, he chuckled.

“you're interesting” I rolled my eyes pero may narinig akong sigaw, nakita ko sa peripheral vision ko na sinaksak ng isang panther ang isang batang babae, at that moment.

It feels like my heart stop pounding, kinapos akong hininga naramdaman ko ang isang butil ng luha na pumatak sa pesnge ko, why they've k!lled such a innocent child? How heartless they are.

—Someone's point of view

After seeing the poor child in her peripheral vision, bigla nalang may tumulong isang butil ng luha sa pesnge nito. Na gulat ang lahat sa ginawa ng isang panther, they didn't expect this tho. Ang gusto lamang ng leader nila ay takutin ang mga royalties but they go too far.

Samantalang ang lalaking naka hawak ngayon kay Princess athena ay nawala sa sarili, binitawan niya si athena at sumalpak si athena sa sahig. Nakaluhod siya at nakayuko, wala ng lumabas na luha maliban sa isang butil na iyon.

Nakatingin lamang ang lahat kay athena, dahan-dahan siyang tumayo at biglang sa Di inaasahang pagkakataon ay lumitaw ang isang puting lobo sa harap ni athena, medyo malaki ito kasing laki ng isang kotse, May asul na dyamante din ito sa noo.

Sakabilang banda, a guy smirked as if he was so proud “A wolf huh, hmmm not bad” he uttered.