SÜRGÜ

21.BÖLÜM

AMARA : se-sen bu kadar kötü olmak zorundamıydın, bu kadar ileri gitmek zorundamıydın ha! Senin yüzünden katil oldum ve canımdan bir parçayı öldürdüm "
Hala şoktaydım tir tir titriyordum bu yaşadıklarım çok ağrı gelmişti bana daha fazla dayanamayıp gözlerimin kararmasıyla sıcak bir edin beni tutmasıyla bayıldım. ...
....
(SABAH OLMUŞ)
Sanki yıllardır böyle uyumamıştım ilk defa kendime böyle hissettim, çaresiz! gözlerimi açtığımda güneşin yüzüme vurmasıyla Ellerimi ani bir refleksle kapadım Karanlığa alışan gözlerimi yavaş yavaş açtım. Üzerimde en sevdiğim pijamalarım vardı.
Ne yani Gördüğüm Rüya mıydı? asla inanmıyorum !Bu kadar gerçek bir rüya olduğunu asla inanmıyorum. iliklerime kadar hissettiğim Bir Rüya olamazdı Dün ben abimi öldürmüştüm ama şimdi bu yatakta ne işim var bilmiyorum.
Aklımı yitirmek üzereydim.
Bu kadar gerçek bir rüya olduğuna inanamıyorum ama Emin de değilim Belki de Rüya değildir o zaman benim burada ne işim var benim ormanda olmam gerekiyordu .
Kafayı yemek üzereydim. Korktuğum için başımı sağa sola Hayır anlamında salladım içimdeki hayır'ları duyabiliyordum ama dışa yansıtamıyordum Masanın üzerindeki suyu alıp içtim konuşmak istedim Fakat olmadı kelimeler boğazında düğümleniyordu konuşamıyordum!
Ani bir hareketle roniya'nın odasına koştum kapıyı hızlı bir şekilde açıp içeri girdim ronia'nın Şaşkın bakışları üzerindeydi
RONİYA: Ne oldu? İyimisin. "
Konuşmak istedim fakat kelimeler çıkmıyordu ağzından Zorladım ama olmuyordu konuşamıyordum.
Ronya'nın masasının üzerinde duran Kağıt kalemi alıp bir şeyler yazdım ve ronia'ya uzattım.
AMARA: Roniya ben konuşamıyorum, olmuyo sesim çıkmıyo "
Roniye elimdeki kağıdı alıp okumaya başladı
RONİYA: Ne demek konuşamıyorum"
Kağıda bir şey ler yazıp ona uzattım
AMARA: Olmuyo, yapamıyorum "
Kağıdı ronya'ya uzattım Ronya elleriyle ağzını kapatıp masum gözlerle bana bakıyordu konuşamadığım için korkmuştum endişeleniyordum hepsi Dün yaşadığım şeylerden dolayı olmalıydı ya gerçekti ya da rüyaydı Her ne olursa olsun şu an konuşamıyorsam sebebi yaşadıklarımdı.
Hala dünün etkisindeydim gerçekten abimi öldürmüş müydüm?
Sorular beynimi yorup dururken içeriye Furkan ve Ece girdi.
FURKAN : Ne oldu? , bir sıkıntı mı var. "
RONİYA: Furkan Amara konuşamıyor, bir şeyden korkmuş olmalı ya da başka bir şey "
ECE: Nee?
Ece'nin şaşırma tepkisi beni de ürkütmüştü Furkan elini saçlarına götürüp derin bir of çekti
FURKAN: yemin ederim biliyordum ,bu kızın başına bir şey geleceğinden emindim"
RONİYA: Bir Doktor çağırmalıyız "
FURKAN: Siz burda bekleyin ben hemen alıp geliyorum "
Korktuğum kadar endişeleniyordum da Ya bir daha konuşamazsam?
Yaşadıklarım Rüya olup olmadığına mı yanayım, yoksa konuşamadığıma mı.
Yarım saat geçmişti Ben hala endişeli bir şekilde salonda oturuyordum tırnaklarını yiyordum bacaklarım titreyip duruyordu dün akşam yaşadıklarım gerçek miydi hala onun etkisindeydim bir şeyler hatırlamaya çalışıyorum ama olmuyor konuşamadığım gibi hatırlayamıyorum da.
Dün en en yaptıklarımı aklıma getirdim
En son yemek yemiştim , mutfağa gitmiştim, bıçak almıştım, odama gidip üstümü değiştirmiştim.
Kıyafetlerimi değiştirdiğime emindim nasıl olur da en sevdiğim geceliklerimle uyanıyorum düşünmeye devam ederken Furkan'ın içeri girmesiyle başımı kaldırıp Furkan'a baktım yanında kısa boylu biri vardı sanırım Doktor olmalıydı biraz şişmandı ama tatlı bir şeye benziyordu yanakları tombuldu mesela elinde tuttuğu siyah çantayla Bana Doğru ilerliyordu.
FURKAN: Amara şimdi Doktor bey seni tedavi edecek Neden konuşmadığını anlayacağız bunun için Doktor beye yardım etmen gerekiyor Biz şimdi çıkalım doktor beyin işi bittiğinde tekrar geliriz"
Tamam der gibi başımı salladım Furkan Ece'yi ve ronia'yı alıp dışarıya çıktılar kapının kapanması ile doktorun bana dönmesi bir oldu çantasından çıkardığı sağlık malzemeleri ile bana doğru bir adım attı.
DOKTOR: Evet, şimdi neyin olduğunu anlayacaz. Senin bana yardım etmen gerekiyo güzel kızım. Son zamanlarda kötü bir şey mi yaşadın? Veya kötü bir rüya mı gördün"
Bana kızım demesi hoşuma gitmişti bir an aklıma babam gelmişti içim biri kötü olsa da sonradan toparlayıp masanın üzerinde duran kalem kağıdı alıp bir şeyler yazıp doktora uzattım.
AMARA: Dün en kötü bir şey yaşadım Rüya Gibi bir şeydi ama sanki gerçekti Sanki ben o anı hepsini yaşamışım gibi hissettim belki de yaşamışımdır ama çok korkutucuydu abim öldürmüştü bunun Rüya olduğundan hala şüpheleniyorum Belki de gerçektir ama neden odamda uyandım ben de bilmiyorum kafam çok karışık sabah uyandığımda konuşmak istedim Fakat olmadı konuşamıyordum sesim çıkmıyordu "
Doktor elimden aldığı kağıdı yavaş yavaş okumaya başladı başını olumlu anlamda sallıyordu okumayı bitirdikten sonra bana dönüp konuşmaya başladı.
DOKTOR: sanırım biraz fazla korkmuşsun, dünen ne yaşadığını ben de bilmiyorum bunu senin bana söylemen gerekiyor Aksi takdirde sana yardımcı olamam kızım".
Her şeyi Baştan sona anlattım işte Demek ki sıkıntı var Adam'daki beni anlamıyor.
Tekrar kalem kağıdı alıp Uzun uzun yazmaya başladım ve kağıdı ona uzattım.
AMARA: Doktor amca dünen akşam ne yaşadıklarımı anlattım işte rüya veya gerçek emin değilim ama ne yaşadıysam O günden sonra oldu yani dün Geceden aklımı yoran bir sürü soru var Sizden ricam daha fazla karıştırmayın Neden konuşamadığımı ben de bilmiyorum. Sadece dün en akşam yaşadıklarımın etkisinde kaldığımı hala hissedebiliyorum çok korkutucuydu doktor amca İlk defa bu kadar korktuğumu hissettim"
DOKTOR: seni bu kadar korkutan şey ne? "