Abisinin yaptığı hata yüzünden hiç tanımadığı kızı yanında tutsak eden ve delirmesine sebep olan poyraz Araz
Ondan kurtulmak için her gece kaçmaya çalışan Amara kılıç.
herkezin ortalıktan kaybolduğuna emin olup kaçmayı planlıyordum. Eğer bu sefer düzgün kaçamassam poyraz denen adam beni kesin öldürürdü. Az önce adamın yanında beni öldür diyordun ne olduda vazgeçtin amaracım dedim kendime . Ortalık sesiz görünüyor du yavaşça kalktım etrafa baktım karanlık olmaya başlamış tı her yer ne ara akşam olmuştu ki? Akşam olmadan kaçmalıyım yoksa hava karanlık olur ve ben karanlıkta kalamam, tahminen 1 saatte kadar hava kararır hızlı olmam lazım Yavaşça kapıyı açmak için anahtarı çevirdim kapı açıldı kimse yok mu diye kontrol etmeye başladım, vardı orada 3 adam vardı en iyisi arka taraftan kaçmak olucaktı o tarafa yöneldim kimse yoktu mutluydum hızla ordan çıkıp bahçeye atladım ayağımın acısıylan yavaş ilerliyorum az kaldı çıkıcaktım burdan küçük bir külübe gibi bir yer de durdum sanırım burasıda poyraz 'a aitti adam o sıra birinin bağırdığını duyunca hemen kulübeye girmek zorunda kaldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kız kaçmış diye bağırıyordu adam. Daha yeni kaçtım bari 10dk geçseydi üzerinden. Ben şansımı si*eyim dedim içimden heryerde beni arıyordu lar bulduklarında poyrazın yanına götürücek lerdir hava kararıyordu ve korkmaya başlıyordum neyseki evin ışıkları çok olduğu için heryer aydınlıktı. Ayak sesleri bu yöne doğru geliyordu hemen dolaplar dan birine girdim kapı açıldı Adam :yok burda diyer bahçeye bakalım " Dedi ve çıktı o sıra poyrazın sesini duydum . Poyraz: amaraa çık ortaya, bak ben seni bulursam her şey senin için daha kötü olur " Dedi bağıra bağıra çıkmadım . Poyraz: son kez inkaz ediyorum çık ortaya "dedi sesi çok sertti. Ve konuşmaya devam etti Poyraz: sen kaşındın amara kılıç, ışıkların hepsini kapatın tek bir ışık bile yanmicak bahçede" Dedi. Allah kahretsin ben şimdi ne yapıcam. Işıklar birden kesilince korkmaya başladım nefes alışlarım hızlanıyordu yine ve acilen ışıkların açılması lazımdı Poyraz: sesiz olun çıt bile çıkarmayın " Dedi nefes alışlarımı duyarak beni bulmayı planlıyordu. Kahretsin sesimi kısamıyordum nefes alışlarımı kontrol edemiyorum. Kapının tekrar açıldığını duydum ayak sesleri bana doğru geliyordu dolabın kapağı hafif çe açıldı ve karşımda porazı gördüm o uzun boyu beni korkutuyordu heryer karanlıkken onun gölgesi de üzerime düşüyordu nefes alışlarımı duyarak beni bulmuştu. Ve yüzünü yüzüme yaklaştırıp konuşmaya başladı Poyraz: sobee, benden kaçmayı o kafandan çıkar ucube, neyine güvenipte kaçıyorsun ki? Sen korkaksın anladınmı korkak . Daha karanlıktan korkan küçük çocuklar gibisin " Sesi yüzüme çarpıyodu be bende konuşmaya başladim Ben : ışıkları aç lütfen " Dedim nefes alışlarım halla düzensizdi Poyraz: neden bu kadar çok korkuyorsun "dedi gülerek Ben : ışıkları aç lütfen" Nefes alışlarım halla aynıydı Poyraz: neden korkuyorsun dedim? " Dedi. Ben : ışıkları aç sonra anlatırım "dedim Poyraz: önce anlat sonra istersem açarım ışıkları " Dedi , nefes almak artık zor geliyordu alt üst olmuştu ciğerlerim poyrazı itmek istedim .ordan çıkmalıydım nefes alamıyordum , o kadar güçlüydü itemedim dolap ve onun arasında sıkışıp kalmıştım kilastirofobi vardı bende, tekrardan itmek istedim ama itemiyordum nefes alışlarımı yüzünden çok güçsüzdüm başımın döndüğünü hissettim gözlerim doldu ve son kere olan gücümle konuşmaya çalıştım Ben :" yanıldın poyraz araz sen beni öldüremiyeceksin ben zaten ölüyorum " Dedim ve gözlerim kapandı.
Heloooo arkadaşlar 😍🥰 Bu benim ilk kitabım fazlasıylan heycanlıyım desteklerinizi bekliyorum Yeni bölümde görüşmek üzere bayyy 😘🥰😝🥰😘
