μη λες ΠΟΤΕ

ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

Ο Μάρκους με ακολούθησε και στάθηκε πλάι μου στο μπαρ.''Άντα,τι εννοείς?''αρχήσανε οι προβληματισμοί σκέφτηκα.Γύρισα στο μέρος του και τον πλησίασα σε απόσταση αναπνοής,πρόσωπο με πρόσωπο ''Έχεις μάθει να κάνεις αλητείες και με μια συγνώμη να τελειώνουν όλα.Μαζί μου αυτό να το ξεχάσεις'' είπα και ξαναγύρισα μπροστά.

Μου τράβηξε το χέρι και έβαλε το στόμα του κοντά στο αφτί μου ''δε νομίζω να μπορώ να κάνω και πολλά πια.Το κακό έχει γίνει.'' χαμογέλασα και άρπαξα το σβέρκο του ''θα σου μάθω εγώ τι σημαίνει κακό.Πόσες φορές είδες εκείνο το βίντεο?ποσες φορές ευχήθηκες να ήσουν στη θέση του Τομ?Πόσες?'' το σώμα του έσφιγγε και ήξερα πως θα ξεσπάσει.''Πολλές.Κάθε βράδυ το έβλεπα και όταν αγγίζω τη Σίσσυ εσένα σκέφτομαι και όταν είμαι μέσα της εσένα βλέπω.Ευχαριστημένη?''το ύφος μου ειρωνικό.

 ''Τράβα τώρα και κρύψου πίσω απο το δάχτυλάκι σου.Και κάπως έτσι Μάρκους, οι άντρες γίνονται αντράκια.''έσκυψε το κεφάλι του και εγώ δεν έδωσα καμιά σημασία ''Τι θες να κάνω?'' τότε γέλασα δυνατά ''Δε ξέρεις ε?Δε χρειάστηκε να προσπαθήσεις και ποτέ.Όχι αγοράκι μου,δε θα είναι τόσο εύκολο.Κάνε οτι νομίζεις!Μόνο πρόσεχε μη πληγώσεις τη φίλη μου!'' χτύπησε τη γροθιά του στο μπαρ και ξεκίνησε να φύγει αλλά είχα και κάτι τελευταίο να δηλώσω.Έπιασα το μπράτσο του ελαφρά και γύρισε ''Μια στιγμή δε τελείωσα.Ώντας ελεύθερη ανάμεσα σε ωραία αγοράκια,χρειάζομαι το σπίτι.Δε νομίζω να σε πειράζει να μείνει το κορίτσι σου μαζί σου?'' έκανα νόημα στη Σίσσυ να έρθει χωρίς να του αφήνω περιθώρια και αφού την αγκάλιασα δήλωσα ευθαρσώς ''Μόλις ο Μάρκους με ρώτησε αν έχω πρόβλημα να μείνεις μαζί του.Και φυσικά του είπα οχι.Τι λες?'' εκείνη χάρηκε, αλλά ήθελε να σιγουρευτεί πρώτα για μένα.Ο Μάρκους με κοιτούσε και γρήγορα συνειδητοποίησε πως δεν αστειευόμουν καθόλου.

Τόσο καιρό δεν έπαιξαν μαζί μου?Ήρθε και η δική μου σειρά,μόνο που εγώ θα έπαιζα δίκαια.Όλοι θα στέκονταν μπροστά στις επιλογές και τις ευθύνες τους.Μόνο έτσι θα έμενε ο καλύτερος,μόνο έτσι.

Ο πατέρας μου και ο αδερφός μου πήγαν σπίτι και εγώ έμεινα να πίνω κοκτέιλ ακούγοντας μουσική.Ξαφνικά ένιωθα καλά ακόμα και μόνη μου.Ήμουν προετοιμασμένη και για τον Τομ,ήξερα πως απο στιγμή σε στιγμή θα ερχόταν δίπλα μου.Και δεν έπεσα έξω!

''Πως είσαι?''ρώτησε,απέναντι στεκόταν η Τίνα.Σαν να μην άλλαξε τίποτα,σκέφτηκα ''Μια χαρά,όπως βλέπεις.Το διασκεδάζω.''άγγιξε απαλά το χέρι μου κάτω απο το μπαρ και εγώ το τράβηξα απότομα ''Πήγαινε σε παρακαλώ.Σε περιμένει η γυναίκα σου.''δε τον κοιτούσα και αυτό τον εξόργιζε ''Άντα πρέπει να μιλήσουμε'' κούνησα το κεφάλι και γύρισα στο μέρος του.

 ''Σε ακούω'' τον κοιτούσα μέσα στα μάτια ''Όχι εδώ'' δεν είχε καταλάβει ''Ή εδώ ή ποτέ.Έχεις μόνο μια ευκαιρία.Θα τη πάρεις?'' η αναπνοή του αυξήθηκε και με κάρφωνε στα μάτια ''Νομίζεις πως φοβάμαι?''απάντησε και με πήρε στην αγκαλιά του ''Κάνεις λάθος κοριτσάκι μου.Δεν έχει αλλάξει τίποτα,είμαι τρελός για σένα και δε θα σε αφήσω έτσι.Βάλτο καλά στο μυαλό σου.'' με παθιασμένη φωνή ψιθύρησα ''Ότι πεις μωρό μου.Άντε τώρα στο γυναικάκι σου,στην επιλογή σου.Που σε είδε να με πηδάς και αντί να σε διώξει προτίμησε να μη χάσει τα φράγκα.Να της πεις πως δε πέφτω τόσο εύκολα, πρέπει να ιδρώσει για να τα καταφέρει.Και εσύ το ίδιο.Όσο είσαι μαζί της εμένα ξέχασέ με.Και τώρα πήγαινε, γιατί για άλλη μια φορά μου το χαλάς,ελεύθερο κορίτσι!''τραβήχτηκα και τον άφησα για λίγο σοκαρισμένο στη θέση του.Ήξερα πως ένιωθε,ήξερα πολύ καλά.Τον αγαπούσα αλλά δε θα ξεχάσω τα λόγια του πατέρα του <ξεκαθάρισε τη κατάσταση σαν άντρας γιε μου> ήταν καιρός να του δείξω τι εννοούσε!

Αυτό που ένιωθα ήταν απελευθερωτικό σχεδόν ηδονικό.Αυτοί οι δυο άντρες με ήθελαν ο καθένας με διαφορετικό τρόπο.Και οι δυό όμως, μαζί με εμένα,δεν είχαν αισθανθεί ξανά έτσι και δεν ήταν έτοιμοι να ζήσουν κάτι τέτοιο στα άκρα,απόλυτα και δυνατά.Εγώ όμως εκείνη τη μέρα είχα πει στον εαυτό μου πως μόνο έτσι θα ζούσα τον έρωτα και έτσι θα τον διεκδικούσα.

<Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος.> εγώ είχα και τα δύο,το μόνο που έπρεπε να κάνω είναι να δω,να νιώσω και να επιλέξω αν θα μείνω ή θα φύγω.Με αυτή τη σκέψη ήπια τη τελευταία μου γουλιά και έφυγα!