Passionate Embrace (COMPLETED)

CHAPTER 16

Chapter 16: Pregnant

"DALIA?" Mabilis ko lang sinulyapan si Archimedes nang tawagin niya ako. Abala ako sa pagluluto at kanina pa siyang nakaupo sa may dining table.
Pinaalis niya ang iba kong kasama kaya ang ending ay ako lang ang nagluluto rito. "Dalia, tinatawag kita," mariin na saad niya.

"Ano ba ang kailangan mo, Sir?" pabalang na tanong ko.

"Kailan ka nakabalik dito? Bakit hindi na kita makita sa Indonesia?" tanong niya para lang din kumunot ang noo ko.

"Hinanap mo ako, Sir?" tanong ko pa rin at narinig ko ang pagbuntong-hininga niya.

"Just answer me," sabi niya.

"Palayain mo muna ang pagkahibang mo kay Ma'am Kalla bago kita sagutin," aniko at hindi na nga talaga siya nakapagsalita pa.

Narinig ko na lamang ang pag-urong ng upuan at nang tiningnan ko siya ay ang papalayong likuran na lamang niya ang naabutan ko. Apektado pa rin talaga siya sa wife niya, kapag si Kalla na ang pinag-uusapan namin ay nawawalan siya nang imik at basta na lamang siyang aalis nang walang paalam.

Sige lang, Archi. I-career mo ang pagiging hibang mo sa maling pag-ibig na pinili mo.

Nagtampo o nagalit yata siya kasi sa mga sumusunod na araw ay hindi na niya ako pinansin pa. Masama na nga ang loob niya. Ayos na iyon para hindi na niya ako guluhin pa. Hindi ko na rin naman siya pinagsabihan pa kasi mas lalo lang siyang nakatatakot na tiningnan. Parang may dark aura na agad siya.

***

Dinner time iyon nang mapansin ko na ang tamlay ni Kalla at pinaglalaruan niya lang ang pagkain niya. Tahimik din siya at parang problemado.

"Ayaw mo ba sa mga luto ko, Kalla? May gusto ka bang kainin na iba?" tanong ko nang hindi ko na napigilan pang magtanong sa kaniya.

"May iba akong gustong kainin. Hindi ang mga ito, Dalia," sagot niya at napabuntong-hininga pa siya.

"But you need to eat that, Kalla. Nasa living room si Archimedes. Hindi puwedeng wala kang kakainin," usal ko. Baka kasi may gawin sa kaniya ang asawa niya kapag nagmatigas siya at hindi siya kumakain.

Wala naman akong idea kung paano magalit si Archi, pero mas mabuting hindi ko na iyon masasaksihan pa. Natatakot din naman ako.

"Wala talaga akong ganang kumain. Gutom ako pero wala akong gana. Masama pa yata ang pakiramdam ko," dahilan pa niya at napahinga ako nang malalim. Mahirap nga hulaan ang gusto mong kainin. Naiintindihan ko siya.

"Ipagluluto na lamang kita ng iba. Sabihin mo na lang kung ano ang gusto mo," aniko pero umiling lamang siya at ang tamlay-tamlay ng mukha niya. "Kalla, naman. Ipapahamak mo yata ang sarili mo, eh," mariin na sambit ko. Ako talaga ang kinakabahan para sa kaniya.

"Gawan mo na lang ako ng sandwich, Dalia. Puwede bang ihatid mo na lang sa kuwarto ko? Gusto kong magpahinga agad, eh." I nodded sa request niya.

"Okay sige. Madali lang ito kaya hintayin mo na lang," sabi ko at ngumiti lamang siya bilang tugon.

Pumanhik na nga lang siya sa kuwarto niya kaya binilisan ko ang kilos ko. Pero halos mabitawan ko ang sandwich nang may lumitaw na naman si Archi. Halos atakehin ako sa puso.

"Para saan iyan?" kaswal niyang tanong.

"Wala," tipid na sagot ko lamang.

"Hindi ba kumain si Kalla?" seryosong tanong niya. Nag-iwas ako nang tingin. Ayokong sagutin ang tanong niya. Basta na lamang siyang umalis kaya mas binilisan ko na nga lang ang kilos ko. Kinakabahan ako dahil tiyak akong sasaktan na naman niya si Kalla.