Travel back in Time

02

(THANK YOU)

What are you two here?" ani ni kuya Luke at hinalikan si ina sa pesnge ganon din ang ginawa nila phonix at Eros maski si Tiffany

"Hon, akala ko nasa palasyo kalang" ani ni ama na may ngiti sa labi hinawakan nito ang kamay ni ina Ngunit nagulat ako/kami nang tabigin ni ina iyon.

"Pinapasyal ko si Arriane" simpleng ani ni ina at umatras "Pinapasyal? Mom, matanda na si Arianne at makasama natin siya, let's spend our time with Tiffany. Maraming oras ang hindi natin siya nakasama" it was Eros

May namuong inggit at kirot sa puso ko, tumawa lamang si ina "oh?! Really? Kailangan paba ako? Come on, Tiffany is already have you guys, right my DAUGHTER" Ani nito at sa himig ko ay diniinan ang salitang 'daughter'

"but Mom, iba parin pag andiyan ka, she's your daughter too. Bigyan mo rin siya nang pansin" ani naman ni Luke

"No, I'd rather spend my time with my arriane besides, Tiffany is with you guys" ani ni ina ulit at hinawakan ang aking kamay

"Hon, come with us let's bond together with Tiffany" ani ni Ama, Muli at tumawa si ina

"really guys? Have you forget something? About this day" makahulugang ani ni Ina, nangunot naman ang noo nila

"Nothing Mom" ani ni phonix

"okay then" kibit balikat na ani ni ina at akmang tatalikod nang "M-Mom, please come with us" it was Tiffany with her shattered voice, muling humarap si ina.

"No, Tiffany, I can't. I'm sorry my dear" ani ni ina "Why hon? Isn't more arriane important? Like we used to be with her all the time, isn't that bad if you'll try to bond with Tiffany? She's our daughter too" ani ni Ama.

"Yeah, yeah but today is My ARRIANEʼS 17TH BIRTHDAY!" Nangigil na ani ni ina, natigilan sila. At tumimgin sa direksyon ko, Malamig ko lamang silang tiningnan, tila nabunutan sila ng tinik.

"R-Right it was A-arrianeʼs birthday" -Eros

"How could I forget that?"-phonix

"diko naalala" -luke

"P-Princess, i-I'm sorry. Nakalimutan ko" -ama

"happy birthday Sister" ani ni Tiffany at hinawakan ang dalawa Kong kamay,

"I'm sorry, princess we forget about your birthday" -phonix

I maintain my Emotionless face, a small smile plastered on my face "Thanks" Malamig Kong ani saka pabalang na binawi ang kamay ko na hawak ni Tiffany saka umatras

"we really sorry, anak" -Ama

"Sorry not sorry" ani ko sa Malamig na boses, pinipigilan ang pag garalgal nang aking tinig at pinipilit na huwag umiyak

"ill excuse myself, please bond with Tiffany" I said before I ran,

"Arriane anak!" -ina

"Look at what you've done!" rinig Kong galit na sigaw ni ina, but I ran.

Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sadiko na alam Kong saan ako dinala ng mga paa ko, masakit Pato. Nung unang buhay ko kinabukasan pa nila ako binati, Di parin ako naging masaya non kasi wala man lang silang binigay sakin na dati merun naman, lahat talaga ng atensyon nalunta kay Tiffany, inggit lang yung naramdaman ko, Di ako nag tanim nang galit kay Tiffany.

Kahit pa lahat-lahat ay kinuha niya sakin, naging masaya parin ako para sa kanya, even the man that I loved. Pinaubaya ko sa kanya ang lalaking una Kong minahal.

Lahat kinuha niya sakin pero Di ako nag isip na saktan o kamuihan siya, not until that incident happens. Siya ang dahilan Kong bakit ako binitay, siya ang nag turo sakin na pinatay ko si ina kahit hindi ko naman iyon kayang gawin bukod Doon ay may isa pa akong dahilan para kamuihan sila.