6 . BÖLÜM

387 186 8
                                    

Bağırış sesleriyle uyandım. Ne oluyor kim bağırıyo diye sesleri dinlemeye başladım poyraz konuşuyor du
Poyraz: ne demek kaçmışlar "diye bağırıyordu
Kim kaçmış ki? Merakla kapıyı dinliyordum kulağımı kapıya dayamıştım. Aniden kapı açıldı ve öne doğru düşücektim ki poyrazın göğüsüne çarptım
Poyraz: sen bizimi dinliyorsun"! Sesi sert çıkmıştı
Şimdi ne diyecektim ki hemen yalandan gevelemeye başladım
Ben : kapıyı tam çalıcakken sen açınca dengemi kaybettim düştüm "dedim inanmamıştı ki inan masada umrumda değil di
Poyraz: ailen senden nefret ediyor " Dedi. Ne dediğini anlamadım
Ben : ne diyorsun be sen" Ailem beni çok seviyor. Gözlerimin içine bakarak
Poyraz:seni sevseler di cümbür cemaat kaçarmıydılar , ve seni benim elimde bırakırmıydılar " Dedi düz bir sesle
Ben : ya yalan söylüyorsun onlar beni bırakmazlar " Dedim. Poyraz güldü  ve bana acınır gibi baktı
Poyraz : abin, baban, amcan, yengen, annen ve çok sevdiğin mira'n seni bırakıp kaçmışlar, ev bomboş muş  "  Duyduğum şey karşısında sende ledim ve nefes alışlarım yine hızlandı kahretsin hastalığım yine başlıyordu en son 4 yıl önce gečirmiştim, duyduğum cümle aklıma geldikçe nefes alışlarım hızlanıyordu, başım dönüyordu
Poyraz: ne oluyor lan sana "dediğini duydum dizlerim ın üzerine çöktüm şu içmem gerekiyor du
Ben: s su su " Diye mırıldandım
Poyraz: lan ölme sakın " Dedi ve beni kucağına alıp  dışarıya çıkardı adamlara bağırıp su istedi
Adamlar suyu getirince bana yavaşça içirdi elini ıslatıp boynuma , başıma sürttü temiz hava iyi gelmişti nefes alışlarım düzeliyordu  yavaş yavaş kendime gelmeye başladım . Birşeyler söylemeye başladim poyraza
Ben: beni bıraktılarmı gerçekten? " Dedim ağlayarak
poyraz: seni zaten sevmiyorlardı, ve evet seni bırakıp gittiler " Dedi acımasızca
Ben : o zaman bırak beni artık ne de olsa kimse kalmadı beni kimseyle tehdit edemezsin " Dedim ağlayarak ailemin beni bırakıp gitmeleri beni bu adamla tek başına bırakmaları çok acıydı canım çok acıyordu, kalbim acıyordu.
Poyraz: abin denen o şerefsiz ortalıktan kaybolmuş olabilir ama sen varsın onun yerine sen burda kalıcaksın ve sen o şerefsiz Le aynı kanı taşıyorsun sen bir kılıçsın duydunmu beni kılıç "duyduğum şey karşisinda yutkundum poyrazdan tamamen uzaklaştım
Ben : allah seni kahretsin " Dedim. Bu kadar acımasız pislik bir insan olduğ aklıma gelince çıldırıyordum. Ayağa kalkamıyordum bileğim acıyordu, hazır dışardayken etrafa baktım. Her yer de korumalar vardı büyük bir villa vardı karşımda. sanırım ben kulanılmayan boş bir depoda kalıyordum bu depo villaya ailt olmalıydı.
Ailem korkudan kaçıp gitmiş olmalıydı, hepsinden nefret ediyorum şu an beni hiç bilmediğim kötü bir adamın eline bırakıp gitmişlerdi. Poyraz ın gözleri beni buldu
Poyraz: şimdi sana ne yapsam? Nasıl bir ceza versem? " Dedi alaylı bir ses tonuyla
Ben: öldürde kurtulayım senden "dedim gözlerinin içine bakarak hayat bu kadar acımasız mıydı yoksa banamı sadece böyleydi
Poyraz: benden hemen kurtulamassın amara kılıç" Sesi ağır dı
Ben: istediğini yap bu saatten sonra ben zaten öldüm " Dedim ailemin beni bırakıp gitmeleri aklıma gelince. Ağlamak istiyorum ama ağlayamıyorum artık, uyumak istiyorum sadece.
Poyraz : zaten istediğim herşeyi yapmak zorundasın alaracık " Dedi umursamazca bu gün hiç bu adamı takamazdım  umrum dışı şu an, ayağa kalkmaya çalıştım ama ayağımın acısıyla tekrar oturdum yere.
Ben : bileğim çok kötü durumda, kırem lazım "dedim poyraz'a bakarak eğildi ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı nefesi yüzüme çarpıyordu ve ağir ağır konuşmaya başladı
Poyraz: kaçmasaydın ucube , benden kaçmasaydın şimdi ağrısın dursun ummrumda değil" Dedi yüzüme bakarak. Sonra beni tekrardan kucağına alıp depoya götürmek için harekete geçti o sıra kolarındayken yavaşça ellerimi poyrazın ceplerine doğru uzattım ve orda anahtarın olmasını dileyerek cebini karıştırdım. Buldum anahtar ordaydı yavaşça ellerimi çıkardım ve anahtarı ellerimin arasına sakladım umarım farketmez odaya geldiğimizde beni sertçe yere attı o sıra ayağımın acısı dahada şiddetlendi ve bağırdım
Ben : yavaş olsana ding... " Adam tek kaşını kaldırıp yere eğildi
Poyraz:ding ne? Devamını getirsene tabi götün yiyorsa "dedi sert konuşmuştu
Ben : yok bişi " Dedim yoksa valla adam beni parçalardı burda
Poyraz:bende öyle tahmin etmiştim " Dedi ve ayağa kalktı odadan dışarı çıktı kapıyı kitledi kapının diyer tarafında anahtar vardı çok şükür ben yedek anahtarı almışım içim rahatladı.
10dk sonra

SÜRGÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin